#فلسطین
#یهود
#اسرائیل
🔴🔴اصل ماجرای فلسطین چیست؟
ادامه🖕🖕
همین «ژان پل سارتر» کتابی نوشته بود که بنده در سی سال قبل آن را خواندم. نوشته بود: «مردمی بیسرزمین، سرزمینی بیمردم»! یعنی یهودیها مردمی بودند که سرزمینی نداشتند؛ به فلسطین آمدند که سرزمینی بود و مردم نداشت! یعنی چه مردم نداشت؟ یک ملت در آنجا بود وکار میکرد. شواهد زیادی هم هست. یک نویسندهی خارجی میگوید در سرتاسر سرزمین فلسطین، مزارع گندم مثل دریای سبزی بود که تا چشم کار میکرد، دیده میشد.
سرزمین بیمردم یعنی چه؟! در دنیا اینطور وانمود کردند که فلسطین یک جای متروکهی مخروبهی بدبختی بود؛ ما آمدیم اینجا را آباد کردیم! دروغ به افکار عمومی! همیشه سعی میکردند خودشان را مظلوم جلوه دهند؛ الآن هم همینطور است! در این مجلّات امریکایی مثل «تایم» و «نیوزویک» که بنده گاهی به اینها مراجعه دارم، اگر کوچکترین حادثهای علیه یک خانوادهی یهودی اتّفاق بیفتد، عکس و تفصیلات و سنّ کشته شده و مظلومیت بچههایش را بزرگ میکنند؛ اما صدها و هزارها مورد قساوت نسبت به جوانان فلسطینی، خانوادههای فلسطینی، بچههای فلسطینی، زنهای فلسطینی، در داخل فلسطین اشغال شده و در لبنان اتّفاق میافتد، ولی کمترین اشارهای به آنها نمیکنند! رکن سوم هم ساختوپاخت، مذاکره و به قول خودشان «لابی» است. بنشین با این دولت، با آن شخصیت، با آن سیاستمدار، با آن روشنفکر، با آن نویسنده، با آن شاعر، صحبت و ساخت کن!
7.17M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
#یهود
🔴🔴صهیونیسم و آخر الزمان
کیفیت فیلم پایین است
#یهود
#اسراییل
#فلسطین
✅✅اهمیت قدس ونقش آن در تحولات خاورمیانه
در بررسی جغرافیای سیاسی هر منطقه به توصیف شکلگیری آن منطقه در طول تاریخ و اشکال مختلف حاکمیت و اهمیت آن میپردازیم که شمهای از آن در مبحث قبلی (تاریخچه قدس) بیان گردید، اما در بررسی ژئوپلتیکی هر مکان به علل و چرائی شکلگیری ابعاد گوناگون این امر و ارائه نظریههایی درباره آینده این منطقه با توجه به دادههای کنونی میپردازیم به عبارت دیگر ژئوپلتیک هر منطقه حاصل مجموعه پیچیده نیروهای متعدد و متخاصم موجود در صحنه میباشند که در کشمکش با یکدیگر قرار گرفتهاند. از مهمترین خصوصیات ژئوپلتیکی قدس وجود و تعاطی ادیان الهی یهود، مسیحیت و اسلام و طبعاً فرهنگهای گوناگون میباشد که این امر میتواند محوریت ژئوپلتیکی خاص خویش را پیدا نماید.
اگر تحولات و مناقشات خاورمیانه را در طول تاریخ بررسی نمائیم، به این مسئله پی خواهیم برد که یکی از علل مهم تحولات این منطقه ریشه در سرزمین فلسطین و اهمیت ژئوپلتیکی بیتالمقدس دارد. از این رو در دورههایی از تاریخ گذشته سرزمین فلسطین صحنه نزاع و جنگهایی به جهت دستیابی به حاکمیت بر بیتالمقدس بوده و در عصر حاضر نیز با آمدن استعمارگران به منطقه خاورمیانه و اشغال سرزمینهای اسلامی از جمله فلسطین و سپس تأسیس رژیم صهیونیستی صحنه جدیدی از مناقشات خاورمیانه آغاز گردیده است. مقاله حاضر با عنایت به موضوع آن در صدد بررسی ریشهها و علل اهمیت قدس شریف از یک طرف و دیدگاه امام خمینی نسبت به این مکان مقدس از طرف دیگر میباشد.
