⏳و نبى اكرم فرمود ؛
🪔 خانهاى نيست كه فرشتهى مرگ روزى پنج مرتبه بآن خانه نيايد پس هر گاه بيايد كه اجل مرد بپايان رسيده و خوردنش در دنيا تمام شده حزن و اندوه مرگ را بر روى اندازد و فراگيرد او را غصههاى مرگ و سختى جان كندنش فرا رسد
😩پس گروهى از خاندانش مو پريشان شوند بعضى بصورت زنند بعضى دگر گريان باشند،عدهاى صدا را بوا ويلا بلند كنند
🤨سپس فرشتهى مرگ ميگويد
واى بر شما اين جزع و بيتابى چيست؟
بخدا سوگند كه من روزى يكنفر از شما را نبردم و اجلش را نزديك نكردم من باجازه خودم نيامدم روحش را بدستور خودم نگرفتم و همانا براى من بسوى شما برگشتنى است
👀💡 استیکر خانه طراحان 💡
فایل از طرف مجید
🌀تحلیل آیه ۲۷ سوره ق
📖 قَالَ لَا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُمْ بِالْوَعِيدِ
✍ (آن گاه خدا به عتاب) گوید: در حضور من خصومت مکنید که من قبلا وعده عذاب را به شما گوشزد کردم.
🤨He will say, ‘Do not wrangle in My presence, for I had already warned you in advance.
🌀تفسیر
قالَ قَرِينُهُ رَبَّنا ما أَطْغَيْتُهُ وَ لكِنْ كانَ فِي ضَلالٍ بَعِيدٍ «27»
(شيطان،) همنشين او گويد: پروردگارا! من او را به طغيان وادار نكردم، بلكه او خودش در گمراهى عميق و دور بود.
قالَ لا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ وَ قَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُمْ بِالْوَعِيدِ «28» ما يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ وَ ما أَنَا بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ «29»
🔦(خداوند فرمايد:) نزد من با يكديگر مشاجره نكنيد، من پيش از اين وعده عذاب را به شما داده بودم. فرمان (افكندن كافر در دوزخ) نزد من تغيير نمىيابد و من هرگز به بندگانم، ستم نكنم.
يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَ تَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِيدٍ «30»
روزى كه به دوزخ گوييم: آيا پر شدى؟ و او گويد: آيا بيش از اين هم هست؟
نکته ها
امام صادق عليه السلام فرمودند: منظور از «قرين» در اين آيه، شيطان است. «1» آرى، در جاى ديگر نيز مىخوانيم: شيطان، قرين بعضى از خلافكاران مىگردد. «2» «فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ» «3»
يكى از عوامل دوزخى شدن انسان، دوست و همنشين بد است، چنانكه قرآن در اين آيات، از شيطان به عنوان همنشينى كه انسان را به دوزخ مىافكند نام برده است. يكى از نالههاى دوزخيان در قيامت، اظهار ندامت از گرفتن دوستان بد در دنياست، چنانكه قرآن سخن آنان را چنين بيان مىفرمايد: «يا وَيْلَتى لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلِيلًا» «4» اى كاش! فلانى را به دوستى نمىگرفتم.
در قيامت، ميان مجرمان با يكديگر، و مجرمان با رهبران فاسد، و مجرمان با شيطان،
«1». بحار، ج 5، ص 323.
«2». تفسير الميزان.
«3». زخرف، 36.
«4». فرقان، 28.
جلد 9 - صفحه 223
گفتگوهايى است و هر كدام تلاش مىكنند كه گناه خود را به گردن ديگرى بياندازند. در قرآن، صحنههايى از اين مشاجرات نقل شده است، از جمله:
گاهى به يكديگر مىگويند: «لَوْ لا أَنْتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِينَ» «1» اگر شما نبوديد، قطعاً ما مؤمن بوديم، ولى پاسخ مىشنوند: «بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ» «2» هرگز چنين نيست، بلكه شما خودتان ايمانآور نبوديد.
در صحنه و موقفى ديگر به رهبران فاسد مىگويند: «كُنَّا لَكُمْ تَبَعاً فَهَلْ أَنْتُمْ مُغْنُونَ عَنَّا» «3» ما تابع شما بوديم و بدبخت شديم، آيا مىتوانيد امروز گرهى از كار ما باز كنيد.
و در صحنهاى، شيطان را ملامت مىكنند و او مىگويد: فَلا تَلُومُونِي وَ لُومُوا أَنْفُسَكُمْ ... «4»
مرا سرزنش نكنيد، خودتان را سرزنش كنيد، من كارى جز دعوت نداشتم، شما خودتان دعوت مرا پذيرفتيد.
اين آيه نيز سخنى از ابليس است كه مىگويد: پروردگارا من آنان را به طغيان وانداشتم.
جهنّم همواره مىگويد: «هل من مزيد»، چنانكه جهنّميان نيز در دنياپرستى و مال و مقام و خوردن اموال مردم سيرى نداشته و «هل من مزيد» مىگفتند.
🧷پیام ها
💡 دوست و رفيق بد، انسان را به كجا مىكشاند؛ انسانى كه مىتوانست با ابرار همنشين باشد، همراه و همنشين شيطان گرديده است. «قَرِينُهُ»
💡 ابليس، به ربوبيّت خدا معترف است. «قالَ قَرِينُهُ رَبَّنا»
💡 به هوش باشيم كه ابليس در قيامت از خود سلب مسئوليّت مىكند و از منحرفان تبرّى مىجويد. «ما أَطْغَيْتُهُ»
💡 ابليس كار خود را تنها در محدوده دعوت و وسوسه مىداند، نه اجبار مردم. «ما أَطْغَيْتُهُ»
💡 كار انسان به جايى مىرسد كه شيطان او را گمراه مىشمرد. قالَ قَرِينُهُ ... فِي ضَلالٍ بَعِيدٍ
💡 دوزخيان در قيامت با ابليس جدال و تخاصم دارند. «لا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ»
💡 به جاى جدال و مخاصمه با شيطان در قيامت كه سودى ندارد، در دنيا به ستيز با او برخيزيم. «لا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ»
💡 قهر خدا، بعد از اتمام حجت است. أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ ... قَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُمْ بِالْوَعِيدِ
💡 گفتگوها و جرّ و بحثها در قيامت، حكم الهى را تغيير نمىدهد و سبب بازنگرى و تجديد نظر در حكم نمىشود. «ما يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ»
💡 تغيير حكم و تخفيف كيفر ظالم، سبب ظلم به مظلومان است. «ما يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ وَ ما أَنَا بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ»
💡 به دوزخ افتادن مجرمان، ظلمى است كه آنان در حق خود مرتكب شدهاند، نه ظلم خدا در حق آنان. أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ ... وَ ما أَنَا بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ
💡 دوزخ، داراى نوعى شعور است و مخاطب خداوند قرار مىگيرد و سؤالالهى را پاسخ مىدهد. «هَلِ امْتَلَأْتِ وَ تَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِيدٍ»