🌷 #رمان_واقعی_نسل_سوخته 🌷 قسمت #شصت_و_چهارم قول زنانه تا چشم مادرم بهم افتاد صدام کرد رفتم سمت آشپزخونه. بازم صبحانه نخورده؟ توی راه یه دونه از نون ها رو خالی خوردم. قبل رفتن سعید رو هم صدا کن پاشه خواب می مونه. برگشتم سمت آشپزخونه و صدام رو آوردم پایین تر. می شناسیش که من برم صداش کنم میگه به تو چه؟ و دوباره می خوابه حتی اگر بگم مامان گفت پاشو. دنبالم تا دم در اومد محال بود واسه بدرقه کردن ما نیاد دوباره یه نگاهی بهم انداخت ناراحتی؟ ژست گرفتم و مظلومانه نگاش کردم. دروغ یا راستش؟ هنوز یه قدم دور نشده بودم که برگشتم - حالا اگه مردونه قول بدم نمره هام پایین نیاد چی؟ خندید - منم زنونه قول میدم تا بعد از ظهر روش فکر کنم ولی قول نمیدم اجازه بدم اما اگه دوباره به جواب نه برسم. پریدم وسط حرفش - جان خودم هیچی نمیگم ولی تو رو خدا از یه طرفی فکر کن که جوابش بله بشه. اون روز توی مدرسه تا چشمم به چشم ناراحت و عصبانی بچه ها افتاد تازه یادم اومد دیروز توی گیم نت قرار داشتیم و من رسما همه رو کاشته بودم. مجبور شدم کل پول تو جیبی هفته ام رو واسشون ساندویچ بخرم تا رضایت بدن و حلالم کنن بالاخره مرده و قولش 🌸نويسنده:سيدطاها ايماني🌸 #کپی_بدون_نام_نویسنده_حق_الناسه @women_kashan