🌿 #شهید_شوشتری با دیدن این عکس 🖼 گفت: 🦋عکس #عجیبی است ... #نشسته‌ها پرواز کردند🕊 ولی ما #ایستاده‌ها هنوز هم ایستاده‌ ایم😔 🌿کاشکی من هم توی این #عکس آن روز می‌نشستم، بلکه تا امروز #شهید شده بودیم💔 #شهید_نورعلی_شوشتری🌷 نفر اول ایستاده از سمت چپ در تصویر 🍃🌹🍃🌹 @Vajebefaramushshode

❣#از_گمنامی_نترس 🌳از اینکه #اسم و #رسمی نداری از کارهای کرده ات به نام دیگری ❣از تنهایی ات درعین #شلوغی_ها غمگین مباش که #گمنامی اولین گام برای #رسیدن است 🍃🌹🍃🌹 @Vajebefaramushshode

#فقط_خدا♥️ 💠راه افتاد به دختر یکی از شهدا سر بزند؛ پا برهنه تا برایش ببرند رسیده بود. #عکس_باز_شود👆 #شهید_قاسم_سلیمانی 🌷 🍃🌹🍃🌹 @Vajebefaramushshode

🔹به نام #شهیـد🌷 🔸دل ها♥️ پر امید 🍁ما تا #حضرت_زهرا رو داریم 🍁به زندگی امیدواریم 🎤حاج #محمودکریمی 🍃🌹🍃🌹 @Vajebefaramushshode

🌟#شهید_کیست⁉️ 🥀#شهید کسی است که جز #خدا ، دیگر کسی را نمی بیند 🌟*🥀*🌟*🥀*🌟🥀*🌟 🌟#ما_کیستیم ⁉️ 🥀ما #کسانی هستیم ، که جز #خود کسی را نمی بینیم ... #شهدا #همیشه #نگاهی #شبتون_شهدایی🌙 🍃🌹🍃🌹 @Vajebefaramushshode

❣ #سلام_امام_زمانم❣ 🥀ظهور كن #نگار من بيا كه از سر شعف 🍀فداي قامتت كنم دو #چشم اشك بار را 🥀تمام #لحظه های من #فدای يك نگاه ت✨و 🍀بيا و پاك كن زدل حديث #انتظار را بحق الزینب (علیهاالسلام) #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🌸🍃 🌹🍃🌹🍃 @Vajebefaramushshode

🕊❣🕊❣🕊❣🕊 🌾بسته ام عهد ؛ 🌤که در #راهِ_شهیدان باشم 🌾#چادر_مشکیِ من رنگ #شهـادت دارد #زنان #دفاع‌_مقدس #سلام_رفقا #صبحتون_شهدایی🌷 🍃🌹🍃🌹 @Vajebefaramushshode

🌸 #عید_غدیر ♨️مرتبه امیرالمومنین علی(ع) 👌 #سخنرانی بسیار شنیدنی 🎤حجت الاسلام #عالی 🍃🌹🍃🌹 @Vajebefaramushshode

دوستان عزیز و همراه با عرض پوزش فراوان به دلیل اینکه دیشب رمان نداشتیم. اما به جاش امروز واستون یه سورپرایز داریم و به جای یه قسمت دو قسمت تقدیمتون میکنیم. الان قسمت جامونده ی دیشب رو مطالعه بفرمائید و شب هم طبق روال قسمت بعد👇👇👇

