خداوند در آیه ۶۰ سوره مبارکه احزاب، از شبکه ای متشکل از سه گروه مرتبط با هم نام میبرد که با همکاری یکدیگر، در نظام اسلامی آشوب ایجاد میکنند: «منافقان»، «بیماردلان»، «مرجفون»(اراجیف گویان و شایعه پراکنان). در این میان، "مرجفون" که در دامن زدن به آشوبها، ظهور علنی بیشتری دارند، همواره آلت دست منافقان و بیماردلان پنهانکارند تا نظام اسلامی را به سمت براندازی سوق دهند. "نیما زم"، نه منافق و بیماردل درون نظام، بلکه جزء مرجفون خارج نظام بود که اصولا بدون ارتباط با منافقان و بیماردلان سیاسی داخل نظام، نمیتوانست کاری از پیش ببرد. حالا همه منتظرند با دستگیری او، طیف گسترده ای از منافقان، بیماردلان و نفوذیهای درون نظام، افشا شوند. @basaer_fi @yaadaavar

"حرم" امام رضا علیه السلام باید بیش از هر چیز، ما را "یاد" چه چیزی بیندازد؟ "امام رضا علیه السلام" در بین همۀ ائمۀ هدی، صریح‌ترین پیام‌های ولایی را به مردم منتقل کردند و دعوت به امر ولایت را در زمان خلیفۀ مقتدر عباسی، هارون الرشید هم انجام می‌دادند. شجاعت و صراحت امام رضا علیه السلام در دعوت به امر "ولایت" و "امامت" فوق‌العاده بود. سخن صریح امام رضا علیه السلام به مأمون هم بسیار قابل تأمل است. وقتی مأمون، حضرت را به دارالخلافه آورد، حضرت به او فرمود: مأمون! با این کاخ و سلطنت و با این تقرّبی که به ظاهر برای من درست کرده‌ای فکر نکن بر عزّت من در جهان اسلام افزوده‌ای! من در مدینه بر مَرکب خود سوار می‌شدم و بر قطعه کاغذی دستوری می‌نوشتم که در شرق و غرب عالم اطاعت می‌شد.(عیون اخبار الرضا/۲/۱۶۷) امام رضا علیه السلام وقتی کمترین فرصت و امکان و کمترین ظرفیت برای آشنایی با مفهوم امامت و ولایت را در میان مردم دیدند، بر روی مفاهیمی مثل نماز و روزه و عبادات و اخلاقیات کار نکردند، بلکه به سراغ اصل ماجرا رفتند و به "اصلی‌ترین مفهوم دینی" یعنی ولایت و امامت پرداختند. نمونۀ برجستۀ آن حدیث "سلسلة الذهب" است. البته دلیل این ترجیح هم در کلامی از حضرت کاملا معلوم است؛ آنجا که می‌فرمایند: نماز بدون امامت تمام نیست، زکات و روزه و حج و جهاد بدون امامت تمام نیست. و اساسا تمام احکام با امامت تمام می‌شود و بدون امامت همۀ اینها "ناقص" است. (کافی/۱/۱۹۷) حرم امام رضا علیه السلام باید بیش از هر چیز ما را به یاد امر ولایت بیاندازد و "زیارت" حضرت برای ما یادآور اصل امامت باشد. در حرم امام رضا علیه السلام باید بیش از هر چیز برای "فرج" دعا کنیم تا قدردان زحمات امام رضا علیه السلام باشیم. @Panahian_ir @yaadaavar

کسانیکه "عدالت" را بر "ولایت" مقدم میدارند، مفروضشان این است که فهم‌شان از عدالت، بر فهم "ولی" برتری دارد! این جماعت تسلیم عدالت ولی‌فقیه نمی‌شوند، بلکه از ولی‌فقیه می‌خواهند تسلیم عدالتی شود که اینها فهمیده و علَمش را بلند کرده‌اند. این جمله شهید سید مرتضی آوینی حکایت این روزهای ماست که: «زمانه عجیبی است؛ برخی مردمان، امام "گذشته" را عاشقند، نه امام "حاضر" را! میدانی چرا؟ امام گذشته را هرگونه که بخواهند تفسیر میکنند، اما امام حاضر را باید "فرمان" بَرند! و کوفیان، "عاشورا" را اینگونه رقم زدند.» @syjebraily @yaadaavar

