🍂🍃🍂🍃🍂 🌹🍃🌹🍃🌹 #دلارام_من💘 #قسمت_180 ✍🏻#فاطمه_شکیبا سوار ماشین میشویم، تمام راه نگاهش میکنم و او حرف میزند برایم. تصویرش را اشک هایم تار میکنند. وقتی ماشین میایستد و بغض آلود حلالیت میخواهد، تازه به خودم می آیم. - کاش انقدر زود نمیرفتی! - الانشم دیره؛ ببخشید... اونی که میخواستی نبودم. - چرا بودی. و ادامه حرفم را در دل میگویم: تو بهترین بودی ولی من لیاقتت رو نداشتم. بحث را عوض میکند: کارت اتوبوست شارژ داره؟ - نمیدونم! - بیا مال منو بگیر، یه وقت توی راه میمونی. تسبیحش را میگذارد کف دستم و مشتم را میبندد: دعا کن برام. دستش را میگیرم که ببوسم، اما زورش بر من میچربد و دستانم را به سمت خودش میکشد و میبوسد. پیاده میشود و در را باز میکند برایم؛ دستم را میگیرد که بلندم کند: پاشو آبجی خانم! دیرم میشه الان، پاشو خواهرکم، آفرین...😊😢 پیاده میشوم و مثل خودش، غافلگیرانه پیشانی ش را میبوسم؛ گرچه سخت است و باید روی پنجه پاهایم بلند شوم تا به پیشانی ش برسم؛ دستم را میفشارد و میخندد: مواظب خودت باش. 🍃🌹🍃🌹🍃🌹