روایت دکتر داوری اردکانی از روزگاری که با حافظ گذرانده @varastgi ‌ ‌

‌ ‌ من چهل سال است که در بازی وجود، حیرانِ سبب‌سازی و سبب‌سوزی‌ام... @varastgi رضا داوری اردکانی؛ ۱۳۹۱ ‌ ‌

‌ ‌ میگذشت از درِ مسجد، نفس‌آلوده سگی گذرِ خویش به کوی تو به یادم آمد... @varastgi ‌ ‌

... تومیو تسوکا: این خود به اندازه کافی بیگانه می‌نماید. هیدگر: جای انکار نیست. اما به نظرم چنان می آید که ما در این طریق وقتی به آن آشنای حقیقی می رسیم که در میانه راه از بیگانه نترسیم. توميو تسوكا: مراد از آشنای حقیقی چیست؟ تردید نیست که در آغاز راه او را نمی شناسیم. هیدگر: آری نمی شناسیم، ولی آنی است که از پیش ذات ما را سزاوار آشنایی دانسته است و تازه در آخر کار می توان آن را دریافت. توميو تسوکا: و تفکر شما در پی اوست. هیدگر: تنها در پی اوست. اما به این معنی که آنچه سزاوار تفکر است و از آن جهت که چنین است، بالتمام در جامه او نهان شده است. توميو تسوکا: روی سخن شما در اینجا به شیوه های ادراک رایج مردم که نیست. هیدگر: در حقیقت چنین به نظر می رسد، اما اعتبار هر قدم که آدمی در طریق تفکر بر می دارد به آن کوششی است که به آدمی مدد می رساند تا در مقام تفکر، راه به سوی اصل ذات خویش بیابد... ‌ ‌@varastgi ‌ ‌

داوری اردکانی: اکنون همۀ مردم جهان به اصول پیشرفت و اراده تسخیر و تصرف در همه چیز به مدد پژوهش اعتقاد دارند و گاهی این اعتقاد در حدی است که یک قوم اصول و مقاصد تجدد را از خود و آورده نیاکان خود می انگارد. @varastgi

#استاد_طاهرزاده: در مواجهه با دنیای جدید شاید نگاه غالب این باشد که قدرت علم و فناوری می‌تواند جهان آینده را بسازد جهانی که بر بحران‌های موجود فائق آید. نگاه دیگر هم علم و فناوری را ریشه بحران‌های موجود می‌داند و مشارکت در آن را ادامه وضعیت فعلی، فلذا این مشارکت را بی نسبت با جهان آینده می‌بیند. شاید وضعیت ما بی شباهت به وضعیت قوم نوح نباشد که از یک طرف در معرض طوفانی ویرانگر است و از طرف دیگر جهان آینده از پس این طوفان می آید که تنها راه عبور، صبر و مقاومت و مدارا با این طوفان است که همان ساختن کشتی است وَاصْنَعِ الْفُلْکَ بِأَعْیُنِنَا. تفکر در مسائل دنیای امروز خبر از آن می دهد که این جهان آینده‌ای ندارد و باید مهیای جهانی دیگر شد. اما آن جهان از پس بحران‌ها آشکار می‌شود. مدارا و صبر در این بحران‌ها همان ساختن جهانی است میان دوجهان. @varastgi ‌ ‌

#فردید #غربزدگی @varastgi ‌ ‌

#فردید: از مسائلی که من سالهاست دارم جستجو می کنم، مساله تقواست. الآن دارند آقایان "تقوا" می گویند، بسیار هم خوب، ولی من یقین دارم هر جا کلمه "تقوا" تفوه شد، درنگ میکنید ولی مشت برای "تقوا" نمیتوانید گره بکنید. بنده خواهش میکنم، سکوت میکنم، کسی هست که کلمه "تقوا" برایش جد باشد؟ معناش روشن باشد؟ یا با "تقوا" موضع بگیرد؟ کسی هست؟ یک کسی بگوید! خیلی از "تقوا" میگوئیم ! اگر گفتید چرا "تقوا" اینطور است؟ اگر گفتید چرا تقوا اینطور است؟ آقا اینجا با من به سخن دربیائید، اینجا با من همسخنی کنید، "تقوا" میگوئیم ولی آیا در خلوت کسی هست اینجا که خودش را اهل تقوا بداند؟ من که خودم را اهل تقوا نمیدانم. قبول میکنم تقوا را، این کلمه تقوا بایست من ریشه و اصلش را برای شما بدهم. اگر "پرهیز" بگوئیم درست است، به یونانی میشود "..." با پارسا همریشه میشود و "پارس" شاید و سگ پارس و شاید فره وشی(؟) اوستا، معانی مختلف دارد، "..." مثلا، اجازه بدهید این "تقوا" بعد از اینکه من روشن کردم، یک کلمه برای بنده پریروزی پس فردائی است. اهل تقوا و دوره جدید، تاریخ 500 سال غرب تاریخ "بی تقوائی" است. "تقوا" را بسطش خواهم داد. می گوید کسی مرگش مرگ کرامت است که متقی باشد. در عین حال همینطور قرآن میگوید که هرچه تاریخ جلوتر آمد و شیطان در زندگی انسان مشارکت کرد در اموال و اولاد، "تقوا" هم کمتر میشود دیگر، ولی این تقوا...، بشر محتا...نیازمند تقواست... @varastgi

‌ ‌ یکی از دوستان طلبه من گزیده مطالعاتش از آثار دکتر داوری را در کانال @davari_ir منتشر می‌کند. ‌ ‌ ‌ ‌