یا کاشِفَ الْکَرْبِ عَنْ وَجْهِ الْحُسَیْنِ‌ اِکْشِفْ کَرْبِی بِحَقِّ اَخیکَ الْحُسین

این ماجرا را با دقت بخوانید: پيش از جنگ «بدر» پيامبر اسلام «عبد اللَّه بن جحش» را طلبيد و نامه ‏اى به او داد و هشت نفر از مهاجرين را همراه وى نمود، به او فرمان داد پس از آنكه دو روز راه پيمود، نامه را بگشايد، و طبق آن عمل كند، او پس از دو روز طى طريق نامه را گشود و چنين يافت: «پس از آنكه نامه را باز كردى تا «نخله» (زمينى كه بين مكه و طايف است) پيش برو و در آنجا وضع قريش را زير نظر بگير و جريان را به ما گزارش بده». «عبداللَّه» برخلاف دستور پیامبر(ص)، پس از خواندن نامه ایشان، بجای گزارش دهی به پیامبر(ص)، با وجود اینکه در ماه حرام بودند که جنگیدن در آن ممنوع بود، با مشرکان وارد جنگ شد و برخی از آنان را کشت و نزد پیامبر(ص) بازگشت. پيغمبر به آنان فرمود: من به شما دستور نداده بودم كه در ماههاى حرام نبرد كنيد؛ و دخالتى در غنائم و اسيران نكرد؛ مجاهدان ناراحت شدند و «مسلمانان» به سرزنش آنها پرداختند؛ «مشركان» نيز زبان به طعنه گشودند كه محمد (صلی الله علیه و آله) جنگ و خونريزى و اسارت را در ماههاى حرام، حلال شمرده؛(ر.ک: طبرسی، فضل بن حسن؛ مجمع البيان في تفسير القرآن؛ ج‏2، ص 55) در اين هنگام آیاتی از قرآن کریم نازل شد که در ابتدا در جملات کوتاهی، بر عدم جنگ در ماههای حرام تأکید و تلویحاً اشتباه عبدالله بن جحش در این مسئله را تأیید می فرماید: «يَسْئَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرامِ قِتالٍ فِيهِ قُلْ قِتالٌ فِيهِ كَبِيرٌ از تو، در باره جنگ كردن در ماه حرام، سؤال میكنند؛ بگو: «جنگ در آن، (گناهى) بزرگ است»(بقره: ۲۱۷) امّا در ادامه، فلش حمله را متوجه دشمنان کرده و با برشمردن فهرستی از جنایات دشمن می فرماید: «وَ صَدٌّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَ كُفْرٌ بِهِ وَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ إِخْراجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِنْدَ اللَّهِ وَ الْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ ولى جلوگيرى از راه خدا (و گرايش مردم به آيين حق) و كفر ورزيدن نسبت به او و هتك احترام مسجد الحرام، و اخراج ساكنان آن، نزد خداوند مهمتر از آن است؛ و ايجاد فتنه، (و محيط نامساعد، كه مردم را به كفر، تشويق و از ايمان بازمیدارد) حتّى از قتل بالاتر است.»(بقره: ۲۱۷) علامه طباطبایی(ره) در معنای این بخش از آیه شریفه و آیات قبل و بعد از آن می فرمایند: «يعنى اين عملى كه مشركين مرتكب شدند و رسول خدا و مؤمنين به وى را كه همان مهاجرين باشند از مكه كه زادگاه ايشان بود بيرون كردند، از قتال در مسجد الحرام بزرگتر است، و آزار و شكنجه‏ هايى كه مشركين درباره مسلمانان روا داشته، و نيز دعوت به كفرشان از يك قتلى كه از سوى مسلمانان رخ داده بزرگتر است. پس مشركين حق ندارند مؤمنين را ملامت كنند، با اينكه آنچه خود كرده ‏اند بزرگتر است از خلافى كه مؤمنين را به خاطر آن ملامت میكنند.»( علامه طباطبایی، سید محمد حسین؛ المیزان فی تفسیر القرآن؛ ج‏2، ص167) جمهوری اسلامی صادقانه اعلام نموده است که هواپیمای مسافربری اوکراینی که به شکل عجیبی درحال نزدیک شدن به مراکز حساس نظامی بوده است را به دلیل خطای انسانی، با موشک هدف قرار داده و از این واقعه عذرخواهی نموده است. حال، رسانه های داخلی و خارجی دشمن، و متأسفانه برخی دوستان بی بصیرت، با فراموشی انبوه جنایات امریکا در طول حداقل ۱۰۰ سال گذشته بر علیه بشریت و مردم ایران، بگونه ای افراطی در حال ملامت سازمان های نظامی و عناصر انقلابی کشور هستند و با بزرگنمایی این اشتباه، دستاوردهای بی نظیر سیاسی، اجتماعی و نظامی که در یک هفته گذشته به دست آمده است را کمرنگ جلوه می دهند. بله! زدن هواپیمای اوکراینی اشتباه بود، امّا ترور حاج قاسم سلیمانی، زدن تعمّدی هواپیمای مسافربری ما در خلیج فارس و دادن مدال شجاعت به فرمانده آن، بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی که منجر به قتل هزاران انسان بی گناه شد، به راه انداختن جنگهای متعدد خانمان سوز در دنیا، حمایت معنوی و مالی و تجهیزاتی از عربستان و امارات در جنگ مصیبت بار یمن، حمایت همه جانبه از اسرائیل در کشتار مردم مظلوم و بی گناه فلسطین و .... به مراتب سهمگین تر و بدتر و جنایت بارتر است. نباید اجازه داد جریان رسانه ای دشمن، به بهانه یک «اشتباه»، جمهوری اسلامی را جلاد معرفی کرده و جنایات «عامدانه» و مستمر آمریکا در دنیا را از ذهن مردم پاک نماید. نباید اجازه داد دستاوردهای بی نظیر یک هفته اخیر به فراموشی سپرده شود. نباید اجازه داد ترور حاج قاسم، در ذهن مردم امری کوچک جلوه داده شود. نباید اجازه داد به بهانه این اشتباه، از هدفگذاری خروج آمریکا از منطقه، دست کشیده شود. و از همه مهمتر نباید اجازه داد به بهانه این اشتباه، برجام موشکی به نظام تحمیل شود! @basaer_fi @yaadaavar

