بسم‌الله الرحمن الرحیم #نور_آسمانی ✍️زینب سنجارون توی اتاق دارم دخترکم را میخوابانم که خواهر بزرگترش، فاطمه می آید دم در و می گوید «مامان بیا!» ریحانه خوابش برده، آرام و بی صدا می‌روم بیرون. فاطمه خودش را می اندازد توی دلم. اشک می‌ریزد و گریه می کند. «مامان بچهه نه بابا داره حالا نه مامان، دلم میسوزه براش» بغلش می کنم. گریه می‌کند. از همان جا به همسرم می گویم «کاش اخبار رو نمیذاشتید ببینه» فاطمه می گوید «ظهر هم تو شبکه پویا نشونش داد» دلم گریه میخواهد. دوست دارم من هم همراهش اشک بریزم. خودم را نگه میدارم. فاطمه دارد بچه را در موقعیت های مختلف تصور می کند «اگه بگن والدینت بیان مدرسه کی رو ببره؟» دست و پایم را گم می کنم. فاطمه اشک می‌ریزد و زود زود با دستهایش پاکش می کند. طاقت دیدن اشکهایش را ندارم. دلم می خواهد برایش قصه بسازم. آرتین را همراه یک نیروی جادویی، مثلا نوری که همیشه همراهش است و مواظبش. فاطمه بزرگ شده و قصه های من نه هنوز. می گذارم خوب گریه کند تا گریه بشود آبی روی آتش دلش. یاد فیلم «بازمانده» می افتم. بچه بودم بار اول که از تلویزیون پخش شد. خواهر بزرگترم‌ بعدش چند روز تب کرد. بعدها بهم گفت «اگه بغض کردی حتما گریه کن قورتش نده» آن روز همه پای تلویزیون بودیم و خواهرم خجالت کشیده بود گریه کند. بار دیگر که با هم نشسته بودیم فیلم تماشا می کردیم، فیلم «از کرخه تا راین» برای بار چندم. مامان و بابا خانه نبودن ما یک دل سیر اشک ریختیم. همان وقت همسایه آش نذری آورد و ما به هم نگاه کردیم و مانده بودیم کدام یکی چشم هایش کمتر تابلو ست و می تواند برود دم در. میگذارم گریه کند. می بوسمش با ترس، ترس از نداشتنش، از نبودم، از اینکه نتوانم دیگر ببوسمش. آرام می‌شود و چند دقیقه بعدش می گوید «چشمم». پشت چشم چپش ورم کرده. بهش می گویم «از بس دست کشیدی روی چشمت، چیزی نیس تا صبح خوب میشه» خوب نمی شود. صبح بدتر هم میشود. صبح جمعه دکتر چشم پزشک نمی توانیم پیدا کنیم. می‌روم اورژانس چشم پزشکی. دکتر جوانی که لابد دانشجوی دوره تخصص هست معاینه اش می کند. توی مغزم صدای دانشجوها می پیچید «بی شرف، بی شرف» خبرهایی هم از دانشجویان پزشکی شنیده ام. خودم را جمع و جور می کنم. ذهنم فاز رئالیسم جادویی می گیرد . اگر یک لحظه اینجا کامل سیاه شود و ظلمات، کسی کسی را نبیند چه میشود؟ ما آدم های رمان کوری می‌شویم. می‌ترسم. دکتر دارد دستگاه را جلوی چشم فاطمه تنظیم می‌کند. گاهی از او سوال می‌کند گاهی از من. بهم می گوید «مامان! تو این دو سه هفته سرماخوردگی نداشته؟» #مامان از آن کلمات #لطیف است که لطافتش مسری ست. قطره و پماد تجویز می‌کند و چندتا دارو که احتمال دارد نیاز شود در صورت خوب نشدن. من به #ترس فکر می‌کنم، به قدرتش، باید از دکتر سوال می‌کردم که میتواند ترس عاملش باشد؟ ترس توی سرم یک عالمه فانتزی وحشتناک ساخته است. آنقدر که اگر ذهنم شیشه ای شود مرد جوان سفید پوش باید بترسد ازم. چه کسی ما را از همدیگر ترساند؟ بذر ترس را کاشت تا چه درو کند؟ قرار است این همه ترس تلنبار بشود تا چه چیزی پنهان بشود زیرش؟ صدایی می آید. صدایی که زورش از همه ترس های دنیا بیشتر است. چیزی از جنس نور، همان نوری که توی قصه‌ام همراه شده بود با آرتین. نه فقط او، همراه است با همه. دکتر دست می کشد روی موبایلش، صدای اذان متوقف می شود. دلم می خواست صدا همچنان بیاید. دلم می خواست «اشهد ان محمد رسول الله» بشنوم. #محمد صلی الله علیه وآله وسلم یعنی #امنیت. یعنی نقطه وصل زمین و آسمان. ترسهایم آب می‌شود، خنکی اش آتش‌ ها را خاموش می کند. تصویر های ذهنم همه می‌شود تصویرهای فیلم «محمد رسول الله» مجید مجیدی، می‌شود گل محمدی، می‌شود آب زلال چشمه. محمد صل الله علیه وآله وسلم، می‌شود نقطه‌ وصل همه‌ مردم عالم، نه فقط زمین و آسمان. همه چیز نور می‌شود وقتی دستشان را می گذارند توی دستش. ✅https://eitaa.com/yad_dashtha

