ممنون واسه تموم «من هستم »هاتون، جدا تاثیر گذار بود!

یجایی توی متنی خوندم : ‹اگر کسی قدرتو نمیدونه بذار نبودنت رو احساس کنه!› دلم میخواست به نویسنده متن بگم: ‹دنیا و آدمهاش انقدر بی معرفت شدن که کافیه ثانیه ای نباشی ، جای خالیت ساده‌تر از اون که فکر میکنی پر میشه..🖤'🗞'! ›

.. ! :)

_

پارگیِ حنجره از عمق سکوت!

الان همونجاییم که علی صفا میگه: "صبر می‌کنیم دیگه، صبر نکنیم چیکار کنیم؟" :)

بین خودمون باشه، ولی خب خیلی از نمیشه‌ ها ؛ نمیشه نیست، نمیخوامه !

تو انتخابِ من نبودۍ ، سرنوشتم بودۍ . تنها انگیزھ‌یِ ماندنم در این زندگـے بی‌اعتبار (:

"

از لحاظ روحی نیاز دارم پاییز باشه، پالتو و هودی و بوت بپوشم، هنذفری و آهنگای قفلی و بارونم نم نم بزنه وبرم پیاده روی..! بعدشم غروب تو کافه لاته سفارش بدم و کتاب مورد علاقمو بخونم ته اشم بیام خونه و خواب بدون هیچ دغدغه ی فکری : )!🚶‍♀'