#امام_حسین_ع_و_قرآن
#تفسیر_آیات_سوره_ی_بقرة
سوره بقره
سوره بقره دومين سوره قرآن کريم وداراي دويست و هشتاد و شش آيه مي‌باشد.اين سوره از سوره‌هاي مدني است و تنها يک آيه آن (واتقوا يوما ترجعون فيه الي الله) مکي است و امام صادق(ع) در فضل قرائت‌اين سوره فرموده است: هر کس اين سوره و سوره آل عمران را بخواند، او روز قيامت در زير سايه اين دو سوره قرار دارد.
(من يرغب عن ملة ابراهيم الا من سفه نفسه)
جز افراد سفيه و نادان کسي از آيين و دين ابراهيم روي گردان نباشد.
امام حسين (ع) در بيان پيروان دين و آيين ابراهيمي مي‌فرمايد:
ما احد علي ملة ابراهيم الا نحن و شيعتنا و سائر الناس براء.
هيچ کسي بر دين و آيين حضرت ابراهيم(ع) جز ما وشيعيان ما نيست و ساير مردم‌از دين و آيين او جدا هستند.
(الذين اذا اصابتهم مصيبة قالوا انا لله و انا اليه راجعون).
امام حسين (ع) در اين باره مي‌فرمايد:
من اصابته مصيبة فقال اذا ذکرها: (انا لله وانا اليه راجعون) جدد الله له من اجرها مثل ما کان له يوم القيامه.
هر گاه کسي که مصيبتي بر او وارد شده به ياد آن حادثه ناگوار افتد وبگويد.
ما از خداييم وبه سوي او باز مي گرديم
خداوند پاداش ديگري بمانند پاداش اخروي آن به او عطا مي‌کند.
(ثم افيضوا من حيث افاض الناس)
پس کوچ کنيد ازهمان جايي که مردم کوچ مي‌کنند.
شخصي به خدمت امير مؤمنان (ع) شرفياب شد و گفت: اگر شما داناييد مرا ازمعناي «فاس» و«اشباه الناس» و«نساس» آگاه سازيد.
امير مؤمنان (ع) فرمودند:
ياحسين اجب الرجل.
حسين جواب اين مرد را بده.
امام حسين(ع) فرمودند:
اما قولک: اخبرني عن «الناس» فنحن الناس ولذلک قال الله تعالي ذکره في کتابه: (ثم افيضوا من حيث افاض الناس.) فرسول الله الذي افاض الناس.
جواب سوال تو درباره معناي ناس اين است که ما ناس هستيم به همين جهت خداوند در قرآن کريم فرموده‌اند.
اما قولک: «اشباه الناس» فهم شيعتنا وهم موالينا وهم منا و لذلک قال ابراهيم (ع)
فمن تبعني فانه مني.
اما مراد از «اشباه الناس» آنان شيعيان وپيروان مي‌باشند آنان از ما هستند چنانکه حضرت ابراهيم ـ درباره پيروان خود ـ فرموده‌اند: هر کس از من پيروي کند بي گمان از من است.
و اما قولک: «النساس» فهم السواد الاعظم واشار بيده الي جماعه الناس ثم قال:اِن‌ْ هم اِلاّ کالانعام بل هم اضل‌ّ سبيلا؛ اما مراد از «نساس» توده مردم مي‌باشد ـ امام بادست اشاره به جماعت مردم کردند ـ و اين آيه را تلاوت نمودند.
آنان چيزي جز چهارپايان نمي باشند بلکه از آنها نيز گمراه‌ترند.
(لا يکلف الله نفسا الا وسعها)؛ خداوند هيج کس را جز به اندازه تواناييش تکليف نمي‌کند امام حسين (ع) در اين باره مي فرمايند: «ما اخذ الله طاقة احد الا وضع عنه طاعته و لا اخذ قدرته الا وضع عنه کلفتَه؛
خدا همواره هر گاه تاب وتوان از کسي گرفت طاعت وانجام تکاليف را از او برمي‌دارد چنان که اگر قدرت از کسي گرفت سختي وفشار را از او بر مي‌دارد.