جنگ‌ها و درگیری‌هایِ سختی که بین جبهۀ حق و باطل به پا می‌شود، دو هدف را دنبال می‌کند: ۱) پاک شدنِ مؤمنین از ناخالصی‌ها ۲) جدا شدنِ صفِ منافقين از صفِ مؤمنين فرقِ مالکِ اشتر با منافقين در همين سختی‌های جنگ معلوم می‌شود... استاد سید محمدمهدی میرباقری: «خداي متعال مي‌فرمايد جنگ براي اين بود که: وَ لِيَبتَليَ اللهُ ما في صُدورِكُم وَ لِيُمَحِّصَ ما في قُلُوبِكُم(سوره آل‌عمران آیه ۱۵۴) يکي از اهداف درگيري و جنگ‌هايي که بين دو جبهه حق و باطل برپا مي‌شود _و سرانگشت تدبير نهايي آن هم به خداي متعال برمي‌گردد_ اين است که در اين صحنه‌ها شما خالص شويد. پاک شدن جبهه حق از ناخالصي‌ها در همين درگيري‌هاي سخت است. يکي ديگر از اهدافي که در قرآن بيان مي‌کند، براي اين است که صف مومنين از منافقين روشن شود. وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُواَ... اگر سختي‌هاي جنگ صفين نبود _که خود اميرالمومنين (عليه السلام) اين جنگ را به آن نقطه‌هاي سخت هدايت کردند _ خوارج هم مي‌خواستند خودشان را در صف حضرت بدانند و الان مدعي اسلام و در قيامت خودشان را مدعي امام علي(عليه السلام) بدانند. شمر در صفين در کنار اميرالمومنين است. وقتي کار سخت مي‌شود، آرام آرام صف منافقين و خوارج از مؤمنين جدا مي‌شود. فرق مالک اشتر با منافقين در همين سختي جنگ معلوم می‌شود. قرآن مي‌فرمايد اين جنگ‌هایی که بين جبهه حق و باطل به پا مي‌شود، دو هدف را دنبال مي‌کند: يکي اینکه جدا شدنِ صف حق و باطل در اين صحنه‌هاي سخت است که اهل باطل، "وقتي دفاع از اسلام سخت شد"، صف خود را جدا مي‌کنند. دوم، روشن و خالص شدنِ خود مومنين است. در اين سختي‌هاست که مؤمنين در کوره قرار داده شده و پخته مي‌شوند. مثلاً وضعيت روحي مردم عراق بعد از جنگ‌ با داعش و... زمين تا آسمان تفاوت کرده است. ملتي پخته‌تر، شجاع‌تر، رشيدتر و حليم‌ترشده‌اند که با دوران پيش از آن تفاوت دارند.» @mirbaqeri_ir @yaadaavar

