بدون تو فردایی نیس نه !

دوست داشتنت مثل یه جاده با منظره خیلی قشنگه، ولی پر از شیشه ریزه که من پا برهنه زدم به دل جاده، از درد نای راه رفتن ندارم ولی منظره ی مسیر و دوست دارم .

فراموش کردن کسی که دوسش داری مثل حل شدن قندی میمونه که تو چایی انداختی . درسته که اون قند حل میشه و دیده نمیشه ولی برای همیشه مزه‌ی اون چایی رو عوض کرده . . وقتی کسی وارد زندگیت میشه دیگه نمیشه فراموشش کنی ، حتی اگه بره .

؛

از چشمانش صدای شکستن شیشه به گوش می رسید .

قلبی که در کودتای عقل ، تسلیم منطق شد .

چہ قشنگ ..💜

جای خالیِ آدما اولش ترسناکه، بعد غمگین میشه، بعد عادت میشه، بعد لذت میبری از تنهاییت، آخرشم کلا دیگه برات مهم نیست؛ فقط هستن و نمیشه کاریشون کرد !

لا به لای بازیاتون :

یه نگاه به اون آدمی ك از همه چیزش زده و پایِ شما واستاده بکنید ، شاید یکم خجالت بکشید .

^^