❣﷽❣ 📚 #رمان 💥 #تنها_میان_داعش 8⃣1⃣#قسمت_هجدهم 💠 در این قحط #آب، چشمانم بی‌دریغ می‌بارید و در هوای بهاری حضور حیدرم، لب‌هایم می‌خندید و با همین حال به‌هم ریخته جواب دادم :«گوشی شارژ نداشت. الان موتور برق اوردن گوشی رو شارژ کردم.» 💢 توجیهم تمام شد و او چیزی نگفت که با دلخوری دلیل آوردم :«تقصیر من نبود!» و او دلش در هوای دیگری می‌پرید و با بغضی که گلوگیرش شده بود نجوا کرد :«دلم برا صدات تنگ شده، دلم می‌خواد فقط برام حرف بزنی!» و با ضرب سرانگشت #احساس طوری تار دلم را لرزاند که آهنگ آرامشم به هم ریخت. 💠 با هر نفسم تنها هق هق گریه به گوشش می‌رسید و او همچنان ساکت پای دلم نشسته بود تا آرامم کند. نمی‌دانستم چقدر فرصت #شکایت دارم که جام ترس و تلخی دیشب را یکجا در جانش پیمانه کردم و تا ساکت نشدم نفهمیدم شبنم اشک روی نفس‌هایش نم زده است. 💠 قصه غم‌هایم که تمام شد، نفس بلندی کشید تا راه گلویش از بغض باز شود و #عاشقانه نازم را کشید :«نرجس جان! می‌تونی چند روز دیگه تحمل کنی؟» 💢 از سکوت سنگین و غمگینم فهمید این #صبر تا چه اندازه سخت است که دست دلم را گرفت :«والله یه لحظه از جلو چشمام کنار نمیرید! فکر اینکه یه وقت خدای نکرده زبونم لال...» 💠 و من از حرارت لحنش فهمیدم کابوس #اسارت ما آتشش می‌زند که دیگر صدایش بالا نیامد، خاکستر نفسش گوشم را پُر کرد و حرف را به جایی دیگر کشید :«دیشب دست به دامن #امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) شدم، گفتم من بمیرم که جلو چشمت به #فاطمه (سلام‌الله‌علیها) جسارت کردن! من نرجس و خواهرام رو دست شما #امانت می‌سپرم!» 💢 از #توسل و توکل عاشقانه‌اش تمام ذرات بدنم به لرزه افتاد و دل او در آسمان #عشق امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) پرواز می‌کرد :«نرجس! شماها امانت من دست امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) هستید، پس از هیچی نترسید! خود آقا مراقبتونه تا من بیام و امانتم رو ازش بگیرم!» 💠 همین عهد #حیدری آخرین حرفش بود، خبر داد با شروع عملیات شاید کمتر بتواند تماس بگیرد و با چه حسرتی از هم خداحافظی کردیم. 💢 از اتاق که بیرون آمدم دیدم حیدر با عمو تماس گرفته تا از حال همه باخبر شود، ولی گریه‌های یوسف اجازه نمی‌داد صدا به صدا برسد. حلیه دیگر نفسی برایش نمانده بود که عباس یوسف را در آغوش کشید و به اتاق دیگری برد. 💠 لب‌های روزه‌دار عباس از خشکی تَرک خورده و از رنگ پژمرده صورتش پیدا بود دیشب یک قطره آب نخورده، اما می‌ترسیدم این #تشنگی یوسف چهار ماهه را تلف کند که دنبالش رفتم و با بی‌قراری پرسیدم :«پس هلی‌کوپترها کی میان؟» 💢 دور اتاق می‌چرخید و دیگر نمی‌دانست یوسف را چطور آرام کند که دوباره پرسیدم :«آب هم میارن؟» از نگاهش نگرانی می‌بارید، مرتب زیر گلوی یوسف می‌دمید تا خنکش کند و یک کلمه پاسخ داد :«نمی‌دونم.» و از همین یک کلمه فهمیدم در دلش چه #آشوبی شده و شرمنده از اسفندی که بر آتشش پاشیده بودم، از اتاق بیرون آمدم. 💠 حلیه از درماندگی سرش را روی زانو گذاشته و زهرا و زینب خرده شیشه‌های فاجعه دیشب را از کف فرش جمع می‌کردند. 💢من و زن‌عمو هم حیران حال یوسف شده بودیم که عمو از جا بلند شد و به پاشنه در نرسیده، زن‌عمو با ناامیدی پرسید :«کجا میری؟» 💠 دمپایی‌هایش را با بی‌تعادلی پوشید و دیگر صدایش به سختی شنیده می‌شد :«بچه داره هلاک میشه، میرم ببینم جایی آب پیدا میشه.» 💢 از روز نخست #محاصره، خانه ما پناه محله بود و عمو هم می‌دانست وقتی در این خانه آب تمام شود، خانه‌های دیگر هم #کربلاست اما طاقت گریه‌های یوسف را هم نداشت که از خانه فرار کرد. 💠 می‌دانستم عباس هم یوسف را به اتاق برده تا جلوی چشم مادرش پَرپَر نزند، اما شنیدن ضجه‌های #تشنه‌اش کافی بود تا حال حلیه به هم بریزد که رو به زن‌عمو با بی‌قراری ناله زد :«بچه‌ام داره از دستم میره! چیکار کنم؟» و هنوز جمله‌اش به آخر نرسیده، غرش شدیدی آسمان شهر را به هم ریخت. 💢 به در و پنجره خانه، شیشه سالمی نمانده و صدا به‌قدری نزدیک شده بود که چهارچوب فلزی پنجره‌ها می‌لرزید. 💠 از ترس حمله دوباره، زینب و زهرا با #وحشت از پنجره‌ها فاصله گرفتند و من دعا می‌کردم عمو تا خیلی دور نشده برگردد که عباس از اتاق بیرون دوید. 💢یوسف را با همان حال پریشانش در آغوش حلیه رها کرد و همانطور که به‌سرعت به سمت در می‌رفت، صدا بلند کرد :«هلی‌کوپترها اومدن!» 💠 چشمان بی‌حال حلیه مثل اینکه دنیا را هدیه گرفته باشد، از شادی درخشید و ما پشت سر عباس بیرون دویدیم. از روی ایوان دو هلی‌کوپتر پیدا بود که به زمین مسطح مقابل باغ نزدیک می‌شدند. عباس با نگرانی پایین آمدن هلی‌کوپترها را تعقیب می‌کرد و زیر لب می‌گفت :«خدا کنه #داعش نزنه!»... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد 🍃🌹🍃🌹 @Vajebefaramushshode