هیچ آگاه‌شدنی بدون رنج نیست! رنج، نباید تو را غمگین سازد. این همان‌ جایی است که اکثر مردم اشتباه می‌کنند. رنج قرار است تو را هشیارتر کند ؛ آگاه به اینکه زندگی‌ات نیاز به تغییر دارد. چرا که انسان‌ها زمانی هشیار می‌شوند که زخمی شوند! رنج نباید بیچارگی را بیشتر کند. رنجت را تحمل نکن! رنجت را درک کن! این فرصتی است برای بیداری! آن زمان که آگاه شوی، بیچارگی‌ هم به پایان خواهدرسید. #کارل_گوستاو_یونگ (۱۹۶۱-۱۸۷۵) فیلسوف و روانشناس شهیر سوئیسی @tonnel_zaman

صادق هدایت در سال 1307 در رودخانه مارن فرانسه اقدام به یک خودکشیِ ناموفق کرد که توسط سرنشینان یک قایق نجات داده شد؛ او خود بعد از این ماجرا گفته: "یک دیوانگی کردم به خیر گذشت!" اما او در ۱۹ فروردین ۱۳۳۰ در آپارتمانی اجاره‌ای در خیابان شامپیونه با باز کردن شیر گاز و بستن محفظه‌های خانه دوباره دست به خودكشى زد و به زندگی خود پایان داد و در گورستان پرلاشز، یکی از گورستان‌های پاریس، قطعه‌ی ۸۵ به خاک سپرده شد.

مارسلينوس مورخ رومى درباره ايرانيان چنين ميگويد: ايرانيان قامتى بلند داشتند. پوستشان گندمگون است، ابروانى خميده و به هم پيوسته، ريشى زيبا و مويى بلند دارند و بسيار محتاطند. به نظر ميرسد كم رحم و مغرورند اما رفتارى آزاد دارند با ناز گام برميدارند و خرامان ميروند اما به دلاورى شهرت دارند. 📚ايران در زمان ساسانيان، آرتور كريستين سن @tonnel_zaman

كارت هاى بازى 52 تایی اولين بار توسط فرانسوی ها ارائه شد. 52 کارت مانند 52 هفته در سال است و اگر تمامی علامت های کارت را با هم جمع کنیم، 365 روز سال کامل میشود. @tonnel_zaman

شعری از شاعر بی همتای ادبیات فارسی سعدی شیرازی... که به صورت عمودی و افقی یک جور خوانده میشود !

در زمان جنگ‌جهانی‌اول بسیاری از ایرانى ها طرفدار آلمان بودند. این احساس ریشه در سال‌ها استعمار روسیه و انگلیس در ایران داشت! این احساس قلبی تا آن‌جا پیش رفت که بسیاری ویلهلم دوم، آخرین قیصر آلمان را نجات دهنده اسلام از دست کفار می‌دانستند و به او لقب "حاجی ویلهلم محمد" داده بودند! @tonnel_zaman

در کتاب خداوند الموت نوشته ی "پل آمیر" که به سرگذشت جامعه ی حشاشین می پردازد آمده : با ورود طاعون به ممالک ایران حسن صباح دستور داد که تمام شعب حشاشین به حالت قرنطینه در آیند و هیچ کس حق ورود یا خروج از شعب را ندارد و تمامی بیمارستان های تمامی شعب در حالت آماده باش باشند و جهت پیشگیری از پیشرفته ترین دارو های آن زمان از جمله شیره ی بید و شیره ی تریاک استفاده میکردند و نظافت را به حداکثر رسانیدند و این باعث شد که حتی یک نفر در شعب حشاشین مبتلا به طاعون نشود . جالب است بدانید که الموتیان بجای استفاده از طب اسلامی (که وجود خارجی ندارد) از علم روز زمانه ی خود استفاده می کردند و دارای بیمارستان های بسیار بزرگ با تعداد زیادی پزشک و پرستار بودند. منبع : کتاب خداوند الموت نوشته ی پل آمیر @tonnel_zaman

هدهد در زبان فارسی پرنده ای زیبا و سبک بال با منقاری نوک تیز و طویل و خمیده است که به دلیل پرهای موجود به روی سرش از آن به شانه به سر ، به علت صدایش به پوپک و به دلیل نقش وی در پیام رسانی او از حضرت سلیمان به بلقیس ( ملکه سبا ) نزد آن حضرت مطلوب واقع شده و مرغ سلیمان نیز نامیده شده است.این پرنده در اسطوره های ایرانی خبرآور و واسطه ی میان خلق و خداوند و همچنین پیک و پیغام آور است به طوری که می توان آن را با سروش سنجید . جلوه گاه مهم بروز این صفات رمزی در ادبیات فارسی ، منطق الطیر عطار است به طوری که عطار هدهد را با ویژگیهایی چون هادی ، پیک ، مرغی فرخنده معرفی میکندو با آنکه در عالم بالا آشیان دارد ، عالم سفلی را نیز نیک میداند و به همین دلیل راهنمای مرغانِ جویای سیمرغ می شود . درمیان عارفان و شاعران عارف نیزهدهد پیر طریقت و راهنمای سیر و سلوک است . در سوره نمل نیز به برخی از صفات هدهد اشاره شده . @tonnel_zaman

شهر نشتیفان در جنوب شرقی خواف در استان خراسان رضوی قرار دارد و به‌خاطر آسیاب‌های بادی قدیمی‌اش مشهور است. نام این شهر از دو جزء «نش» به‌معنی نیش و «تیفان» به‌معنی توفان تشکیل شده است. وزش بادهای موسمی منطقه سیستان که همه ساله به‌مدت حدود ۱۲۰ روز ادامه دارد، موقعیت بی‌بدلیلی برای ابداع آسیاب‌های بادی منحصربفرد در این شهر بوجود آورده است. مردم محلی آسیاب بادی را «آس باد» می‌نامند. @tonnel_zaman

از پیشینه هنر آیینه کاری در ایران آگاهی روشنی در دست نیست. آنچه می توان در این زمینه گفت این است که پیدایش آن به زمان پادشاهی شاه عباس در ۴۰۰ سال پیش بر می گردد که اکنون نمونه ای بازمانده از آن زمان سراغ نداریم.کهن ترین نمونه یافت شده در ایران، آینه کاری های کاخ چهل ستون اسپهان (اصفهان) است. در روزگار شاه عباس، بازرگانی ایران با اروپا گسترش یافت. از میان کالاهایی که به کشور می آوردند، جامهای آینه بود که از شهر ونیز می آمد. چون راه دور بود و ابزارهای ترابری آن روزگار ناچیز، تا رسیدن به ایران، شماری از جامهای گرانبها می شکست. به جای دور ریختن آینه های شکسته، آنها را برای آذین درون ساختمانها بکار بردند و کاخ های پادشاهی را به گونه ای تازه آراستند. پس از آن کم کم هنر آینه کاری با شیوه های گوناگون روایی (رایج) گشت. در روزگار قاجاریان بویژه زمان پادشاهی ناصرالدین شاه هنر آینه کاری گسترش بیشتری یافت. بویژه هنرمندان شیرازی در زمینه نازک کاریها، روی هم گذاردن شیشه های گوناگون ساده و رنگی، جامها و گلبرگ های زیر آینه، نو آوری های فراوان پدید آوردند. @tonnel_zaman