🔰یکی از موانع درک مهربانی خدا این است که «مهربان» ندیده‌ایم! 🔰با مهربانان نشست و برخاست کن، تا مهربانی خدا را باور کنی! 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟-ج۱۵ (۱) 🔸هر صفتی را بخواهیم در خودمان ایجاد کنیم باید با اهالی آن صفت نشست و برخاست کنیم. برای درک و بهره‌مندی از مهربانی خدا هم یک راهش این است؛ «با کسانی که اهل مهربانی هستند و مهربانی خدا را باور دارند نشست و برخاست کنیم» 🔸اگر با آدم‌های نامهربان نشست و برخاست کنی، نامهربان می‌شوی و از آن بدتر اینکه «باور نمی‌کنی مهربانی‌ای در عالم وجود دارد!» لذا مأیوس از مهربانی زندگی می‌کنی. 🔸تا مهربانی را از نزدیک نبینی و نچشی، نمی‌توانی باور کنی که اصلاً چنین مهربانی‌ای وجود دارد! ای کاش پدر و مادرها در این زمینه الگو باشند و هر کسی لااقل پدر و مادرش را نسبت به خودش، مهربان دیده باشد. 🔸بعضی‌ها که ائمۀ معصومین‌(ع) را باور نمی‌کنند، یکی از دلائلش این است که «آدم خوب» از نزدیک ندیده‌اند! ما به‌واسطۀ دیدن آدم‌های خوب است که به خوبیِ اولیاء خدا پی می‌بریم.

🔰بسیاری از ساختارهای جامعه، مهربانی را کاهش می‌دهند 🔰اگر قانون را جای رابطۀ انسانی بگذاریم، نامهربانی رواج می‌یابد 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟-ج۱۵ (۲) 🔸یکی از موانع درک مهربانی خدا این است که «آدمِ مهربان» ندیده‌ایم و «سیستم مهربان» نداریم. 🔸 در «سیستم مهربان» برای کنترل رفتارهای بد، بیش از قانون، از «روابط انسانی، محبت و مهربانی» استفاده می‌شود. 🔸وقتی «قانون» را به‌جای مهربانی و رابطۀ انسانی قرار دهیم، افراد در توجیه نامهربانیِ خود می‌گویند: «این حقِ من است که این کار را انجام دهم!»، در نتیجه، نامهربانی را ترویج کرده‌ایم. 🔸برای کنترل افراد، باید «مناسبات انسانی» را مؤثرتر از «قانون» قرار بدهیم. خیلی‌‌وقت‌ها قانون برای کنترل «آدم‌های بد» است؛ ولی همه‌جا لازم نیست قانون و مقررات بگذاریم؛ مگر همه‌جا می‌خواهیم دزد بگیریم؟! مگر همه‌جا بی‌اعتمادی و سوءظن هست؟! 🔸بچه‌ها در مدرسه باید نظام و «سیستم مهربان» و «معلم مهربان» را تجربه کنند؛ البته این سیستم، مغایرتی با «قاطعیت» ندارد.

🔰درک مهربانی اولیاء خدا، مقدمۀ درک مهربانی خداست 🔰اگر مهربانی امام را درک نکنی؛ امامت را درک نکرده‌ای! 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟-ج۱۶ 🔸یکی از موانع درک مهربانی خدا، عدم معرفت به اولیاء خداست. باور مهربانی اولیاء خدا، مقدمۀ باور مهربانی خداست. 🔸خدا برای اینکه محبتش را به ما اثبات کند، رسول مهربان برای ما فرستاده است. 🔸اگر نتوانی مهربانی‌ پیغمبر را-که یک انسان است- درک کنی، چطور می‌خواهی مهربانی «خدای ندیده» را درک کنی؟! 🔸اصلاً رسول خدا(ص) برای چه پیغمبر شد و این مسئولیت را برعهده گرفت؟! به‌دلیلِ قلب رئوف و مهربانی‌اش نسبت به مردم! ائمۀ هدی(ع) نیز همین‌طور هستند. ما اگر مهربانیِ امامان را درک نکنیم، امامت را درک نکرده‌ایم! 🔸امام رضا‌(ع) می‌فرماید: یکی از علامات امام این است که نسبت به شما از پدر و مادر هم مهربان‌تر است (من‌لایحضره‌الفقیه/4/418)

