آیا روزها شوم اند...
حسن بن مسعود نقل کرده است:
به امام هادی علیه السلام رسیدم در حالی که انگشتم خراشیده شده و شانهام با سواری برخورد کرده و آسیب دیده بود و به زحمت خودم را میان جمعی وارد کردم، و قسمتی از لباسم را پاره کردند، گفتم: چه روز بد و شومی بود! خدا شر امروز را از من باز دارد!
#امام_هادی علیهالسلام فرمود: ای حسن! تو هم که با ما معاشرت داری، گناهت را به گردن بیگناه - روز! میگذاری.
حسن میگوید: سر عقل آمدم و دانستم که اشتباه کردهام که چنین حرفی را زدهام، عرض کردم: مولای من از خداوند طلب مغفرت میکنم.
فرمود: ای حسن! روزگار چه گناهی دارد، وقتی که اعمال خود شما دامنگیرتان میشود، آنها را شوم میشمارید؟
حسن عرض کرد: من همیشه از خداوند طلب آمرزش میکنم، و همین توبهی من باشد ای پسر پیغمبر خدا!
امام هادی علیهالسلام فرمود: به خدا قسم، هیچ سودتان ندهد، بلکه خداوند با نکوهشی که شما از موجودی بیگناه به عمل میآورید شما را سزا دهد، ای حسن! آیا نمیدانی که خداوند اجر و کیفر و پاداش اعمال را در برابر هر کاری که در دنیا و آخرت انجام دهند، مرحمت میکند؟ عرض کردم: چرا میدانم مولای من.
فرمود: راه خلاف مرو و برای روزگار هیچ تأثیری در حکم خدا تصور مکن، حسن گفت: اطاعت میکنم یابن رسول الله.»
امام علیهالسلام، آن چه را که پیامبر - صلی الله علیه و آله - در حدیث رفع فرموده است: مورد تأکید قرار داده، از این که اسلام در هیچ کاری به مسلمان اجازه نمیدهد که شوم بداند، بلکه او باید تصمیمی قوی و ارادهای استوار داشته باشد و از هیچ کاری باز نایستد مگر این که عمل نامشروعی باشد که در آن صورت نباید اقدام کند.
کتاب تحلیلی از زندگی امام هادی علیه السلام ص ۲۹۰
@toubaefaf