بسم الله الرحمن الرحیم #کرونا #بلا #ابهداشت_در_اسلام جواز شرعی، عقلی و عُقلائیِ فرار از بیماری در بعضی از پیام رسان های مجازی، بر اساس برداشتی غلط از آیه ی 243 سوره ی بقره (أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ خَرَجُوا مِنْ دِيارِهِمْ وَ هُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ... .)، ملازمةً ادعا شده که فرار از شهری که بیماری در آن شایع شده است، صحیح نبوده و مورد نارضایتی خداوند است. برای این که مخاطبان محترم بدانند که این روش برداشت از قرآن، نوعی تفسیر به رأی بوده و حرام است، توضیح مختصری خدمت شما عرض می کنم: در کتاب شریف «وسائل الشیعه»، جلد 2، صفحه ی 429، بابی وجود دارد به نام «باب جواز فرار از منطقه ای که وبا و طاعون در آن شیوع شده، مگر برای کسی که بودنِ او در آن منطقه واجب است مانند رزمندگان و مرزبانان». این باب، با احتساب تکراری بودنِ یک روایت، دارای چهار روایت است که همه ی این روایات صحیحه اند و علاوه بر صحّت سندی، دارای متن درست عقلائی اند و با عقل و نیز با عمومات قرآنی موافق اند. ترجمه ی یکی از این روایات به عرض می رسد: 🌹🌹@tth_ir 🌹🌹 ابان احمر می گوید: بعضی از اصحاب ما از امام کاظم علیه السلام سؤال کرد: اگر طاعون در شهری بیاید و من در آن شهر باشم، آیا از آن شهر خارج شوم؟ امام فرمود: بله. او گفت: اگر در روستائی باشم، می توانم [از ترس طاعون] از آن روستا خارج شوم؟ امام فرمود: بله. ... آن مرد گفت: ما شنیده ایم که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرموده است: فرار از طاعون، مانند فرار از جنگ است [یعنی حرام است]. امام فرمود: این سخن را رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم درباره ی کسانی فرموده است که در مرز با دشمن [و در منطقه ی نظامی] باشند و طاعون آن جا بیاید و آنها از آن منطقه فرار کنند [و با فرار آنها، راه برای نفوذ دشمن باز شود]، بنابراین پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فقط برای این گروه فرموده است که فرار آنها از آن منطقه حرام است. اللهم اکف المؤمنین و المؤمنات من کل داءٍ و سُقمٍ و آفَةٍ و عاهَةٍ. (آمین) 🌹🌹@tth_ir 🌹🌹 محمد ذکاوت صفت ـ قم ـ 2 بهمن 1398