در فردای ایران آزاد از شر اینها، درخشندگی و خلوص هنر بیش از پیش خواهد بود @yaminpour @yaadaavar

سالهاست که جمهوری اسلامی به یک "انقلاب فرهنگی" در رسانه های رسمی اش نیاز دارد؛ اما به دلایل متعدد ساختاری و مدیریتی این اقدام رخ نداده. استعفای جمعی از بازیگران و سلبریتی ها از حضور در "جشنواره فجر" و یا "صداوسیما" بهترین فرصت برای چنین اتفاقی است. این رخداد نه تنها تهدید نیست بلکه بهترین "فرصت" است و ای کاش سایر آنهایی نیز که برای این کار تردید دارند هر چه زودتر تصمیم شان درباره استعفا را بگیرند تا بالاخره جمهوری اسلامی بعد ۴۱ سال از وجود آنها پالایش شود. کسانی که در وسط جنگ نظامی-رسانه ای با دشمن، میخواهند پازل دشمن را تکمیل کنند، لیاقت بهره مندی از رسانه های رسمی نظام را ندارند. جماعتی که در رسانه های رسمی جمهوری اسلامی چهره شده اند و حالا فکر میکنند با رفتن شان ضربه ای به نظام و انقلاب میزنند، چند ماه دیگر یکی یکی دست از پا درازتر برمیگردند. فقط ای کاش ۴ مدیر انقلابی در صداوسیما و وزارت ارشاد و... وجود داشته باشد تا "در" را برای همیشه روی این دو زیست ها ببندد. @Sabeti @yaadaavar