PS_Volume 10_Issue 34_Pages 139-168.pdf
516.2K
#مقاله
✏✏عاقبت حضور آمریکا در منطقه غرب آسیا
#یهود
#فلسطین
#بیت_المقدس
🔴چرایی اهمیت فلسطین
بیت المقدس به جهت دارا بودن قبة الصخره، مسجد الاقصی و اماکن مقدس دیگر در نزد ادیان سه گانه دنیا (اسلام، مسیحیت و یهود) از اهمیت بسیار بالائی برخوردار میباشد، بدین جهت برای دستیابی و حاکمیت بر آن در طول تاریخ، آن را به عنوان عامل تنشزا در خاورمیانه مطرح نموده و بدین لحاظ موجب بروز جنگهای بسیاری شده است.
سوم، خارج شدن بیتالمقدس از تحت حاکمیت مسلمانان و ضربه حیثیتی که بدین لحاظ بر مسلمانان وارد شده است، توانسته به عنوان عامل اتحاد ملل اسلامی و نقطه اشتراک و همسوئی در سیاست خارجی کشورهای اسلامی نسبت به اشغالگران آن در طول تاریخ مطرح باشد.
چهارم، بیتالمقدس جزو سرزمینهای اسلامی است که به اشغال دشمنان در آمده است و بیشترین اماکن مقدس این شهر مربوط و متعلق به مسلمانان است. همچنین این منطقه در بیشترین دوره زمانی در طول تاریخ، تحت حاکمیت مسلمانان بوده است و اکثریت ساکنان آن در طول تاریخ، عرب و مسلمان بودهاند.
موارد بالا از مهمترین ابعاد ژئوپلتیکی قدس میباشند. اما آنچه بطور مختصر میتوان بیان کرد آن است که، چون در ژئوپلتیک نقش عوامل محیط جغرافیایی مورد بررسی قرار میگیرد و از آنجا که در میان پدیدههای محیطی، هیچ پدیدهای مانند انسان نمیتواند در سرنوشت سیاسی آن محیط نقش داشته باشد؛ لذا به این امر توجه بیشتری خواهد شد.
حدود دو هزار و پانصد سال قبل از میلاد مسیح (ع) چند قبیله عربی، به منطقه فعلی فلسطین مهاجرت کرده، و در این منطقه اقامت نمودند و سپس به اسم «کنعانیون» نامیده شدند.
ادامه🖕🖕🖕
#فلسطین
#یهود
#اسرائیل
🔴🔴اصل ماجرای فلسطین چیست؟
کار اینها تابهحال سه رکن داشته است که
توانستهاند این کشور را با این فریب و با این خدعه بگیرند. آن وقت قدرتهای خارجی هم با اینها همراه بودند؛ که عمده انگلیس بود. سازمان ملل و قبل از سازمان ملل، جامعهی ملل هم که بعد از جنگ برای به اصطلاح مسائل صلح تشکیل شده بود همیشه از اینها حمایت کردند؛ مگر در موارد معدودی.
در همان سال ۱۹۴۸، جامعهی ملل قطعنامهای صادر نمود و فلسطین را بدون دلیل و بدون علّت تقسیم کرد. گفت پنجاه و هفت درصد از سرزمین فلسطین متعلّق به یهودیهاست؛ در حالی که قبل از آن، در حدود پنج درصد زمینهای فلسطین متعلّق به اینها بود! آنها هم دولت تشکیل دادند و بعد هم قضایای گوناگون و حمله به روستاها و شهرها و خانهها و حمله به بیگناهان اتّفاق افتاد. البته دولتهای عرب هم کوتاهیهایی کردند. چند جنگ اتّفاق افتاد.
