و بهشت هم در قرآن جلوه‌‏هايى دارد: از بهشت حور و غِلمان گرفته؛ «…جَنَّاتٍ تَجْرِى مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ» تا بهشت خواسته‏‌ها؛ «…فِيها مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ» تا بهشت لقا؛ «يا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلى‏ رَبِّكَ كَدْحاً فَمُلاقِيهِ» و تا بهشت رضوان؛ «…وَ رِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ» و تا بهشت قرب او؛ «عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ» ، «إِلَى‏ رَبِّكَ يَوْمَئذٍ الْمُسْتَقَرُّ» بهشتِ روح‏هاى عالى كه فقط بهشت نان و آب نيست. بهشت نان و آب كه روح على را قانع نمى‌‏كند؛ كه روح‌‏هاى بزرگ به اين كم‏‌ها قانع نمى‏‌شوند! و بهشت، بهشت بيكارها نيست. بهشتى كه قرآن به تصوير مى‏‌كشد، بهشتِ كاركن‏‌هاست... بهشت آن‌ها که تلاش کردند مقاومت کردند ایستادند نشستند اما از #حرکت دست برنداشتند... بهشت قرآن، بهشت کارکن‌هاست‌... #یحیی_سنوار #وعده_صادق