✨اگر مردم محتاج اعانه شده‌اند، نتیجه وعده رفع تحریم است 🔹جریانی که با وعده چرخش توامان چرخ سانتریفیوژها و چرخ زندگی مردم روی کار آمد، هم چرخش سانتریفیوژها را کند کرد و هم چرخ زندگی مردم را. امروز اما همین جریان در برابر طرح‌های کمک به معیشت مردمی که از اقتصاد برجامی آسیب دیده‌اند، می‌گوید مردم اعانه نمی‌خواهند بلکه رفع تحریم می‌خواهند! این همان جریانی است که می‌گفت از دریچه مذاکره چنان رونقی ایجاد خواهد کرد که مردم خودشان به ۴۵ هزار تومان نیازی نداشته باشند. 🔹القائات غلط را تصحیح باید کرد. جریان انقلابی به دنبال سیر کردن مردم با پرداخت اعانه نیست. این سیاست، اساسا نه ممکن است و نه مطلوب. ملتی که تولید ثروت نکند، دولتش پولی نخواهد داشت که به آنها اعانه و یارانه بدهد. دوختن چشم مردم به دست دولت جمهوری اسلامی حتما یک خطاست، اما خطای بزرگ‌تر، دوختن چشم مردم به دست دولت آمریکا و تقلیل دادن نقش دولت ایران به یک "دوزنده" در این معادله است. 🔹ایرانی با دنیا دشمنی ندارد، اما تاریخ این کشور نشان می‌دهد هر که در مقابل دشمن غارتگر کوتاه آمد و سر تسلیم فرود آورد، خاک و عزت و سرمایه وطن را به فنا داد و چیزی عاید ملت نشد. ایرانی حتما دنبال تعامل و داد و ستد با همه دنیاست، اما رنجی که می‌برد، از تفکری است که همواره دنبال "واردات" پیشرفت و رفاه است. با دنیا باید تعامل کرد، در عالی‌ترین سطح هم باید تعامل کرد، اما نتیجه این تعامل باید قدرتمند شدن ایرانی باشد، نه وابسته‌تر شدن به "رفاه وارداتی" که با امضای وحوشی چون ترامپ، رنگ ببازد. 🔹#دولت_جوان_انقلابی ان‌شاءالله نیاز مردم به اعانه را قطع خواهد کرد، اما به دست ایرانی و با کار و سرمایه و تولید خود این مردم، نه با وعده توخالی سرمایه آمریکایی و اروپایی. یادتان هست به ما گفتند رئیس‌جمهور فرانسه می‌خواهد برای جوانان ایران شغل درست کند؟ بیکاری امروز جوانان ایران و رنج معیشتی مردم محصول این توهم است. #سید_یاسر_جبرائیلی @tahlile_siasi @tahlile_siasi

✨یارانه پنهانی که کارگران به کارفرمایان پرداخت می‌کنند! از آنجائیکه یارانه، تبدیل به یک موضوع اساسی در مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری شده است، به نظر ضروری می‌رسد که از جوانب گوناگون به باطل بودن ادعای #یارانه_پنهان در اقتصاد ایران که سال‌هاست از زبان نئولیبرال‌های با ریش و بی‌ریش- هر دو- شنیده می‌شود، بپردازیم. مبنای استدلال مدعیان وجود یارانه پنهان در اقتصاد ایران این است که قیمت دلاری یک سری کالاها به ویژه حامل‌های انرژی را استخراج می‌کنند، سپس معادل ریالی این قیمت‌ها را محاسبه می‌کنند و نام مابه‌التفاوت حاصل شده را یارانه پنهان می‌گذارند. سال ۹۸ در آستانه گران کردن بنزین، یک عضو اصولگرای هیئت رئیسه مجلس مجلدی تمام رنگی تهیه کرده و برای دستگاه‌ها و افراد مختلف ارسال کرد تا وجود ۱۴۰۰ هزار میلیارد تومان یارانه