در جنگ ۱۹۶۷، اسرائیلیها توانستند با کمک امریکا و دولتهای دیگر، مبالغی از زمینهای مصر و سوریّه و اردن را تصرّف کنند. بعد، در جنگ ۱۹۷۳ که اینها شروع کردند، باز به کمک آن قدرتها توانستند نتیجهی جنگ را به نفع خودشان قرار دهند و زمینهای دیگری را تصرّف کنند. هدف اسرائیل، توسعه است. دولت صهیونیستی به سرزمین فلسطین فعلی هم قانع نیست. اوّل یک وجب جا میخواستند، بعد نصف زمین فلسطین را گرفتند، بعد همهی سرزمین فلسطین را گرفتند، بعد به کشورهای همسایهی فلسطین مثل اردن و سوریّه و مصر تجاوز کردند و زمینهای آنها را گرفتند.
الآن هم هدف اساسی صهیونیزم، ایجاد اسرائیل بزرگ است. البته این روزها کمتر اسم میآورند؛ سعی میکنند کتمان کنند. بازهم به افکار عمومی دروغ میگویند. چرا؟ چون در این مرحلهای که الآن هستیم، احتیاج دارند که هدفهای توسعهطلبانهی خود را کتمان کنند! گرفتاریای که امروز صهیونیستها دارند، این است که به صلح احتیاج مبرم دارند. چرا؟ چون بعد از سال ۱۹۴۷ تا سال ۱۹۶۷ مبارزهای نبود و آن بیست سال در حال خوبی نگذشت. بعد هم که مبارزات مسلّحانه شروع شد.
این مبارزات مسلّحانه از بیرون سرزمین فلسطین بود؛ همین سازمان آزادیبخش و بقیهی گروهها، مرکزشان در اردن یا در سوریّه یا در جاهای دیگر بود. گروههایی را میفرستادند و حملهای میکردند و ضربهای میزدند و عقب میکشیدند. در داخل سرزمین فلسطین، سازمان مبارزی شکل نگرفته بود. در داخل سرزمین، مردم مرعوب بودند و نمیتوانستند هیچ حرکتی بکنند؛
اما بعد از انقلاب اسلامی دو اتّفاق مهم افتاد. یکی اینکه نهضت فلسطین که یک نهضت غیر دینی بود به یک نهضت اسلامی تبدیل شد و مقاومت اسلامی به وجود آمد و رنگ اسلامی گرفت. همان مبارزانی هم که از بیرون مبارزه میکردند مثل کسانی که از لبنان یا مناطق دیگر به اسرائیل حمله میکردند و به آنها ضربه میزدند با انگیزهی اسلامی، که یک انگیزهی بسیار قوی است، وارد میدان شدند. ثانیاً «انتفاضه» به وجود آمد. «انتفاضه»، یعنی قیام و شورش در داخل سرزمین و وطن مغصوب. از این قیام میترسند؛ چون برایشان خیلی مهمّ است. البته سعی میکنند مطلب را آنچنان که هست، منعکس نکنند؛
اما مبارزات مردم فلسطین در داخل سرزمین فلسطین، برای رژیم صهیونیستی شکننده و کوبنده است؛ ستون فقراتشان را میشکافد. چرا؟ بهخاطر اینکه اینها به یهودیانی که از سراسر دنیا در این منطقه جمع کردهاند، وعده دادند که در اینجا امنیت و راحتی و زندگی خوش هست و گفتند بیایید در اینجا آقایی کنید؛ اما حالا اینها طاقت برخورد با این نسل نوخاسته و صاحبان اصلی این سرزمین را که امروز بیدار شدهاند، ندارند.
ارکان نظام صهیونیستی متزلزل است؛ لذا اینها الآن مجبورند که با دولتهای منطقه هرطور هست، مسألهی صلح را تمام کنند، تا بتوانند به مسألهی داخلی خودشان برسند. این قضیهی بهاصطلاح صلح با سازمان آزادیبخش فلسطین و قضیهی عرفات هم دنبالهی همین است. آنها خواستند یک عنصر فلسطینی را داخل طرح سازش بیاورند؛ شاید بتوانند فلسطینیهای مبارز را در داخل سرزمینهای اشغالی ساکت کنند؛ اما نتوانستند. امروز با این خصوصیات، دیگر دولت غاصب صهیونیست جرأت نمیکند مسألهی اصلی خودش را که توسعهی نیل تا فرات است مطرح کند. سرزمین موعود صهیونیستها، به گمان باطلشان، از رود نیل تا فرات ادامه دارد.
