📃 مجله نایت ‌( و این مطالب فقط و فقط ذره ای از تمام احساس و تعلقم به پدران سرزمینم است ) به نام خدا پدران عزیز، سلام و رحمت خدا بر شما تقدیم به آستان پدران سرزمینم که هستند ولی همیشه آسمانی اند . میان شاخه‌های اطلسی قلب نجیب و پاکت با اندوهی عمیق فرو می‌روم. پلک‌های خسته از روزگارم را می‌بندم . و در عمق حدقه چشمانم به  سیاهی زل می‌زنم . مردمک‌های منتظرم در فضایی نفس گیر و تاریک قدم می‌زنند . به امید آنکه صدای اصرارم را بشنوی و مرا به رویایت دعوت کنی . من که نفس‌هایم بند بوده و هست به تو ... تویی که نفس هایت شد رفیق نیمه راه . پس کاش ... فاصله را کنار بزنی و به اندازه یک خواب یک رد باریک از تصورت حتی یک تصویر برفکی از ایستادنت در چهارچوب در ... وقتی کودکانه از مدرسه باز می‌ گردم و می گشتم .... از خیالم از رویام قبل از بیداری چون نور ،از تاریکی چشمانم ،عبور کنی . بگذار با جان شریفت و روح بلندت به خدا نزدیک‌تر شوم‌. که عادتم دادی در کشاکش تبسمهای آرامت و زیر نگاه مهربانت مبهوت قانون‌های نانوشته ی تو باشم.           صداقت معرفت و یک رنگی و ... در یک کلمه " عشق " مرزی که حد انسان بودنم را معیار بود. و عجیب تر آنکه در جغرافیایی که تو برایم ترسیم کردی حتی در نبودت صدای شکستنم را می شنیدم . برایت کافی بود تا مرا شاعرم کنی. و من هنوز  و هر روز دربرابر این روزگار ، شاعرترم از پیش . پس از تو می خواهم از نگاهم ، وجودم ، روحم و خوابم عبور کن فقط به اندازه یک نگاه و یک اشاره و .... در این روزها محتاجم و ملتمس کلماتت هستم از خوابم ، رویام ، نگاهم عبور کن تا مرا مثل همیشه عاشقت کنی و سیراب از زندگی پدران عزیز و گرامی لحظه ها ، ثانیه ها ، دقیقه ها ، ساعت ها ، روزها ، هفته ها ، ماه ها و همه سال های زندگیتان به سلامتی و تندرستی و خیر و برکت ... سایه شما پدران نازنین بر سرمان مستدام باشد .... ان شااله تقدیم با ارادت ، محضر همه پدران شریف که نفسهایشان ، اتمسفر جغرافیای زندگیمان را پر از اکسیژن عشق کرده است ، تقدیم به پدرانی که روح بلندشان ، آسمانی است ولی نامشان و یادشان درقلبمان ابدی است . #رضا_شکیبا @night_mag