■| مفاخر بین المللی |■ ■ ابوالحسن شعرانی معروف به علامه شعرانی (۱۳۲۰-۱۳۹۳ق/۱۲۸۱-۱۳۵۲ش) از فلاسفه شیعی قرن ۱۴ هجری قمری است. ■ ابوالحسن شعرانی علاوه بر تحصیل و فعالیت در رشته‌های مختلف علوم اسلامی و حوزوی، با چندین زبان از جمله #عربی، #فرانسوی، #ترکی، #انگلیسی و #عبری آشنا بود. ■ شاگردانی چون میرزا هاشم آملی، حسن حسن‌زاده آملی و عبدالله جوادی آملی را تربیت نمود. ■ او #هیئت فلاماریون را از فرانسوی به فارسی #ترجمه کرد و برای جمعی تدریس کرد. ■ یکی از کتابهای دوره شفا، علم #موسیقی است. مرحوم آقای شعرانی، موسیقی هم می‌دانست. همچنین بر چند زبان زنده دنیا، از جمله عربی و عبری و ترکی و انگلیسی و فرانسه تسلط کامل داشت. برخی او را «خواجه نصیر عصر»، و جلال الدین همایی او را «شیخ بهایی عصر» لقب داده‌اند. یحیی جهانگیری @yahyajahangiri

کاش این شعر به #عبری ترجمه می شد و اسقاطیل می فهمید با چه تباری طرف است سراپا اگر زرد و پژمرده ایم ولی دل به پاییز نسپرده‌ایم چو گلدانِ‌ خالی لب پنجره پر از خاطراتِـــ ترک خورده ایم اگر داغ دل بود ما دیده ایم اگر خون دل بود ما خورده ایم اگر دل دلیل است آورده ایم اگر داغ شرط است، ما بُرده ایم اگر داغِ دل بود ما دیده ایم اگر خون دل بود ما خورده ایم اگر دل دلیل است آورده ایم مگر داغ شرط است، ما بُرده ایم اگر دشنه‌ی دشمنان، گردنیم اگر خنجر دوستان بُرده ایم گواهی بخواهید اینک گواه همین زخم هایی که نشمرده ایم دلی سربلند و سری سر به زیر از این دست عمری به سر برده ایم @yahyajahangiri 👍