#یهود
#غرب_آسیا
✏✏بخشی از تاریخ یهود
داستان فلسطین و بیتالمقدس یک داستان دیرینه و یک نزاع سابقهدار بین مسلمانان و یهودیان محسوب میشود. ما میدانیم بعد از هجرت حضرت موسی(ع) از مصر و عبور دادن آنها از دریای سرخ یا بحر قُلزم، موسی(ع)، بنیاسرائیل را به سمت صحرای سینا و به سوی سرزمین موعود که فلسطین و کنعان است، هجرت داد و بعد از انتقال بنیاسرائیل به فلسطین، رفته رفته یهودیان که وارثان موسای کلیمالله و پیروان حضرت اسرائیل(حضرت یعقوب(ع)) بودند، در اینجا ساکن شدند و خداوند یهود را مورد لطف و مهرورزی خودش قرار داد و حکومت و دولت را به آنها برگرداند؛ به نقل قرآن کریم «ثُمَّ رَدَدْنا لَکُمُ الْکَرَّةَ عَلَیْهِمْ وَ أَمْدَدْناکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنین.» در آیات اولیه سوره مبارکه اسرا به سرنوشت و سیر تحول تاریخ یهود اشاره شده است. قرآن میگوید ما به آنها پیامبران بزرگ، دولت مقتدر، سرزمینهای مبارک و آباد را دادیم که آنها زندگی خوبی داشته باشند و بر اساس تعالیم تورات و تعالیم انبیای بنیاسرائیل زندگی کنند.
همچنین پیامبرانی با شکوه و با عظمت مانند سلیمان و داود(ع) در این منطقه(فلسطین) ظهور کردند و بنای اصلی مسجدالاقصی توسط این بزرگواران ساخته شد که همان مسجد صخره است و به اصطلاح، دورترین(اقصی) نقطه نسبت به مکه بود و مقرّ حکومت بنیاسرائیل محسوب میشد.
چند هزار سال قبل یهودیان در آن منطقه دولتی را تشکیل دادند و سرزمینهای اطراف را رفته رفته تصرف و آباد کردند و دولت بسیار مقتدری پیدا کردند، اما یهودیان رفته رفته از مسیر تعالیم انبیا خارج شدند و دست به «کشتار پیامبران» بزرگ زدند و گاهی میشد در یک روز چندین پیامبر را به قتل میرساندند و راه فساد و طغیان و ترور و اذیت و آزار و فساد اقتصادی را در پیش میگرفتند که خدای بزرگ در آیات اولیه سوره مبارکه اسراء میفرماید «وَ قَضَیْنا إِلى بَنی إِسْرائیلَ فِی الْکِتابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الْأَرْضِ مَرَّتَیْنِ وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا کَبیراً» یعنی ما در کتاب آسمانی در تورات به بنیاسرائیل گفتیم شما در دو مقطع تاریخی دست به فساد گسترده و طغیان میزنید، ولی یادتان باشد ما هم به عنوان کارگردان عالم و به عنوان صاحب این زمین و به عنوان صاحب اختیار انسانها اگر با فساد شما و ظلم شما مواجه شویم از شما سخت انتقام خواهیم گرفت.
#یهود
#اسراییل
#فلسطین
حدود دو هزار و پانصد سال قبل از میلاد مسیح (ع) چند قبیله عربی، به منطقه فعلی فلسطین مهاجرت کرده، و در این منطقه اقامت نمودند و سپس به اسم «کنعانیون» نامیده شدند.
