بمونه به یادگار از 03/02/04 که واقعااا پر از حال خوب و اتفاقای قشنگ بود✨

هی میرم این عکسو میبینم قند تو دلم اب میشه؛خیلی قشنگه خیلی زیاد،طوری که نمیتونم از حال و هواش براتون بنویسم :)))

وقتایی که پنجره اتاقو باز میکنم و با این صحنه مواجه میشم از عمرم حساب نمیشه :)

رسم و قرارِ امشب.

این نه مبالغس نه دروغ نه حرف اضافه اینجا الان خودِ خودِ بهشت شده :)

من قلبم برا بارون لک زده.. دیدم کربلا بارون اومده..

نیست گاهی،هیچ راهی،جز به شاهی رو زدن با غمی سنگین رسیدن پیش او زانو زدن :) مشهد المقدس | نیمه‌شبِ‌بارونیِ ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳

خلاصه که شبم اینطوری صبح شد :)

دیشب حرم خیلی شلوغ بود تو ذهنم به خودم گفتم کاش میشد یه بار حرم مثل دوران کرونا که تلوزیون نشون میداد اینقدر خلوت شه که هر کنجی که دلم خواست بشینم..صحنا خلوت باشه راحت قدم بزنم..و اینقدر خلوت که موقع حرف زدن با حضرت حتی بلند،کسی صدامو نشنوه.. ۳ ساعت از این فکر نگذشته بود که بارون گرفت؛ هی شدید تر شد اونقدر شدید که عملا نصف صحنا خالی شد :)))) صحبت که هیچی،بلند بلند گریه ام میکردی جز یکی دو خادم فرد دیگه ایی نبود که صداتو بشنوه و مزاحم خلوتت بشه.‌. هنوز نمیتونم باورش کنم :) واقعیت داشت،معجزه بود حتی! ولی شبیه رویا بود شبیه خواب بود اما واقعا معجزه.. پنجره فولاد خالی از جمعیت سقا خونه خالی از ادما و هر جایی که دلت میخواست و میتونستی برای نشستن انتخاب کنی.. انگار حرم و خریده بودم.. دیگه واقعاا شده بود خونه پدریم :)🫂💔 مشهد الرضا | طلوعین ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