قدرت نمایی مردم مظلوم فلسطین و شکستن ابهت غاصبان و جنایتکاران صهیونیست در #طوفان_الاقصی را #تبریک می گویم. قطعا هیچ انسان اخلاق مداری نمی تواند از رژیم جنایتکار صهیونیستی حمایت کند. اما تکلیف #مردم_اسرائیل (یهودیان ساکن فلسطین که از سرزمینهای دیگر آمده اند) چیست؟ در پاسخ به این سوال چند فرض قابل تصور است: 1. مردم اسرائیل مانند مردم سایر کشورها هستند و ما با آنها مشکلی نداریم یا دوست هستیم. گمان می کنم این گزینه، گفته آقای رحیم مشائی بود و رهبر انقلاب در گفتار بالا آن را نقد کرده اند. 2. مردم اسرائیل از جمله زنان و کودکان آنها نیز مانند سران این رژیم هستند و باید #بی‌رحمانه کشته شوند و تصاویر کشته های آنها در فضای مجازی و رسانه ها منتشر شود تا باعث #ترس طرفداران اسرائیل و در نهایت موجب #خروج مردم اسرائیل از فلسطین شود. 3. مردم اسرائیل با مهاجرت به اسرائیل به رژیم غاصب کمک کرده اند لذا آنها را نباید مانند مردم سایر کشورها تلقی کرد. از این جهت نباید با آنها دوست باشیم. اما این به معنای آن نیست که کشتن مردان و زنان و کودکان اسرائیلی که مسلح نیستند را جائز بدانیم و از کشتن آنها خوشحال شویم و صحنه های کشتار آنها یا اجساد آنها را #نمایش دهیم و #ابراز_خوشحالی کنیم. به عبارت دیگر مردم اسرائیل که غیر مسلح هستند و اقدام به جنگ نمی کنند را مانند مردم عادی سایر کشورها نمی دانیم اما آنها را همچون سربازان و نظامیان در میدان جنگ هم نمی دانیم. فکر می کنید سخن رهبر انقلاب بر گزینه دو دلالت می کند یا بر گزینه سه؟ ✅https://eitaa.com/yad_dashtha

بسم الله الرحمن الرحیم دیدگاهی که در یادداشت زیر وجود دارد توجهم را جلب کرد. نگاهی نو و خلاقانه به #گشت_ارشاد دارد. نام نویسنده را نمی‌دانم. ✍ ؟؟؟ 🔰 گشت ارشاد و بمب اتم! •| یکی از مهمترین نتایج تحریم بمب اتم توسط رهبر انقلاب، شکل‌گیری یک بستر خلاقیت و تلاش برای ساخت سلاح‌های راهبردی و تاکتیکی سبک و سنگین متنوع بود که منجر به دستیابی به آخرین لبه تکنولوژی نظامی شد. اساسا اگر حدود بیست سال پیش، اولین بمب هسته‌ای در ایران ساخته می‌شد، نهاد نظامی، تنبل و بدون توان بازدارندگی #عملی بود! •| رفتن به سراغ آخرین و زُمخت‌ترین راه‌حل، تنبلیِ سازمانی می‌آورد و پیچیدگی‌ها و ظرافت‌های انسانی نادیده گرفته می‌شود، در نتیجه #خلاقیت در رسیدن به هدف از بین می‌رود. •| گشت ارشاد، به عنوان دمِ دستی‌ترین و بی‌زحمت‌ترین راه‌حل، موجب شده، ما در دستیابی به تکنیک‌های سازمانیِ جلوگیری از بی‌حجابی و حتی شل‌دینی، تنبل و ناتوان شویم و تقریبا دست ما از انواع سلاح‌های بازدارندگی اجتماعی خالی باشد! •| اساسأ «زور» و «اقتدار»، نیز اهمیت دارد و به عنوان یکی از ابزارهای کنترل دولت، بکار می‌آید و درمورد آن بخش سازمان‌یافته بی‌حجابی و نهایتا ایجاد یک #ترس بازدارنده قابل استفاده است و رد نمی‌شود اما آیا نمی‌توان سایر سازمان‌ها و نهادهایی مثل نهاد آموزش، بازار (پوشاک)، مساجد، تبلیغات هوشمند و حتی تنبیه هوشمند را به میدان آورد و دست ما از انواع تاکتیک‌ها و راهبردها پر شود؟! نهادهایی که رسما بخشی از بودجه را می‌بلعند، عملا در این شرایط شانه خالی کرده‌اند و هیچ خلاقیتی در تولید و بازتولید فرهنگ و #فناوری_اجتماعی ندارند و بلافاصله به دلیل تنبلی سیستماتیک به ساده‌ترین و سطحی‌ترین راه‌حل موجود رجوع می‌شود! ✅https://eitaa.com/yad_dashtha