مدتی بعد عدهای از این مردم، به سواحل جلوی کوههای لبنان رفته و در آنجا اقامت گزیدند و رفته رفته به اسم «فینیقیون» شناخته شدند (بنابراین اصل این دو فرقه یکی است)
کنعانیون در فلسطین شهرهائی با حصارهای محکم برای مصونیت از خطر غارتگران بنا نمودند و پایه تمدنی را در آنجا گذاشته، برای خویش مذهبی اختیار کردند. تقریباً تمام اساس تمدن و اغلب مبانی مذهب «عبرانیون» از اینها اقتباس شده است. کنعانیون چندین قبیله بودند که قبیله مهم آن «یبوسیون» میباشد که در شهر قدس و اطراف آن سکونت داشتند و به همین مناسبت فلسطین را «ارض کنعان» مینامیدند،، زیرا از دو هزار و پانصد سال تا هزار سال قبل از میلاد، (نزدیک به یکهزار و پانصد سال) این منطقه را در دست داشتهاند.
#یهود
✏📚آیات قرآن درباره فساد یهود
اینکه خداوند در قرآن فرموده است بنیاسرائیل دو فساد میکنند، چه مصادیقی دارد؟
ببینید، در مرحلۀ اول یهودیان وقتی به شهرت و قدرت رسیدند، دست به فسادهای زیاد و گستردهای زدند؛ سحر، رباخواری، رشوه، کانالیزه کردن فسادهای اخلاقی و اجتماعی و ... از شگردهای مهم یهود بود که این روش همچنان از چند هزار سال قبل تاکنون وجود دارد؛ یعنی بحث حملههای بیولوژیک، فاسد کردن غذا، نفوذ در فرهنگ ملتها و نسلکشی از شگردهای مهم یهود در عرصۀ تاریخ است. اینکه خداوند میفرماید «وَ إِذا تَوَلَّى سَعى فِی الْأَرْضِ لِیُفْسِدَ فیها وَ یُهْلِکَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ؛ و چون برگردد [یا ریاستى یابد] کوشش مىکند که در زمین فساد کند و کشت و نسل را نابود سازد» ناظر بر همین دشمنی است.
#انبیاء_در_خاورمیانه
🔴چرا پیامبرانی که ما می شناسیم معمولاً در خاورمیانه هستند!؟
چند علت دارد که عبارتند از
الف) خاورمیانه، محل تلاقی سه قاره بزرگ آسیا، اروپا و آفریقا بوده و مشتمل بر قلمروها و آب راه هایی است که در زمره پر اهمیت ترین مناطق استراتژیک جهان می باشد، به همین جهت، خاورمیانه از نخستین خاستگاه های تمدن های جهان بوده است. لذا پیامبران بزرگ الهی مانند مسیحیت، اسلام، یهودیت در این مهد تمدن مبعوث شده اند.
ب) بر اساس روایات، در جامعه بشری حدود 124 هزار پیامبر الهی آمده اند که از این میان، تنها نام 25 نفر از آن ها در قرآن ذکر شده است، که معمولاً ایشان در خاورمیانه بوده اند؛ و این، به معنا نیست که آن هایی که ما نمی شناسیم در خاورمیانه باشند، بلکه امکان دارد این پیامبران الهی در سرزمین های دیگر مبعوث شده باشند که جامعه عرب آن زمان، شناختی نسبت به آن ها نداشته است، به همین خاطر در قرآن ذکری از آن ها نشده است. در برخی از روایات به این نکته اشاره شده است: «عمروبن العاص» بعد از سفر اسکندریه خدمت حضرت رسول(صلی الله علیه وآله) آمد، حضرت از او پرسیدند که در اسکندریه چه دیدی؟ عمرو گفت: یا رسول اللّه قومی را دیدم که طیلسان (شِنِل) بر دوش می اندازند و حلقه حلقه جمع می شوند و از مردی نام می بردند که نامش ارسطاطالیس است؛ خدا لعنتش کند! پس آن حضرت فرمود: ساکت شو ای عمرو! همانا ارسطاطالیس پیامبر بود امّا قومش او را نشناختند». (علامه حسن زاده، قرآن و عرفان و برهان از هم جدائی ندارند، مؤسسه مطالعاتی و تحقیقات فرهنگی، تهران ، 1379ش،ص10