•⊰❁⊱•﷽•❁⊱• #ايمان، درونِ انسان را نورانى و قلب نورانى، تمام كارهاى انسان را نورانى مى‌كند. در #قرآن، معمولًا #ايمان_وعمل_صالح در كنار هم مطرح شده، ولى #ايمان بر #عمل_صالح مقدم قرار گرفته است. آرى، اگر اتاقى از درون نورانى شد، شعاع اين نور از روزنه و پنجره‌ها بيرون خواهد زد. #ايمان، درونِ انسان را نورانى و قلب نورانى، تمام كارهاى انسان را نورانى مى‌كند. «أَنْشَأْناهُنَّ إِنْشاءً» (سوره بقره، ۲۵) بركات #ايمان_وعمل_صالح بسيار است كه در آيات قرآن به آنها اشاره شده است. (قرآن، 15 بركت براى #ايمان همراه عمل صالح، بيان نموده كه بامراجعه به معجم المفهرس مى‌توانيد به آنها دسترسى پيدا نماييد.) #همسران_بهشتى دو نوع هستند: الف: حوريان زيبا (حورالعين) كه همچون لؤلؤ و جوان هستند و در همان عالم آفريده مى‌شوند. ب: همسران مؤمن در دنيا كه با چهره‌اى زيبا در كنار همسرانشان قرار مى‌گيرند. «وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ» (سوره رعد، 13) از #امام_صادق عليه السلام درباره‌ «أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ» سؤال شد، حضرت فرمودند: همسران بهشتى آلوده به حيض و حَدَث نمى‌شوند. (تفسير راهنما و دُرّالمنثور) برگرفته از تفسیرنور، ج۱، سوره بقره، ذیل آیه ۲۵ سوره بقره (۳۴۱)هزار و یک نکته پیرامون #حیاوعفاف @toubaefaf

•⊰❁⊱•﷽•❁⊱• اگر به بدحجابی یا گنه کاری گفته شد #لطفاًگناه_نکنید و او گفت: دلت پاک باشه... این نکته را به او یادآوری کنید👇 #ايمان، دل انسان را پاک و نورانی می کنه و قلب نورانى و پاک ظاهر انسان و تمام كارهاى انسان را نورانى مى‌كند و حتی به فضای اطراف نیز محیط می شود. #ایمان و #حیاوعفاف با هم اند و هرگز از هم جدا شدنی نیستند. (۳۴۲)هزار و یک نکته پیرامون #حیاوعفاف @toubaefaf

🌸از تحفه های حرم #حیاوعفاف 🍃از ثمره های #حیاوعفاف پوشش صحیح یا همان #حجاب است که تفکر، دوام زیبایی، آرامش و هزار برکت را به همراه دارد. (۳۴۳)هزار و یک نکته پیرامون #حیاوعفاف @toubaefaf

•⊰❁⊱•﷽•❁⊱• دعای روز دوشنبه از #حضرت_زهرا سلام الله علیها «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ قُوَّةً فِي عِبَادَتِكَ وَ تَبَصُّراً فِي كِتَابِكَ وَ فَهْماً فِي حُكْمِكَ #اللَّهُمَّ_صَلِّ_عَلَى_مُحَمَّدٍوَآلِ_مُحَمَّدٍ وَ لَا تَجْعَلِ الْقُرْآنَ بِنَا مَاحِلًا وَ الصِّرَاطَ زَائِلًا وَ مُحَمَّداً صلی الله علیه وآله عَنَّا مُوَلِّياً» پروردگارا؛ از درگاهت قدرتى براى عبادت و بندگى، بينشى براى درك قرآن و فهم لازم براى درك احكامت را خواستارم، پروردگارا؛ #برمحمّدوآل_محمّدصلوات فرست و فهم قرآن را دور از دسترس فكر ما و صراط را نابودكننده ما و محمّد (صلی الله علیه وآله) را روى گردان از ما قرار مده. 📘 زندگانى حضرت زهرا عليهاالسلام (ترجمه جلد ۴۳بحارالأنوار) ترجمه روحانى و بحار الانوار، ج ۸۷ ص۳۳۸ ضمن شماره ۴۸، به نقل از بلد الامين(حاشيه بلد الامين)، ص۱۱۰ https://zil.ink/toubaefaf

