🎥 سینمایی «عصر جدید» در سال ۱۹۳۶، توسط چارلی چاپلین، با رویکردی انتقادی نسبت به مدرن گرایی و فن سالاری در جامعه صنعتی، ساخته شد و مورد توجه اهالی سینما قرار گرفت. در واقع او در این فیلم به استحاله انسان در تکنولوژی و جهان ماشینی پرداخته که مصادیق نمادین آن را می‌توان در جایی جستجو کرد که او در لای چرخ دنده‌های دستگاه کارخانه گیر می‌کند. این صحنه روایتی از بلعیده شدن انسان توسط تکنولوژی‌های مدرن است. می‌توان رویکرد مارکسیستی به «ازخودبیگانگی» انسان مدرن به ویژه طبقه‌ی کارگر را در سازو کارها و مکانیسم اقتصادی نظام سرمایه‌داری در این فیلم ردیابی کرد. در جایی که او به عنوان یک کارگر هر روز باید پیچ و مهره‌ها را سفت کند آنقدر در این کار غرق می شود که به تدریج دچار استحاله هویتی شده و خود به بخشی از همان فرایند کار بدل می‌شود. خودش ماشینی می‌شود که گویی از سویه‌های انسانی‌اش دور شده و به قول مارکوزه به انسان تک ساحتی بدل شده است. چنانکه هر چیزی را که شبیه به پیچ باشد می‌چرخاند و چفت و بست می‌کند. #سینما 🎞️ 🆔 @vavbook