. در حقیقت باید گفت جهان ما مرز و لبه‌ای ندارد، چرا که توزیع ماده در جهان ما در هر جهتی یکسان است، بدون اینکه اهمیتی داشته باشد که شما به کدام سو نگاه می‌کنید بنابراین هیچ مکانی وجود ندارد که شما بتوانید به آن نقطه برسید و آن را انتهای جهان بنامید. این درست مانند این است که شما یک #مورچه را در سطح یک #بادکنک در نظر بگیرید، در این صورت این مورچه می‌تواند در هر جهتی حرکت کند بدون اینکه مرزی را مشاهده کند. حتی اگر سطح بادکنک بی‌نهایت وسیع باشد از دید مورچه هیچ لبه‌ای برای آن وجود نخواهد داشت. اگر #انبساط جهان را هم در نظر بگیریم، با بیشتر باد شدن بادکنک اگرچه نقاط قابل مشاهده‌ی مورچه از هم دور می‌شوند ولی باز هم تغییری در مرزهای جهان حاصل نخواهد شد. البته حرف دیگر این است که بگوییم اگر جهان نامتناهی بود تعداد ستارگان شب آنقدر زیاد بود که نور آنها ما را می سوزاند و حتی یک لکه تاریک هم در آسمان دیده نمی‌شد. ولی حال اگر بگوییم جهان انتها دارد، پس ماهيت آن‌سوی لبه کیهان چيست؟! این فعلاً یک معمای بزرگ است. علمی عرفانی👇 @wittj2