شیفتگی نسبت به غرب مشکلی است که از طرفی باعث از خود بیگانگی، و از سوی دیگر باعث ایجاد حالت کرنش و تبعیت در مقابل غرب می‌شود. عمده‌ی این شیفتگی ناشی از نشناختن درست غرب است. علامه طباطبایی ذیل آیه ۲۰۰ آل‌عمران یک بحث زیبایی دارند در نحوه شناخت غرب که می‌فرمایند با این شناخت جز به توحش آنان حکم نخواهی کرد! منتخبی از مطلب خواندنی ایشان: «اما اینکه این غربزدگان [که متاسفانه بیشتر فضلاى ما همین‌ها هستند] با شیفتگى هر چه تمامتر سخن از صدق و صفا و امانت و خوش اخلاقى و خوبی‌هاى دیگر غربی‌ها و ملل راقیه (ترقی کرده) داشتند، در این سخن نیز حقیقت امر بر ایشان مشتبه شده است... در داورى نسبت به جوامع متمدن، معیار صلاح و فساد را نباید افراد آن جامعه قرار داد و نباید افراد آن جامعه را با افراد جامعه‌هاى دیگر سنجید، اگر دیدیم که مثلا مردم فلان کشور غربى در بین خود چنین و چنانند، رفتارى مؤدبانه دارند، به یکدیگر دروغ نمی‌گویند، و مردم فلان کشور شرقى و اسلامى اینطور نیستند، نمی‌توانیم بگوییم پس به طور کلى جوامع غربى از شرقی‌ها بهترند، بلکه باید شخصیت اجتماعى آنان را و رفتارشان با سایر جوامع را معیار قرار داد، باید دید فلان جامعه غربى که خود را متمدن قلمداد کرده‌اند، رفتارشان با فلان جامعه ضعیف چگونه است، و خلاصه باید شخصیت اجتماعى او را با سایر شخصیت‌هاى اجتماعى عالم سنجید... و به جان خودم سوگند که اگر تاریخ زندگى اجتماعى غربی‌ها را از روزى که نهضت اخیر آنان آغاز شد، مورد مطالعه‌ی دقیق قرار می‌دادند و رفتارى را که با سایر امت‌هاى ضعیف و بینوا کردند مورد بررسى قرار می‌دادند، بدون کمترین درنگى، حکم به توحش آنان می‌کردند و می‌فهمیدند که تمام ادعاهایى که می‌کنند و خود را مردمى بشر دوست و خیر خواه و فداکار بشر معرفى نموده و وانمود می‌کنند که در راه خدمت به بشریت از جان و مال خود مایه می‌گذارند... همه‌اش دروغ و نیرنگ است و جز به بند کشیدن ملل ضعیف هدفى ندارند، و تمام همّشان این است که از هر راه که بتوانند بر آنها حکومت کنند: یک روز از راه قشون‌کشى و مداخله نظامى، روز دیگر از راه استعمار، روزى با ادعاى مالکیت نسبت به سرزمین آنان، روزى با دعوى قیمومت، روزى به عنوان حفظ منافع مشترک، روزى به عنوان کمک در حفظ استقلال آنان، روزى تحت عنوان حفظ صلح و جلوگیرى از تجاوزات دیگران، روزى به عنوان دفاع از حقوق طبقات محروم و بیچاره، روزى ... و روزى ... هیچ انسانى که سلامت فطرتش را از دست نداده، هرگز به خود اجازه نمی‌دهد که چنین جوامعى را صالح بخواند و یا آن را سعادتمند بپندارد، هر چند که دین نداشته باشد و به حکم وحى و نبوت و بدانچه از نظر دین سعادت شمرده شده، آشنا نباشند. چگونه ممکن است طبیعت انسانیت... رضایت دهد که یک طایفه به‌نام متمدن و تافته جدا بافته، بر سر دیگران بتازند، و ما یملک آنان را تاراج نموده، خونشان را مباح و عرض و مالشان را به یغما ببرند، و راه به بازى گرفتن همه شؤون وجود و حیات آنان را براى این طایفه هموار سازند، تا جایى که حتى درک و شعور و فرهنگ آنان را دست بیندازند، و بلائى بر سر آنان بیاورند که حتى انسان‌هاى قرون اولیه نیز آن را نچشیده بودند... و از همه جنایاتشان شرم‌آورتر، این جنایات است که با منطق زورگویى و افسار گسیختگى، جنایات خود را اصلاح نامیده، به عنوان "سعادت"! به‌خورد ملل ضعیف می‌دهند.» (ترجمه تفسير الميزان، ج۴، ص۱۶۸) حجت الاسلام محمد طهماسبی @yaadaavar