گروه سید الشهدا یاقتیل. https://eitaa.com/yagatil
#امام_حسین_ع_و_قرآن
#تفسیر_آیات_سوره_ی_بقرة
سوره بقره
سوره بقره دومين سوره قرآن کريم وداراي دويست و هشتاد و شش آيه مي‌باشد.اين سوره از سوره‌هاي مدني است و تنها يک آيه آن (واتقوا يوما ترجعون فيه الي الله) مکي است و امام صادق(ع) در فضل قرائت‌اين سوره فرموده است: هر کس اين سوره و سوره آل عمران را بخواند، او روز قيامت در زير سايه اين دو سوره قرار دارد.
(من يرغب عن ملة ابراهيم الا من سفه نفسه)
جز افراد سفيه و نادان کسي از آيين و دين ابراهيم روي گردان نباشد.
امام حسين (ع) در بيان پيروان دين و آيين ابراهيمي مي‌فرمايد:
ما احد علي ملة ابراهيم الا نحن و شيعتنا و سائر الناس براء.
هيچ کسي بر دين و آيين حضرت ابراهيم(ع) جز ما وشيعيان ما نيست و ساير مردم‌از دين و آيين او جدا هستند.
(الذين اذا اصابتهم مصيبة قالوا انا لله و انا اليه راجعون).
امام حسين (ع) در اين باره مي‌فرمايد:
من اصابته مصيبة فقال اذا ذکرها: (انا لله وانا اليه راجعون) جدد الله له من اجرها مثل ما کان له يوم القيامه.
هر گاه کسي که مصيبتي بر او وارد شده به ياد آن حادثه ناگوار افتد وبگويد.
ما از خداييم وبه سوي او باز مي گرديم
خداوند پاداش ديگري بمانند پاداش اخروي آن به او عطا مي‌کند.
(ثم افيضوا من حيث افاض الناس)
پس کوچ کنيد ازهمان جايي که مردم کوچ مي‌کنند.
شخصي به خدمت امير مؤمنان (ع) شرفياب شد و گفت: اگر شما داناييد مرا ازمعناي «فاس» و«اشباه الناس» و«نساس» آگاه سازيد.
امير مؤمنان (ع) فرمودند:
ياحسين اجب الرجل.
حسين جواب اين مرد را بده.
امام حسين(ع) فرمودند:
اما قولک: اخبرني عن «الناس» فنحن الناس ولذلک قال الله تعالي ذکره في کتابه: (ثم افيضوا من حيث افاض الناس.) فرسول الله الذي افاض الناس.
جواب سوال تو درباره معناي ناس اين است که ما ناس هستيم به همين جهت خداوند در قرآن کريم فرموده‌اند.
اما قولک: «اشباه الناس» فهم شيعتنا وهم موالينا وهم منا و لذلک قال ابراهيم (ع)
فمن تبعني فانه مني.
اما مراد از «اشباه الناس» آنان شيعيان وپيروان مي‌باشند آنان از ما هستند چنانکه حضرت ابراهيم ـ درباره پيروان خود ـ فرموده‌اند: هر کس از من پيروي کند بي گمان از من است.
و اما قولک: «النساس» فهم السواد الاعظم واشار بيده الي جماعه الناس ثم قال:اِن‌ْ هم اِلاّ کالانعام بل هم اضل‌ّ سبيلا؛ اما مراد از «نساس» توده مردم مي‌باشد ـ امام بادست اشاره به جماعت مردم کردند ـ و اين آيه را تلاوت نمودند.
آنان چيزي جز چهارپايان نمي باشند بلکه از آنها نيز گمراه‌ترند.
(لا يکلف الله نفسا الا وسعها)؛ خداوند هيج کس را جز به اندازه تواناييش تکليف نمي‌کند امام حسين (ع) در اين باره مي فرمايند: «ما اخذ الله طاقة احد الا وضع عنه طاعته و لا اخذ قدرته الا وضع عنه کلفتَه؛
خدا همواره هر گاه تاب وتوان از کسي گرفت طاعت وانجام تکاليف را از او برمي‌دارد چنان که اگر قدرت از کسي گرفت سختي وفشار را از او بر مي‌دارد.
گروه سیدالشهدا درایتاhttps://eitaa.com/yagatilabarat