به این مطلب #راهبردی و #دقیق خیلی دقت کنیم: مقام معظم رهبری: «هیچ بیانی نمی‌تواند تاریخ را مثل داستان و قصه بیان کند. وقتی درباره تاریخ با زبان غیر هنری حرف می‌زنیم، مثل این است که از فاصله‌ ده هزار پایی زمین، از شهری عکس برمی‌داریم. طبیعتاً ابعاد شهر و خیابان‌های اصلی شهر هم پیداست، اما در آنجا آدم‌ها چه‌کار می‌کنند؟ خوبند؟ بدند؟ فقیرند؟ غنی‌اند؟ راحت‌اند؟ خوابند؟ دعوا می‌کنند؟ می‌رقصند؟ اصلاً هیچ‌چیزی معلوم نیست، تاریخ از آن بالا از ده هزارپایی شهری را عکس‌برداری می‌کند و به ما نشان می‌دهد، یک‌وقت هست که شما وارد شهر می‌شوید، البته همه کوچه‌های شهر را نمی‌توانید ببینید، اما دو سه کوچه شهر یا خیابان شهر را می‌روید، با افرادش حرف می‌زنید و از خانه‌ها عکس برمی‌دارید؛ از اتاق‌ها، از اسباب‌بازی بچه‌ها، از بوسیدن یک فرزند توسط مادرش ... همه‌ این‌ها را ترسیم می‌کند و در یک عکس،‌جلوی ما می‌گذارید. البته یک کوچه است، خیابان است، همه شهر نیست،‌اما می‌شود آن را تعمیم داد ...این زبان هنر از تاریخ است؛ قصه این است.» (من و کتاب ص ۶۴ و ۶۵)