پنهان در اقتصاد ایران را اثبات کند. در صفحه ۳۳ این مجلد، قیمت دلاری بنزین(فوب خلیج فارس) درج شده و با احتساب هر دلار ۱۱ هزار تومان، ادعا شده بود که دولت سالانه ۱۶۹ هزار میلیارد تومان یارانه پنهان بنزین پرداخت می‌کند. در آن سو، آقای روحانی اصلاح‌طلب نیز استدلال مشابهی داشت. می‌گفت قیمت بنزین در ترکیه ۱۵ هزار تومان و در اروپا ۲۰ هزار تومان است اما با قیمت هزار تومان به ملت می‌فروشیم! همین استدلال، مبنای فاجعه آبان ۹۸ شد. در آن زمان، طی مطالب متعددی بطلان این استدلال را نشان دادیم و سخن اساسی ما این بود که دولت که مسئول حفظ ارزش پول ملی است، حق ندارد از یک طرف ارزش ریال داخل جیب مردم را کاهش دهد و از طرف دیگر، مدعی پرداخت یارانه پنهان به مردم شود و برای "هدفمند" کردن آن به نام "عدالت"، نقشه بکشد! متاسفانه این ایام، بحث یارانه پنهان مجددا داغ شده است و مبنای اصلی محاسبه آن، همین تفاوت دلاری و ریالی قیمت حامل‌های انرژی است. یک پرسش اساسی از مدعیان پرداخت یارانه پنهان این است که شما که می‌فرمایید در اروپا قیمت بنزین ۲۰ هزار تومان است، دستمزد نیروی کار چقدر است؟ آیا حاضر هستید دستمزد نیروی کار را نیز به دلار و یورو محاسبه کرده و معادل ریالی آن را بپردازید؟ میانگین دستمزد نیروی کار در اروپا برای هر ساعت ۲۸.۵ یورو است که با احتساب هر یورو ۲۸ هزار تومان، می‌شود حدود ۸۰۰ هزار تومان! با منطق نئولیبرال‌های وطنی، کارگران ایرانی که حداقل حقوقشان برای هر ساعت حدود ۲۰ هزار تومان است، ساعتی ۷۸۰هزار تومان یارانه به کارفرمایان خود پرداخت می‌کنند! برای کارمندان دولت نیز می‌توان محاسبه مشابهی انجام داد و ادعاهای مشابهی مطرح کرد. اما واقعیت این است که این نحوه محاسبه ارزش حامل‌های انرژی و نیروی کار، هر دو غلط است. ریال و دلار و یورو، در محدوده سرزمینی خود کارکردهای متفاوتی دارند و اساسا مفهوم PPP (برابری قدرت خرید) برای توضیح تفاوت کارکردی ارزهای مختلف در چارچوب مرزهایی که به آنها تعلق دارند، ابداع شده است. گران کردن سوخت به بهانه عادلانه کردن یارانه پنهان، توصیه نهادهای نئولیبرال همچون صندوق بین‌المللی پول است که در هر جای دنیا به این توصیه عمل شده، فاجعه آفریده است. سال ۹۸ همزمان با ایران، در چند کشور دیگر نیز شورش‌های مشابهی از همین ناحیه رخ داد. قیمت حامل‌های انرژی را نمی‌توان از اقتصاد جدا کرد و در خلاء، مجزا از سایر کالاها و خدمات، گرانشان کرد و از ناحیه این گرانی، به بخشی از جمعیت پول نقد پرداخت کرد. گرانی حامل‌های انرژی، روی قیمت سایر کالاها نیز اثر مستقیم و غیرمستقیم می‌گذارد و تورم ایجاد می‌کند. کما اینکه برخلاف ادعای آقای همتی در سال ۹۸ که می‌گفت اثر تورمی گرانی بنزین حدود ۴درصد است، تورم نقطه‌به‌نقطه از ۲۷درصد آبان ۹۸ به ۴۶.۴درصد آبان ۹۹ رسید. ✍ #سید_یاسر_جبرائیلی ✅ تحلیل سیاسی و جنگ نرم @tahlile_siasi @tahlile_siasi