🔰چالش مهمی که همه با آن درگیریم: 🔰چرا دیگران قدر مهربانی مرا نمی‌دانند؟! 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟-ج۱۷ (۲) 🔸برای درک مهربانی خدا، باید مهربانیِ دیگران را ببینیم، اما وقتی به دیگران مهربانی کردیم، آیا دیگران هم باید مهربانی ما را ببینند و قدردانی کنند؟ 🔸پیامبر(ص) می‌فرماید: ارزشمندترینِ مردم نزد خدا و نزدیک‌ترین فرد به خدا، انسان نیکوکاری است که قدرِ احسانش دانسته نمی‌شود! 🔸حتی طبق روایات، اگر هر کار خوبی که انجام دادی، از تو قدردانی کردند و پاداشت را گرفتی، به خودت شک کن؛ شاید اوضاعت خراب است! 🔸از ناسپاسی دیگران نسبت به خودت درس بگیر و تو دیگر نسبت به خدا و اولیاء خدا ناسپاسی نکن! به‌یاد ناسپاسیِ خودت از خدا بیفت و استغفار کن. 🔸خدا رابطۀ خودش را با ما مشروط به رابطۀ ما با یکدیگر کرده است؛ از ما انتظار دارد با کسی که نسبت به ما خطا کرده، مهربان باشیم و بدی‌هایش را نادیده بگیریم تا خدا هم بدی‌های ما را نادیده بگیرد.

🔰از خدا بترس تا نوازش خدای مهربان را لمس کنی 🔰نترسیدن از خدا و عذابش، مانع درک مهربانی خداست 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟-ج۱۸ (۱) 🔸یکی از موانع درک مهربانی خدا این است که از خدا و عذاب الهی نمی‌ترسیم و آیات عذاب را-که این‌قدر در قرآن آمده- جدی نمی‌گیریم! فکر می‌کنیم ترس از عذاب الهی با امیدداشتن به رحمت خدا مغایرت دارد! 🔸یکی از روش‌های تربیتی قرآن این است که بندگان خدا را از عذاب الهی می‌ترساند، چون انسان موجودی است که ترس برایش لازم و مفید است. 🔸خوف از غیرخدا استرس‌زاست و قساوت قلب می‌آورد اما خوف از خدا آرامش‌بخش است و دل را نرم می‌کند. 🔸ترس از خدا بلافاصله یک عکس‌العملِ مهربانانه از جانب خدا به‌دنبال دارد. خوف از خدا را در دلت ایجاد کن، تا عکس‌العمل فوری خدا را ببینی! یک‌مدت از خدا و عذاب الهی بترس؛ نوازش‌های خدای مهربان را لمس خواهی کرد.

🔰از «ترسیدن از خدا» نترس! 🔰این‌همه آیات عذاب در قرآن برای چیست؟ 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟-ج۱۸ (۱) 🔸اولاً اینکه خدا ما را از عذابش می‌ترساند، علامت نامهربانی خدا نیست و این ترس، آزاردهنده‌ نیست، بلکه آرامش‌بخش و نرم‌کنندۀ دل است. نباید از این ترس فرار کنیم، واقعاً که ما را جهنم نمی‌برند؛ می‌گویند از جهنم بترس؛ ببین چقدر هولناک است! اگر ببینی، خودت را جمع می‌کنی، وقتی خودت را جمع کنی، بلافاصله در آغوش خدا قرار می‌گیری. 🔸ثانیاً اینکه، خدا از خوف و انذار به‌عنوان یک عامل حرکت‌دهنده یا بازدارنده در وجود انسان استفاده می‌کند. فقط شوق و محبت نیست که انسان را به حرکت وادار می‌کند، خوف هم انسان را به حرکت وادار می‌کند. خوف حتی قبل از به‌دست آمدن شوق و محبت، می‌تواند انسان را وادار به حرکت کند یا او را از حرکت بازدارد. 🔸ما تا عاشق خدا بشویم خیلی کار دارد، تا آن موقع چه‌کار کنیم؟ از خوف استفاده کنیم! آدم که نمی‌تواند به‌سادگی عاشق بشود، ولی به‌سادگی می‌تواند خائف بشود! آدم که نمی‌تواند به این سادگی به عالی‌ترین منافع خودش علاقه‌مند شود، ولی می‌تواند به این سادگی از ضررکردن بترسد؛ این زیاد رشد نمی‌خواهد!