•⊰❁⊱•﷽•❁⊱• «إِنَّ اللَّهَ لا يَسْتَحْيِي أَنْ يَضْرِبَ مَثَلًا ما بَعُوضَةً فَما فَوْقَها فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَ أَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَيَقُولُونَ ما ذا أَرادَ اللَّهُ بِهذا مَثَلًا يُضِلُّ بِهِ كَثِيراً وَ يَهْدِي بِهِ كَثِيراً وَ ما يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفاسِقِينَ‌»سوره بقره، ۲۶ همانا خداوند از اينكه به پشه‌اى (يا فروتر) يا بالاتر از آن مثال بزند شرم ندارد، پس آنهايى كه ايمان دارند مى‌دانند كه آن (مثال) از طرف پروردگارشان به حقّ است، ولى كسانى كه كفرورزيدند گويند: خداوند از اين مثل چه منظورى داشته است؟ (آرى،) خداوند بسيارى را بدان (مثال) گمراه و بسيارى را بدان هدايت مى‌فرمايد. (امّا آگاه باشيد كه) خداوند جز افراد فاسق را بدان گمراه نمى‌كند. نکته ها كلمه «بعوض» به معناى پشه ريز است و ريشه‌ى آن از «بعض» مى‌باشد كه به جهت كوچكى جثّه به آن اطلاق شده است. (مفردات راغب) مثال‌هاى قرآن، براى همه‌ى مردم است و از هر نوع مثلى نيز در آن آمده است: «وَ لَقَدْ ضَرَبْنا لِلنَّاسِ فِي هذَا الْقُرْآنِ مِنْ كُلِّ مَثَلٍ» (سوره روم، 58) البتّه اين مثل‌ها را نبايد ساده انگاشت، زيرا دانشمندان، حقيقت و باطن آن را درك مى‌كنند: «وَ تِلْكَ الْأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنَّاسِ وَ ما يَعْقِلُها إِلَّا الْعالِمُونَ» (سوره عنكبوت، 43) در مثال زدن، تذكّر، تفهيم، تعليم، بيان و پرده‌بردارى از حقايق نهفته است و در كتاب‌هاى آسمانىِ پيشين نيز همانند تورات و انجيل و در سخنان رسول اكرم و اهل‌بيت عليهم السلام فراوان ديده مى‌شود. در تورات بخشى به نام «أمثال سليمان» وجود دارد. بعضى از مخالفان اسلام كه از برخورد منطقى و آوردن مثلِ قرآن عاجز ماندند، مثال‌هاى قرآن را بهانه قرار داده و مى‌گفتند: شأن خداوند برتر از آن است كه به حيواناتى چون مگس يا عنكبوت مثال بزند. (در سوره عنكبوت آيه 41، قدرت‌هاى غيرالهى به خانه عنكبوت تشبيه شده و در سوره حجّ‌آيه 73 فرموده كه ديگران حتّى توانايى آفريدن يك مگس را ندارند.) و اين مثال‌ها با مقام خداوند سازگار نيست. و بدينوسيله در آيات‌ قرآن تشكيك مى‌كردند. خداوند با نزول اين آيه به بهانه‌گيرى‌هاى آنان پاسخ مى‌دهد. اصولًا چرا خداوند از مثال زدن به پشه، شرم كند؟ مگر آفريدن پشه، شرم داشت كه مثال زدن به آن نيز شرم داشته باشد؟ كوچكى پشه نبايد مورد بهانه باشد، زيرا همين پشه تمام اعضاى فيل را در اندازه كوچكتر دارد و علاوه بر آن دو شاخك نيز دارد. خرطوم تو خالىِ آن همانند ظريف‌ترين ودقيق‌ترين سرنگ است كه مى‌تواند اين پشه‌ى كوچك، بزرگترين حيوان را عاجز كند. از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه به كوچكى پشه ننگريد كه هرچه فيل دارد او هم دارد، به علاوه دو بال كه فيل ندارد. «تفسير مجمع‌البيان». سؤال: آيا خداوند گروهى را با قرآن و مثال‌هاى آن گمراه مى‌كند؟ پاسخ: خداوند كسى را گمراه نمى‌كند، بلكه هركس در برابر حقايق قرآن بايستد، خود گمراه مى‌شود و بدين معنى مى‌توان گفت: قرآن، سبب گمراهى او گرديد. چنانكه در پايان همين آيه مى‌فرمايد: «وَ ما يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفاسِقِينَ» يعنى فسق مردم سبب گمراهى آنان مى‌شود. ستى مگر مى‌شود خداوند مردم را به ايمان تكليف كند، ولى خودش آنان را گمراه كند!؟ و مگر مى‌شود اين همه پيامبر و كتب آسمانى نازل كند، ولى خودش مردم را گمراه كند!؟ مگر مى‌شود از ابليس به خاطر گمراه كردن انتقاد كند، ولى خودش ديگران را گمراه كند!؟ گرچه در اين آيه، هدايت و گمراهى بطور كلّى به خداوند نسبت داده شده است، ولى آيات ديگر، مسئله را باز نموده و مى‌فرمايد: «يَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ أَنابَ» (سوره رعد، 27) خداوند كسانى را هدايت مى‌كند كه به سوى او برود. و «يَهْدِي بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَهُ» (سوره مائده، 16) كسى‌كه به دنبال كسب رضاى او باشد. و «الَّذِينَ جاهَدُوا فِينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا» (سوره عنكبوت، 69) آنان كه در راه او جهاد كنند. و كسانى كه با اختيار خود در راه كج حركت كنند، خداوند آنان را به حال خود رها مى‌كند. مراد از گمراه كردن خدا نيز همين معناست. چنانكه درباره كافران، ظالمان، فاسقان ومسرفان‌جمله «لا يهدى» بكار رفته است. به‌قول سعدى: راه است وچاه وديده بينا وآفتاب‌ تا آدمى نگاه كند، پيش پاى خويش‌ چندين چراغ دارد وبى‌راهه مى‌رود بگذار تا بيفتد وبيند، سزاى خويش تفسیر نور، ج۱، ذیل همین آیه https://zil.ink/toubaefaf

