#چهارصفه_قدیم_وادقان چهارصفه؛ یکی از نمادهای معماری ایرانی وجود خانه های بزرگی به نام چهار صفه است که بیشتر در مناطق گرمسیری ومرکزی ایران دیده می شود در وادقان با اینکه منطقه کوهستانی بوده باز از این نوع معماری استفاده می کردند. «چهار صفه» به شکل یک به اضافه ای است که چهار بخش تقریبا مجزا که هر بخش یک اتاق ویک پستو بوده ودر بعضی از آنها یک ایوان هم داشته وچهار بخش با یک حیاط مشترک و از نظر ارتفاع پایین تر از صفه ها به هم وصل می شده سقف آن به شکل ضربی است که در وسط هر سقف یک بادگیر کوتاه وجود داشته که علاوه بر اینکه نور اتاق را تامین می کرده دودی که پختن نان وغذا که ازتنوری که وسط اتاق بوده را خارج کند کلمه صفه هم به معنی خمیده است که بخاطر همین نوع سقف که به شکل گنبدی ملایم بوده چهار صفه می گویند این طور که به نظر می رسه یک نوع مجتمع بوده که چهار خانواده در کنار هم زندگی می کرده اند که عموما پدری بوده که هر صفه را به پسری داده یا با هم فامیل بوده اند در وادقان هفت تا «چهارصفه» بوده؛ چهارصفه «حاج ابوالقاسم» که اکنون خانه روحانی روستا در آن بنا شده. چهار صفه «عمو جلال» که اکنون منزل داود رضایی است. چهارصفه «فرج حاج علی مشهدی» که در محله بندی است. چهار صفه «محمد علی باقر» (زراعتی) که در نزدیکی منزل محمد علی رضایی است. چهار صفه «حاج علی محمد» در نزدیکی خانه رحمت اله اسماعیلی وچهارصفه «حاج آقا» (حاج آقا حسن مصطفوی) که اکنون منزل حاج حسن احمدی است.چهار صفه «حاج عبدالحسین» (پدر بزرگ ارباب امان) جای خانه محمد علی جوا‌د‌ «اسماعیلی» مرکز اداری وادقان بود و مردم در آنجا رفت وآمد زیاد داشتن اغلب این چهار صفه ها به دلیل قدمت بالایی که داشتن. کاملا تخریب شده است و یکی از رسوم که در وادقان وجود داشته دهه ی محرم را به نوبت در این چهار صفه ها برگزار می شده که روضه در صبح ویکی در بعد از ظهر می خوانده اند در همه ی چهار صفه ها یک منبر چوبی هم وجود داشته که روضه خوان یا روحانی از آن استفاده می کردند و از مردم با چایی که باسماور زغالی بزرگی که بوده پذیرایی میکرده اند. ودر چهارصفه های قدیمی تر حتی با غلیان پذیرایی میشدند وگاهی هم نوعی شکلات ریز زرد رنگ که آب نبات می گفتن و طعم هل می داده است و از غذا وپذیرایی آنچنانی خبری نبوده است گرفتن عزاداری در چهار صفه ها به خاطر بزرگی آن بوده که تعداد افراد بیشتری در خود جایی می داده وبعضی ها هم می گویند یک نوع وقف بوده است که بعد از اینکه حسینیه را ساختن این مراسم هم به حسینیه منتقل شده ونکته جالبی که هست اینکه صاحبان چهار صفه بعد از اینکه عزاداری ها به حسینیه منتقل شده بود باز در روزهای عزاداری شمع یا چراغی داخل منبری که در آنجا بوده روشن می کرده اند. ✦ڪانال رسمی امامزادگان وادقــان✦ ═✿☟عضویت☟✿═ 🆔 eitaa.com/vadeghan