#کرامت_آیه‌الله_مصباح_یزدی بسم الله الرحمن الرحیم ✍️ دکتر صالحی (وزیر کنونی ارشاد) #آیین_استادی ؛ حکمت ادب و #ادبِ_حکیم در حاشیه سخنان استاد آیت الله مصباح در جمع مسؤولان روز جهانی فلسفه 🔸 در روزگاران #قحطی_تواضع_و_ادب، سخنان حضرت آیت الله مصباح یزدی در جمع مسؤولان همایش روز جهانی فلسفه، #اشک_شوق را بر دیدگان می آورد و #حکمت_عملی را می آموزد. ایشان در این دیدار با تعابیر زیر از جایگاه شامخ حضرت آیت الله جوادی آملی تجلیل کردند: «اگر ما اینجا برای چند طلبه بحث فلسفی مطرح می کنیم؛ معنایش این نیست که نام بنده در کنار حضرت آیت الله جوادی برده شود. من این را واقعاً از ته دل می گویم و ایشان را از #مفاخر_اسلام می دانم و #مفتخرم که #دست ایشان را #ببوسم. به طور معمول هر وقت خدمت ایشان شرفیاب می شوم؛ سعی می کنم این کار را انجام بدهم. خوب است ایشان به دنیا هم شناسانده شود؛ ایشان واقعاً مجاهدت نمود و عمر شریف خود را وقف فلسفه کردند. در تفسیر کار مرحوم آقای طباطبایی را ادامه دادند... و این افتخار نصیب ایشان می شود که یک دوره کامل تفسیر را با این عظمت، با این وسعت و با این شکوه بیان کنند. تنها چیزی که می تواند مجوز این باشد که مثلاً بنده هم شرکت بکنم این است که قدر بزرگان شناخته شود؛ از باب "تعرف الاشیاء باضدادها" معلوم شود که واقعاً آیت الله جوادی یعنی چی! با این تلاش مستمر و پیگیر و عاشقانه ای که ایشان درباره کار علمی و تحقیق دارد؛ واقعاً اصل در ریاست فلسفه اسلام در این عصر با آیت الله جوادی است... عنصری با این صداقت، با این فهم، با این استعداد، با این پشتکار، با این تقوا کجا می توان یافت؟! متأسفانه دنیا ایشان را نمی شناسد و نمی تواند هم بشناسد، اصلاً؛ چون در این فضا نیستند. فرصت مناسبی است که ما اقلاً چنین شخصیت هایی را که نعمت های خدایی هستند برای جامعه معرفی کنیم. این افتخار باید شامل شاگردانشان و امثال بنده هم بشود که وقتی چنین استادی داریم پَر «اکرم العلما» آن ما را هم می گیرد و الّا این که ما لایق باشیم در کنار ایشان بگوئیم اول ایشان و دوم فلانی، این تضییع حق ایشان است.» * * * 🔸 عبارات فوق، گوشه ای از ذکر جمیل استاد عالی مقام آیت الله مصباح از حکیم مفسر و فقیه، آیت الله جوادی آملی است. این یادکرد فروتنانه، از شأن و مرتبت حضرت استاد نمی کاهد بلکه آن را افزون تر و افزون تر می سازد و ادب و سلوک عالمان دینی را در زیست مؤمنانه و عالمانه تعلیم می دهد. شیوه ای که بیش از صدها و هزاران درس اخلاق، در جان مشتاقان دانش در حوزه و دانشگاه اثر می گذارد و بر مخاطبان روزنه ای از «تِلْکَ الدَّارُ الآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِینَ لا یُرِیدُونَ عُلُوًّا فِی الأرْض» را باز می گشاید. 🔸 از دوران نوجوانی، این داستان یا افسانه تاریخی از #شیخ_بهایی و #میرداماد بر جانم نشسته بود که: «شاه عباس به قصد امتحان و یا با سوء نیت تلاش می کرد که روابط آن دو عالم بزرگ عصر خویش را بازیابی کند. در سفری با آنان بود و میرداماد با جثه ای سنگین بر مرکبی آهسته می راند و شیخ بهایی با قامتی نحیف بر مرکب خود می تاخت؛ شاه عباس به حکیم میرداماد نزدیک شد و گفت که حضرتتان با وقار حرکت می کنید ولی شیخ سبکسرانه می راند! میرداماد به سرعت پاسخ داد که مرکب شیخ از شادمانی است که به پرواز درآمده است! چه این که شیخ بر آن نشسته است! شاه عباس از میرداماد فاصله گرفت و به شیخ بهایی نزدیک شد و به طعنه گفت که مرکب میر، تحمل بار خود را ندارد و آهسته می آید! و شیخ بهایی فرصت را از شاه گرفت و گفت که مرکب میرداماد، طاقت آن را ندارد که کوه دانش و حکمت را حرکت دهد!» 🔸 این روایت تاریخی یا اسطوره ای، هم چنان در جان و روان مردمان این مرز و بوم است. دانشورانی که خود بیش از همگان، قدر و قرب دانش را می دانند و با تکریم عالمان، بر منزلت علم می افزایند. متأسفانه در چرخه دانش کشور، گاه این سلوک و آداب در محاق می رود و رقابت های کاسب کارانه وتجاری، جای تواضع علمی را پر می کند. 🔸 این یادداشت کوتاه، به نیت آن نگاشته شد که به خاطر آوریم شعله این سلوک دینی، هنوز با فروغ است و در میان دانشوران روشن ضمیر، این سنت پا برجاست. دورادور، به سهم خویش و به عنوان یکی از شاگردان کوچک حضرت استاد، بر #دست و #دهان استاد #بوسه می زنم و یادگیری این شیوه کریمه را از ایشان و دیگر عالمان ربانی، از خداوند منّان آرزو می دارم. اگر می‌پسندید به اشتراک بگذارید از طريق لينك زير مي‌توانيد به كانال يادداشتها بپيونديد ✅https://eitaa.com/yad_dashtha