☑️ اگر امام حسن در جنگ با معاویه کشته میشد، دیگر «#شهید» نبود! ▪️ اگر #امام_مجتبی (ع) کشته میشد، امروز از اسلام یا نامی نبود یا اگر نامی بود، شخصیّت اوّل اسلام معاویةبن‌ ابی‌سفیان بود. و شما می‌دانید اسلامی که شخصیّت اوّلش و مرد اوّل یا دوّمش معاویه باشد، یعنی آن اسلامی که شالوده‌اش کاخ سبز است؛ یعنی آن اسلامی که زیربنای فکری و فلسفیِ تبعیض نژادها و تبعیض طبقات و اختلاف طبقاتی است؛ یعنی آن اسلامی که پشتوانه‌ی ظلم است؛ آن اسلامی که پشتوانه‌ی قدرت‌های جبّار و طاغی و غاصب است؛ آن‌چنان اسلامی برای بشریّت باقی میماند. ▪️ و امام مجتبی در آئینه‌ی تاریخ همه‌ی این مطالب را میدید؛ و البته دریغش می‌آمد که #دشمن را بی‌رقیب در این میدان باقی بگذارد؛ دشمن معاویه است، یزیدِ احمق که نیست! دشمن، معاویه‌ی سیّاس است، معاویه‌ی سیاستمدار، پخته، چکیده، تجربه‌کرده، کارآزموده، با آن روشهای عجیبی که او به کار میزند، دشمن، او است. نه یزیدِ جوانِ خامِ ساده‌دل. ▪️ و باز در روزگاری است که هنوز جمعیّت شیعه شکل نگرفته‌اند و مجزّا نشده‌اند از عامّه‌ی مسلمان‌ها به صورت یک گروهی که یک جهت و هدف خاصّی دارد؛ همانطوری که در زمان امام حسین (ع) این‌جور شده بودند. ▪️ ... اگر چنانچه امام حسن با این وضع کشته میشد، دیگر «شهید» نبود. مردی که کشته‌شدنِ او و مرگ او حیات‌بخش نباشد، برای بقای مکتب مفید نباشد، دشمن را جری‌تر کند، میدان را برای او بلامنازع و بلامعارض بگذارد، در اسلام اسم این‌چنین کشته‌شدنی «#شهادت» نیست. شهادت یعنی مرگِ زندگی‌بخش؛ یعنی جان‌دادن و جانی به اجتماع دمیدن؛ نه‌اینکه برود در میدانی کشته بشود و بعد حتّی یک حلقوم باقی نماند که فکر او را و پیام او را به جهانیان برساند. ▪️ و امام حسن وضعش این‌جوری بود و اگر کشته میشد، معاویه میماند و تُرک‌تازی‌های بی‌دریغش و حتّی دشمنی‌اش با پیغمبر! 📖 دو امام مجاهد ؛ گفتار دوّم ؛ ص ۹۸ 🏴 #نرمش_قهرمانانه 🏴 #قیام_علیه_طاغوت 🏴 #نهضت_فراگیر_روشنگری ╭━═━━⊰🍃🌼🍃⊱━═━╮ @gamedovomenghelab ╰━═━━⊰🍃🌼🍃⊱━═━╯ ☄️ همراه گام دومی ها بیندیشید☝️