درس از #رهبر_قرآنی #درس_چهاردهم🔻 وَالَّذينَ آمَنوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ أُولٰئِكَ أَصحابُ الجَنَّةِ ۖ هُم فيها خالِدونَ و آنها که ایمان آورده، و کارهای شایسته انجام داده‌اند، آنان اهل بهشتند؛ و همیشه در آن خواهند ماند. [سوره بقره، آیه ۸۲] ▪️هر جایی که هستیم و هر کاری که داریم، اول باید نیتمان کسب رضای الهی باشد؛ اساسی‌ترین بخش قضیه همین است. باید خدا را با عمل صالح خشنود کرد. عمل و صلاح، باهمند. ما صلاح بدون عمل نداریم. در قرآن، بعد از ایمان، عمل صالح است؛ اگرچه طبق بعضی از روایات، ایمان هم عمل است؛ «الایمان هوالعمل» عمل، جوانحی و قلبی است؛ اراده‌یی است که انسان بر قلب و روح خود حاکم می‌کند. اراده کردن، گاهی - و شاید هم همیشه - مشکل‌تر و سنگین‌تر از عمل کردن به جوارح و به جسم است؛ گاهی مشکل قضیه‌ی ما آن‌جاست. باید عمل باشد؛ در خط صلاح هم باشد. معیار و فارق صلاح و فساد این است که آیا ما آن کار را برای رضای خدا انجام می‌دهیم، یا نه. ▫️بدیهی است زمانی که ما می‌خواهیم کاری را برای رضای خدا انجام بدهیم، وقتی این احساس از ما متمشی می‌شود، که بررسی کرده باشیم و حُسن عمل و مطلوبیت عمل را فهمیده باشیم، بعد آن را برای رضای خدا انجام بدهیم. پس، در بطن کسب رضای خدا، آگاهی و هشیاری و توجه همه‌جانبه و تدبیر الهی مؤمن هست. ۱۳۷۰/۰۹/۲۷ #تبیین ‌‌‌🌹 کانال رِبّيون الحديد را دنبال کنید 👇👇👇 🆔 @re_alhadid