🔰اصل غذای روح انسان «مهربانی خدا» است 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟-ج۱۹ ‌ 🔸انسان، عبید احسان است، بنده و بردۀ مهر است، وقتی مهر خدا را باور کردی، عبدِ او خواهی شد. 🔸اصل حیات انسان وابسته به مهربانی خداست و نبودش، ممات انسان است. انرژیِ مؤمن هم از ارتباط قلبی‌ای است که با خدا دارد. 🔸بالاترین چیزی که انسان می‌تواند از آن لذت ببرد، گرمای محبت خداست؛ این همان جایی است که انسان به آرامش می‌رسد. 🔸«أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب؛ به ذکر خدا دل‌ها آرام می‌گیرد» معنای دقیقش این است: به ذکر رحمانیت و مهربانی خدا، دل آرام می‌گیرد. 🔸ایمان به خدا در واقع یعنی ایمان به مهربانی خدا؛ کفر هم یعنی انکار رحمانیت خدا، جهل هم یعنی ندانستن این رحمانیت. 🔸ایمان به خالقیت خدا که هنر نیست؛ مشرکان هم به خالقیت خدا مؤمن بودند(زخرف/87) اگر صبح تا شب بگویی «خدا خالق است» اما به مهربانی خدا توجه نکنی، هیچ اتفاق بزرگی در قلبت نمی‌افتد.

🔰قرآن مظهر مهربانی خداست؛ حتی آیات عذابش! 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟-ج۲۰ 🔸اگر برداشت پایه‌ایِ انسان دربارۀ خدا این باشد که «خدا مهربان است» حتی وقتی آیات عذاب را در قرآن بخواند، برداشتش این خواهد بود که «این هم جلوه‌ای از مهربانی خداست» 🔸آیات عذاب در قرآن، چگونه نشانۀ محبت و مهربانی خداست؟! مثل مهربانیِ یک مادر که وقتی می‌بیند بچه‌اش دارد به سمت سماورِ آب‌جوش می‌رود، فریاد می‌کشد! 🔸اگر بخواهی نورانیت قرآن را حس کنی، باید آیات قرآن را مظهر مهربانی خدا ببینی و بدانی که خدا از سر مهربانی‌اش دارد با تو حرف می‌زند؛ آن‌وقت دیگر فرقی نمی‌کند که این آیه دربارۀ عذاب است یا بهشت؟ 🔸کسی که تو را خیلی دوست دارد وقتی از سرِ مهربانی‌اش با تو حرف می‌زند، دیگر برایت فرق نمی‌کند از چه چیزی صحبت کند؛ هرچه بگوید تو به چشم‌های پرمحبتش نگاه می‌کنی و غرق مهربانی او می‌شوی. 🔸بعضی‌ها ناامیدند از اینکه یک خدای مهربان‌تر از مادر داشته باشند. می‌گویند «هیچ‌کسی ما را دوست ندارد!» از بین این آدم‌ها، دزد و قاتل و جانی در می‌آید!

🔰چرا دستورات خدا را با کراهت انجام می‌دهیم نه با رغبت؟ 🔰چون باور نداریم که دستورات خدا از سرِ محبت است 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟-ج۲۱ 🔸چرا خیلی از اعمال ما قبول نمی‌شود و آن تقرّب و معنویتی که انتظار داریم، در اثر عباداتمان پدید نمی‌آید؟ 🔸شاید مهم‌ترین دلیل عدم قبولی اعمالمان این باشد که در طاعت و عبادت «حالت اجبار و اکراه» داریم. 🔸اگر درک نکنیم که همۀ کارها و دستورات خدا از سر محبت و مهربانیِ اوست، طبیعتاً دستوراتش را با کراهت انجام می‌دهیم. 🔸گاهی خدا توفیق طاعت و عبادت به ما نمی‌دهد؛ چون کسی که با سختی و اکراه، عبادت می‌کند، سرِ خدا منت می‌گذارد و دچار عُجب و غرور می‌شود. استاد پناهیان

