📝 نکاتی در مورد #داستان
1⃣ داستان، تصویری عینی از چشمانداز و برداشت نویسنده از زندگی است.
2⃣ داستان، نقل وقایع است به ترتیب توالی زمان.
3⃣ داستان در معنای خاص آن، مترادف #ادبیات داستانی است. داستان در این معنا به هر اثر هنری #منثوری گفته میشود که بیش از آنکه از لحاظ تاریخی حقیقت داشته باشد، آفریده و ابداع نیروی تخیل و هنر نویسنده است.
4⃣ در داستان بهجای قهرمانسازی، شخصیتپردازی میشود؛ یعنی آدمها به لحاظ خصوصیت فردیشان از یکدیگر باز شناخته میشوند.
5⃣ داستان و تاریخ در طول عمر درازشان همواره #تعامل تعیینکنندهای با هم داشتهاند و از هم بهرهگیری بسیار کردهاند. مانند #تاریخ_بیهقی تألیف خواجه ابوالفضل محمدبنحسین بیهقی.
✅ برای مطالعه بیشتر به لینک زیر رجوع شود.
http://wikifeqh.ir/داستان
#ویکی_فقه؛ دانشنامه علوم اسلامی
@WikiFeqh
💠دورنمایه💠
✍️ در هر اثر داستانی، عناصری وجود دارد که قرار گرفتن آنها در کنار هم منجر به آفرینش یک اثر واحد میگردد. این عناصر عبارتند از شخصیتها، فضا و مکان، هستهی داستانی، موضوع، توصیف، درونمایه... هر اندازه این عناصر بهتر در کنار هم قرار بگیرند و پیوند محکمتری میان آنها برقرار گردد، اثر نهایی از ارزش بیشتری برخوردار خواهد بود.
✍️ در داستان این وظیفهی مهم یعنی هماهنگ کردن اجزای داستان، بر عهدهی عنصر درونمایه است. در واقع، درونمایه دیگر عناصر داستانی را انتخاب میکند و میان آنها هماهنگی ایجاد مینماید.
✍️ در تعریف درونمایه آمده است: "درونمایه، مضمون یا تم، فکر اصلی و مسلط هر اثر ادبی است. خط یا رشتهای که در خلال اثر کشیده میشود و وضعیت و موقعیتهای داستان را به هم پیوند میدهد. به بیانی دیگر، درونمایه را به عنوان فکر و اندیشه حاکمی تعریف کردهاند که نویسنده در داستان اعمال میکند. و به همین جهت است که میگویند درونمایه هر اثری جهت فکری و ادراکی نویسندهاش را نشان میدهد."
◀️ براي مطالعه کامل مقاله بر روي لينک زير کليک کنيد👇
🌐 wikifeqh.ir/دورنمایه
📌 کلمات کلیدی:
#اصطلاحات #ادبی #دورنمایه
#مضمون #تم #داستان
#نویسنده #اثر #هستهی_داستان
#تفکر #اندیشه #هماهنگی
•┈┈••✾•🍃🌸🍃•✾••┈┈•
📌 کانال ویکی فقه👇
🆔 @wikifeqh
💠تلمیح💠
🔸تلْمیح، از صنایع معنوی در علم بدیع است که اشاره به آیه، حدیث، ضربالمثل، بیت و داستان در شعر دارد.
🔹تلمیح از ریشۀ لمح، در لغت به این معانی آمده است: به سوی چیزی نگاه اجمالی و مختصر کردن، درخشیدن برق و ستاره شباهت داشتن، و به گوشۀ چشم اشاره کردن. برخی با مقدم داشتن میم بر لام، این واژه را تملیح، از ریشۀ ملح به معنای نمک به اندازه در طعام کردن، و نیز نمکین کردن کلام با استفاده از پارهای اشارات، حکایات و وقایع مشهور، دانستهاند. اما گروهی از علمای علم بدیع، صورت اخیر را خطا، و تلمیح را صواب دانستهاند.
🔸تلمیح در لغت به معنای «به گوشه چشم نگریستن» است و در اصطلاح، اشاره به آیه، حدیث، مَثَل، داستان یا شعری مشهور با حداقل کلمات است تا با تداعی شدن آنها مقصود گوینده واضحتر و مطلبش مؤثرتر شود.
🔹مانند بیت «جهان پیر است و بیبنیاد از این فرهادکش فریاد/ که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم» که به داستان شیرین و فرهاد اشاره دارد یا بیت «لَوأسمَعوا یَعقُوبَ ذِکرَ مَلاحَةٍ/ فی وجهِهِ، نَسِیَ الجَمالَ الیوسُفی» اگر ملاحتِ سیمای او را به گوش یعقوب میرساندند، او زیبایی یوسفگونه را فراموش میکرد که به داستان قرآنیِ یعقوب و یوسف اشاره میکند.
◀️ براي مطالعه کامل مقاله بر روي لينک زير کليک کنيد👇
🌐 wikifeqh.ir/تلمیح
📌 کلمات کلیدی:
#اصطلاحات #ادبی #تلمیح #علم_بدیع #شعر #آیه #حدیث #ضربالمثل #داستان
•┈┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈┈•
📌 ویکی فقه؛ دانشنامه علوم اسلامی
🆔 @wikifeqh