💠ترکیب نحوی فراز نخست از دعای #یاعلی_یاعظیم💠 «یا عَلِیُّ، یا عَظیمُ، یا غَفُورُ، یا رَحیمُ، اَنْتَ الرَّبُّ الْعَظیمُ، الَّذی لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیءٌ ،وَهُوَ السَّمیعُ الْبَصیرُ؛ ای برتر و با عظمت، ای آمرزنده و مهربان، تویی پروردگار با عظمتی که چیزی همانندت نیست‏ و تویی شنوای بینا». #یا: حرف نداء. کلمات #علیّ، #عظیم، #غفور، #رحیم: منادای مفرد معرفه مبنی بر ضم. #أنت: مبتدا، محلا مرفوع. #الرّب: خبر، مرفوع به ضمه ظاهری. #العظیم: خبر دوم، مرفوع به ضمه ظاهری. #الذی: اسم موصول، خبر سوم برای #أنت، محلا مرفوع. #لیس: از افعال ناقصه. #کمثله: جار و مجرور خبر مقدم برای ليس، محلا منصوب. #مثله: مضاف و مضاف اليه. #شیئ: اسم مؤخر برای ليس، مرفوع به ضمه ظاهری. جمله "ليس کمثله شیئ": صله برای الذی و محلی از اعراب ندارد. ضمیر "ه" عائد صله به موصول است. واو: حرف عطف. #هو: مبتدا، محلا مرفوع. #السمیع: خبر، مرفوع به ضمه ظاهری. #البصیر: خبر دوم، مرفوع به ضمه ظاهری. جمله "هو السمیع البصیر" عطف بر جمله صله و محلی از اعراب ندارد. ♻️کانال یادداشتهای علمی @yaddashtha_elmi