•⊰❁⊱•﷽•❁⊱• پیام هایی از آیه ۲۶ سوره بقره 1- حيا و شرم در مواردى است كه كار شرعاً، عقلًا يا عرفاً مذموم باشد. امّا در بيان حقايق، شرم و خجالت پسنديده نيست. «لا يَسْتَحْيِي» 2- حقايق والا و مهم را مى‌توان با زبان ساده ومثال بيان نمود. «أَنْ يَضْرِبَ مَثَلًا» 3- مؤمن كلام خدارا باور دارد و مطيع آن است. «فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ» 4- مثال‌هاى قرآن، وسيله تربيت و رشد است. «فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ» 5- مثال‌هاى قرآن، حقّ ودر مقام بيان حقايق است. «أَنَّهُ الْحَقُّ» 6- انسانِ حقيقت‌جو، از هر نورى راه را مى‌يابد، ولى شخص بهانه‌گير و اشكال‌تراش، به هر چراغى خرده مى‌گيرد. «ما ذا أَرادَ اللَّهُ بِهذا مَثَلًا» 7- كفر و لجاجت، عامل بهانه‌گيرى است. «ما ذا أَرادَ اللَّهُ بِهذا مَثَلًا» 8- فسق، موجب گمراهى ومانع شناخت حقايق است. «وَ ما يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفاسِقِينَ» 9- مثال‌هاى قرآن، وسيله هدايت يا ضلالت است. «يُضِلُّ بِهِ، يَهْدِي بِهِ»* 10- خداوند، پيمان‌شكن را فاسق و فاسق را گمراه مى‌كند. «وَ ما يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفاسِقِينَ» تفسیرنور، ج۱، ذیل همین آیه https://zil.ink/toubaefaf