درباره تائید صلاحیتم... پیامک تائید صلاحیت را دریافت کردم. بعد از انتشار یادداشت انتقادی، از شورای نگهبان تماس گرفتند و برای جلسه ای دعوت کردند. ورودی ساختمان شلوغ بود. خیلی ها برای جلسه و پیگیری آمده بودند. وارد اتاق شدم. پیرمرد خوش مشربی به استقبال آمد. پرسید مدارک شما چیست؟ نامه ها و مستندات را ارائه کردم. گفتم این ها را پیش تر نیز به شکایت نامه قبلی الصاق کرده بودم. گفتند دست ما نرسیده است. دلیلش را جویا نشدم. شاید هم لابه لای اینهمه پرونده گم شده بود. تشکر کردم و خداحافظی... تا پیامک امروز. فاصله ردصلاحیت تا تائید صلاحیتم همین حریت ساختاری است که قیمت دارد. اما دو گروه از این ردصلاحیت خیلی خوشحال شدند. یکی اصلاح طلبانی که باشیفتگی زائد الوصف بر شورا تاختند و نوشتند: "دیدید گفتیم خسارتید" و یک گروه هم باقی مانده های انحراف که نوشتند: "بر خاکستر آه ما نشستید". اشتباه می کنند. بین جریان انقلاب و ایندو یک تفاوت ساده است. اینها عمریست خطا را بهانه می کنند تا با دیکتاتوری مقابل قانون بایستند و جریان انقلاب خطا را می بیند تا با اصلاحش مردم سالاری را به رخ بکشد. به همین جهت هردو گروه از متن پیشین برآشفتند که چطور ممکن است حکمی را خطا بدانید و اما به احترام قانون بایستید و برایش حریم مقدس بسازید؟ واقع اینست که همه آنچه از انقلاب می فهمم همین است. ما نقد می کنیم و از خطا ها و حتی ظلم ها می گوئیم، اما چون ساختارها و قوانین جمهوری اسلامی را به امضا و برآمده از مردم می دانیم برایش حرمت قائلیم و راه اصلاح را نه در منیت ها و قلدرمآبی ها، بلکه در خود قانون می دانیم. ما قصور و تقصیر ها را می بینیم و فریادش می کنیم، اما چون حرکت کلی انقلاب را به سمت ظهور حق و سنت محوضت و خالص سازی الهی به سمت روشنایی می دانیم، سراپا امیدیم و اقدام. ماجرای ردصلاحیتم هرچند خطا بر خطا بود، اما برایم فخرانگیز بود. تلاش مشفقانه قاضی پرونده ام و تعصب دیدنی قاضی اجرای احکام برای اصلاح خطائی که صورت گرفته بود، قابل تکریم است. حریت ساختاری شورای نگهبان نیز قابل احترام بود و تجربه ای شد ماندگار. آنقدر شجاعت و صداقت داشتند که بی اعتنا به حاشیه ها به تکلیف شان عمل کنند. برای خودم نیز درس ها داشت. کمترینش اینکه من و ما اگر آبروئی داریم، از انقلاب است. پس به هزینه کردن آبرویمان نیز نبالیم... @mahdian_mohsen @yaadaavar

شر غرب‌زدگان! "...ما از شر رضاخان و محمدرضا، خلاص شدیم؛ لکن از شر تربیت یافتگان غرب و شرق، به این‌ زودیها نجات نخواهیم یافت. اینان برپادارندگان سلطهٔ ابرقدرت‌ها هستند و سرسپردگانی می‌باشند که با هیچ منطقی خلع سلاح نمی‌شوند و هم اکنون با تمام ورشکستگی‌ها، دست از توطئه علیه جمهوری اسلامی و شکستن این سد عظیم الهی برنمیدارند..." (امام خمینی) @yaadaavar

...اینان طلیعه دار عصر توبه بشریت و نمونه ای از انسانهای آینده هستند و آینده انسان، آینده ای الٰهیست... @yaadaavar