•⊰❁⊱•﷽•❁⊱•
«كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ كُنْتُمْ أَمْواتاً فَأَحْياكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ» سوره بقره، ۲۸
چگونه به خداوند كافر مىشويد، درحالى كه شما (اجسام بىروح و) مردگانى بوديد كه او شما را زنده كرد، سپس شما را مىميراند و بار ديگر شما را زنده مىكند، سپس به سوى او باز گردانده مىشويد.
نکته ها
#بهترين_راه_خداشناسى، فكر در آفرينش خود و جهان است. حضرت ابراهيم عليه السلام در مقام اثبات خداوند به ديگران فرمود: «رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِي وَ يُمِيتُ» (سوره بقره، 258) پروردگار من كسى است كه زنده مىكند ومىميراند. تفكّر در پديدهى حيات وانديشيدن در مسئله مرگ، انسان را متوجه مىكند كه اگر حيات از خود انسان بود، بايد هميشگى باشد. چرا قبلًا نبود، بعداً پيدا شد وسپس گرفته مىشود؟! خداوند مىفرمايد: اكنون كه ديديد چگونه موجود بىجان، جاندار مىشود، پس بدانيد كه زنده شدن مجدّد شما در روز قيامت نيز همينطور است.
مسئله حيات، حقيقتش مجهول، ولى آثارش در وجود انسان مشهود است. خالق اين حيات نيز حقيقتش قابل درك نيست، ولى آثارش در هر چيز روشن است.
پیام ها
1- بيدار كردن عقل و فطرت، يكى از شيوههاى تبليغ و ارشاد است. «كَيْفَ تَكْفُرُونَ ...»
2- تفكّر در تحولات مرگ و حيات، بهترين دليل بر اثبات وجود خداوند است. «كُنْتُمْ أَمْواتاً» خودشناسى مقدّمه خداشناسى است.
3- در بينش الهى، هدف از حيات ومرگ، تكامل وبازگشت به منبع كمال است. «ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ»
مولوى در دفتر سوم مثنوى مىگويد:
از جمادى مُردم و نامى شدم
از نما مُردم ز حيوان سر زدم
مُردم از حيوانى و انسان شدم
پس چه ترسم كِى زمردن كم شدم
بار ديگر از ملك پرّان شوم
آنچه در وَهم نايد آن شوم
تفسیرنور، ج۱، ذیل همین آیه
@toubaefaf
https://ble.ir/toubaefaf