﷽ ✅چرا باید پیامبر ص استغفار کند؟ 🔴اولیای خدا در مقام شناخت اسماء و صفات الهی به چنان مرتبه ای می رسند که همه اعمال و طاعات خویش را در پیشگاه خدا خُرد و ناقابل می بینند و از ناچیزی و حقارت رفتارهای عبادی واجب و مستحب خود در قیاس با جلال بی منتهای الهی ، احساس شرمساری می کنند. لذا علی علیه السلام در دعای کمیل میفرماید : ظَلَمْتُ نَفْسِي وَ تَجَرَّأْتُ بِجَهْلِي ( به خودم ظلم کردم و برنادانی خویش دلیری نمودم) 🔵حضرات معصومین علیهم السلام در هنگام عمل بنا بر نهایت معرفت شان به حضرت حق رفتار می کنند؛ اما در مقام مقایسه ، طاعات خود را در برابر جمال حق هیج و حتی معصیت می بینند و می گویند : ای خداوند جمیل،کدام عمل من در برابر جمال تو جلوه دارد که بخواهم آن را به پیشگاهت عرضه کنم؟ 🔴حالاست که درمی یابیم چرا خدا به پیامبر ص می فرماید: «وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ» ، (وبرای گناهت استغفار کن. ) حال انکه پیامبر ص مرتکب گناهی نشده تا از آن استغفار کند. ❇️تمام اعمالی که آدمی آ نها را طاعت محسوب می کند ، وقتی در کنار عظمت و جلال ذات باری تعالی و پرتو جمال او قرار بگیرد، مثل #شمعی در برابر #آفتاب عالم تاب است . این حال همون قطره ای است که در تمثیل سعدی ، در پهنه دریا از کوچکی و خُردی خود خجالت زده می شود: یکی قطره باران ز ابری چکید خجل شد چو پهنای دریا بدید که جایی که دریاست من کیستم؟ گر او هست حقا که من نیستم چو خود را به چشم حقارت بدید صدف در کنارش به جان پرورید سپهرش به جایی رسانید کار که شد نامور لؤلؤ شاهوار ✍ بر گرفته از کتاب سلوک جمیل( شرح دعای مکارم الاخلاق) استاد انصاری @twiita