#احادیث_حسینی #امام_هادی_علیه_السلام حدیث امام هادی ع در باره کربلاء 📜حدثني أبي و محمد بن الحسن عن الحسن بن متيل عن سهل بن زياد عن أبي هاشم الجعفري قال بعث إلي أبو الحسن ع في مرضه و إلى محمد بن حمزة فسبقني إليه محمد بن حمزة فأخبرني أنه ما زال يقول ابعثوا إلى الحائر فقلت لمحمد أ لا قلت أنا أذهب إلى الحائر ثم دخلت عليه فقلت له جعلت فداك أنا أذهب إلى الحائر فقال انظروا في ذلك ثم قال إن محمدا ليس له سر من زيد بن علي و أنا أكره أن يسمع ذلك قال فذكرت ذلك لعلي بن بلال فقال ما كان يصنع بالحائر و هو الحائر فقدمت العسكر فدخلت عليه فقال لي اجلس حين أردت القيام فلما رأيته أنس بي ذكرت قول علي بن بلال فقال لي أ لا قلت له إن رسول الله ص كان يطوف بالبيت و يقبل الحجر و حرمة النبي ص و المؤمن أعظم من حرمة البيت و أمره الله أن يقف بعرفة إنما هي مواطن يحب الله أن يذكر فيها فأنا أحب أن يدعى لي حيث يحب الله أن يدعى فيها و الحائر [الحير] من تلك المواضع 📚كامل‏ الزيارات، الباب التسعون ص : 273 حائر حسينى عليه السّلام از مواضعى است كه دعاء در آن محبوب خدا مى‏باشد 📝 پدرم و محمد بن الحسن، از حسن بن متّيل، از سهل بن زياد، از ابى هاشم جعفرى، وى مى‏گويد: حضرت ابو الحسن عليه السّلام در حال بيمارى، من و محمّد بن حمزه را فرا خواندند، محمّد بن حمزه بر من سبقت گرفت و زودتر از من به‏ خدمتش شتافت و بعدا به من خبر داد كه آن جناب پيوسته مى‏فرمودند: شخصى را به حائر حسينى بفرستيد تا براى من دعاء كند. من به محمد گفتم: آيا محضرش عرض نكردى، من به حائر مى‏روم؟! سپس بر آن حضرت وارد شده و عرضه داشتم: فدايت شوم من به حائر مى‏روم. حضرت فرمودند: در اين عمل دقّت و احتياط كنيد كسى مطّلع نشود، سپس فرمودند: محمّد (ابن حمزه) سرّ زيد بن على را نگاه نداشت بلكه فاش كرد در حالى كه من كراهت داشتم به سمع ديگران برسد. ابو هاشم جعفرى مى‏گويد: اين فرموده امام عليه السّلام را به على بن بلال گفتم و به وى رساندم كه حضرت مى‏فرمودند كسى را به حائر فرستاده تا براى من دعاء كند. على بن بلال گفت: حضرت چه كارى با حائر داشتند، خودشان حائر هستند! من به عسكر رفته و بر آن جناب داخل گشته و مقدارى كه خدمتش بودم خواستم بلند شده و بروم. حضرت به من فرمودند: بنشين، پس چون عنايت و لطف حضرت را به خود ديدم نشسته و كلام على بن بلال را محضرش باز گو نمودم. حضرت فرمودند: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم در اطراف خانه خدا طواف مى‏كردند و حجر الاسود را مى‏بوسيدند در حالى كه حرمت پيامبر و مؤمن بالاتر از حرمت بيت اللَّه مى‏باشد نيز خداوند متعال به حضرتش امر فرمود در عرفه وقوف كنند با اينكه حرمت پيامبر از عرفه بيشتر و بالاتر است و سرّ آن اين است كه: اين گونه مواضع، مواطن و اماكنى هستند كه خدا دوست دارد در آنها ياد شود، پس من نيز دوست دارم براى من در جايى دعا شود كه خدا دعا در آنجا رادوست دارد و حائر حسينى عليه السّلام نيز از همين گونه مواضع مى‏باشد. #کانال_اشعار_مناجات_امام_زمان_عج https://eitaa.com/yaemamzamanadrekni