#آشنایی_با_مفاخر_علمی_معاصر_حوزه_علمیه_خراسان #آیه_الله_حاج_شیخ_مصطفی_اشرفی_شاهرودی بخش اول آیة الله اشرفي، سومين فرزند ذکور مرحوم آيت‌الله العظمي حاج شيخ محمد علي (مشهور به حاج شيخ آقا‌ بزرگ شاهرودي)درس جامع ‌المقدمات و سيوطي و شرح قطر السندي و شرح نظّام را در شاهرود را به اتمام رسانده و در شهريور 1329 منتقل به حوزه علميه مشهد مقدس شدند و در مدرسه سليمانيه آن شهر، به همراه برادر (حاج شيخ مرتضي اشرفي) ساکن شده و با جديت فراوان طي هفت سال اقامت در مشهد، دوران مقدمات و کل دوره سطوح را به آخر رساندند. و سپس مشغول درس خارج شده و يک ‌سال‌ و نيم از درس خارج فقه و اصول آيت‌الله ميلاني (قدس سره) بهره جستند. در اين دوران از محضر اساتيد ادبيات مانند مرحوم شيخ محمد تقي اديب و شيخ غلامرضا شهري و اساتيد دروس سطوح مانند حضرات آيات و حجج اسلام حاج ميرزا احمد مدرس يزدي، حاج شيخ کاظم دامغاني و حاج شيخ هاشم قزويني و حاج ميرزا حسين سبزواري و اساتيد فلسفه مانند حضرات حاج ميرزا جواد تهراني و عمدتاً از مرحوم ايسي، بهره‌مند شدند و در درس خارج فقه و اصول از محضر فقيه بزرگوار آيت‌الله العظمي ميلاني، يک‌سال و نيم بهره علمي بردند. هم ‌زمان با دروس حوزوي، موفق به اخذ پايان‌نامه دوره متوسطه و سپس دوره ديپلم و سرانجام پايان‌نامه ديپلمِ تمام، شدند.در مهرماه 1336 شمسي براي ادامه تحصيل به تنهايي به نجف اشرف رهسپار شده و در مدرسه قوام شيرازي آن حوزه مبارکه، با برادرشان (حاج شيخ مرتضي) ساکن شدند و سپس راهي مجالس دروس خارج بزرگان شده و سرانجام مجلس درس حضرات آيات عظام، حاج سيدابوالقاسم خوئي و حاج شيخ حسين حلي، و حاج سيد محمود شاهرودي را انتخاب کردند و پس از تبعيد امام خميني به عراق و شروع معظم‌ له به تدريس کتاب البيع به درس ايشان نيز حاضر شده و 8 سال نيز از آن محضر بهره‌مند شده و مورد عنايات خاصه ايشان، همانند ساير اساتيد، قرار گرفتند. و طي اقامت بيش از 17 سال در نجف اشرف و تحمل مشکلات فراوان از ناحيه حکومت‌هاي آن کشور به‌ ويژه حکومت جبار و ظالم بعثيان با کمال کوشش و جديت مشغول درس و بحث مباحثه و نوشتن دروس و تقرير آن بر جمعي از فضلا بودند.در اين دوران، خود نيز مشغول تدريس سطوح عاليه گرديدند. به طوري که يکي از مدرسين معروف سطوح، در آن حوزه مقدسه شدند. در طول اقامت در نجف، چند بار هم براي ديدار والدين، در ايام تعطيل دروس حوزه نجف اشرف، موقت به ايران سفر کردند. سرانجام در تابستان سال 1353 شمسي، به خاطر خدمتگزاري پدر بزرگوار که مبتلا به بيماري قلبي شده بودند ـ با کمال کراهت اساتيد بزرگوارشان از مهاجرت وي به ايران و ترک حوزه علميه نجف اشرف- آن حوزه مجتهد پرور و مجاورت باب مدينه علم ‌النبي اميرالمؤمنين(ع) را با اخذ اجازه اجتهاد، رها کردند. باري پس از خداحافظي از آن حوزه مبارکه و اساتيد بزرگوارشان با عائله به طرف ايران حرکت نموده و در تيرماه 1353 برابر ماه شريف رجب سال 1394 قمري، در خدمت والدين در شهر شاهرود مستقر شدند. بنا بود به دستور مرحوم امام خميني(قدس سره) در حوزه قم استقرار پيدا کنند ولي با رحلت پدر بزرگوارشان در شب دوم ماه شوال سال 1394 برابر مهر 1353 و اصرار اهالي محترم و حوزه علميه شاهرود، ناچار به اقامت در آن شهر شدند. حوزه علميه شاهرود را تجديد بنا نموده و اهل علم و طلاب جديدي را جذب نموده و شب و روز، خود به تدريس ابتدايي‌ترين دروس حوزوي تا مرحله درس خارج، مشغول شده و بعضي مدرسين را از حوزه علميه قم و نقاط ديگر به شاهرود دعوت کردند، و حوزه علميه را رونق فراواني بخشيدند. ادامه دارد... •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•                                              #کانال_وارثین( ارائه مطالب علمی وپژوهشی و مشاوره پژوهشی) #مدرسه_علمیه_ولیعصر_کرمانیها 🆔️@valiasrk