•⊰❁⊱•﷽•❁⊱• شأن نزول آیه ۲۶ سوره بقره شأن نزول: «شیخ طوسی» گوید: از ابن عباس و ابن مسعود چنين روايت كنند: «وقتى كه خداوند به ذكر دو مثل طى آيات: 17 «مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ ناراً» و 19 «أَوْ كَصَيِّبٍ مِنَ السَّماءِ» از براى منافقين آورد، آنان گفتند: خداوند بالاتر از آنست كه به ذكر مثل متوسل شود سپس اين آيه نازل گرديد. عقيده ابن عباس در اين باره بسيار نيكو است زيرا به آيات قبل مربوط بوده و بسيار بجا و مناسب است.» مجمع البيان في تفسير القرآن(شیخ طبرسی)، ج ‌1، ص 111 https://zil.ink/toubaefaf

•⊰❁⊱•﷽•❁⊱• چندين چراغ دارد و بى‌راهه مى‌رود... با توجه به تباهی و فسق گنه کار و بی حیایی، توجه به دو مطلب با توجه به آیه ۲۶ سوره بقره لازمه👇 ۱. آيا خداوند خواسته فرد گنه کار شود یا گروهى را با قرآن و مثال‌هاى آن گمراه كند؟ پاسخ: خداوند كسى را گمراه نمى‌كند، بلكه هركس در برابر حقايق قرآن بايستد، خود گمراه مى‌شود و بدين معنى مى‌توان گفت: قرآن، سبب گمراهى او گرديد. چنانكه در پايان همين آيه مى‌فرمايد: «وَ ما يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفاسِقِينَ» يعنى #فسق مردم سبب گمراهى آنان مى‌شود. مگر مى‌شود خداوند مردم را به #ايمان تكليف كند، ولى خودش آنان را گمراه كند!؟ و مگر مى‌شود اين همه پيامبر و كتب آسمانى نازل كند، ولى خودش مردم را گمراه كند!؟ مگر مى‌شود از ابليس به خاطر گمراه كردن انتقاد كند، ولى خودش ديگران را گمراه كند!؟ گرچه در اين آيه، هدايت و گمراهى بطور كلّى به خداوند نسبت داده شده است، ولى آيات ديگر، مسئله را باز نموده و مى‌فرمايد: «يَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ أَنابَ» (سوره رعد، 27) خداوند كسانى را هدايت مى‌كند كه به سوى او برود. و «يَهْدِي بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَهُ» (سوره مائده، 16) كسى‌كه به دنبال كسب رضاى او باشد. و «الَّذِينَ جاهَدُوا فِينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا» (سوره عنكبوت، 69) آنان كه در راه او جهاد كنند. و كسانى كه با اختيار خود در راه كج حركت كنند، خداوند آنان را به حال خود رها مى‌كند. مراد از گمراه كردن خدا نيز همين معناست. چنانكه درباره كافران، ظالمان، فاسقان و مسرفان‌جمله «لا يهدى» بكار رفته است. به‌قول سعدى: راه است وچاه وديده بينا وآفتاب‌ تا آدمى نگاه كند، پيش پاى خويش‌ چندين چراغ دارد وبى‌راهه مى‌رود بگذار تا بيفتد وبيند، سزاى خويش پس چنانچه در پیام آیه اشاره شد، فسق موجب گمراهی و مانع شناخت حقایق است. برگرفته از تفسیر نور، ج۱، ذیل آیه ۲۶ سوره بقره (۳۴۴)هزار و یک نکته پیرامون #حیاوعفاف https://zil.ink/toubaefaf