🔰اگر مهربانی خدا را بچشی تازه می‌فهمی که چقدر به آن نیاز داشتی! 🔰قرآن بخوان تا احساس نیازت به مهربانی خدا بیدار شود! 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟-ج۲۲ 🔸یک راه برای اینکه احساس نیاز به مهربانی خدا در ما افزایش پیدا کند این است که «خدا به ما محبت کند!» وقتی محبت خدا را بچشیم، تازه می‌فهمیم که چقدر به آن نیاز داشتیم! 🔸در مناجات شعبانیه می‌خوانیم: خدایا، من هیچ‌وقت قدرت نداشتم از معصیت تو جدا بشوم، مگر وقت‌هایی که تو با محبت خودت، مرا بیدارم کردی! 🔸خدایا، تو وقتی به من محبت می‌کنی، من آدم می‌شوم و به مهربانی تو احساس نیاز می‌کنم و دیگر برای درک مهربانی تو نیازی به سیر و سلوک ندارم! 🔸پاسخ خداوند به درخواستِ محبت از سوی ما: 1- من در زندگی و الهامات ذهنی‌ات، محبتم را به تو می‌رسانم، تو فقط این را از من بخواه و این تمنا را در خودت بیدار کن تا جوابش را بدهم. 2- من به تو محبت کرده‌ام؛ بیا قرآن بخوان و محبت من را ببین و بچش! قرآن، زبان محبت و مهربانی من است!

🔰اگر این حس را به دیگران منتقل کنیم، مورد رحمت خاص خدا قرار می‌گیریم... 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟-ج۲۵(۲) 🔸یکی از جاهایی که می‌شود مهربانی خدا را کرور کرور جذب کرد موقع «مهربانی‌کردن به دیگران» است؛ اگر می‌خواهید رحمت خدا بر شما نازل شود، خودتان به دیگران رحم کنید. 🔸فرهنگ مهربانی را باید در جامعه خودمان بیشتر کنیم، به‌حدی که مردم وقتی ما را-به‌عنوان یک آدم مذهبی و هیئتی- دیدند، بگویند: «اینها مهربانند، اینها راحت می‌بخشند و تا بتواند کوتاه می‌آیند...» اگر این حس را به دیگران منتقل کنیم، آن‌وقت خودمان مورد رحمت خاص خدا قرار می‌گیریم. 🔸کسی که دیگران را ببخشد «خدای بخشنده» را درک می‌کند؛ کسی که به دیگران مهربانی کند «خدای مهربان» را درک می‌کند؛ انگار خودش از جنسِ مهربانی می‌شود و یک‌ذره شبیه خدا می‌شود.

🔰از خدا گدایی کن تا مهربانی او را لمس کنی! 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟-ج۲۶ 🔸یکی دیگر از مواقف دریافت رحمت الهی و لذت‌بردن از گرمای مهربانی خدا «دعا» است (علاوه بر قرائت قرآن، ذکر اهل‌بیت(ع) و مهربانی با دیگران) 🔸طبق روایت، هیچ‌چیزی نزد خدا محبوب‌تر از گدایی درِ خانۀ خدا نیست (محاسن/1/292) اصلاً رابطۀ ما با خدا رابطۀ عبد و مولاست؛ عبد، گدایی از مولا را دوست دارد و مولا هم گداییِ عبد را. این‌طوری تناسب برقرار می‌شود! 🔸بسیاری از گرفتار‌ی‌های ما برای این است که گدایی از خدا را تجربه کنیم تا مهربانی خدا را لمس کنیم. فرموده‌اند: وقتی خدا به کسی برای «دعاکردن» اجازه می‌دهد، باب رحمت به رویش باز می‌شود (عده‌الداعی/41) 🔸علاوه بر دعا، «جمع مؤمنین» هم جذب‌کنندۀ رحمت الهی است (الْجَمَاعَةُ رَحْمَةٌ) حالا اگر دعا «جمعی» باشد چه می‌شود! طبق روایت، بر حاضرین در مجالس ذکر، آرامش نازل می‌شود و رحمت خدا آنها را فرامی‌گیرد. استاد پناهیان