دعای هرروزمون در زمان غیبت امام زمان عج اللهم عجل لولیک الفرج

🥀✨🏴✨🖤✨🥀✨🏴✨🖤 دلنوشته تا نوشتم محرم دلم لرزید، اصلا یاد محرم که می افتم، یاد آن فاجعه و مصیبت یاد روزها و شبهای غمبارش یاد دشت پر بلای کربلا یاد هول و هراس زنان و کودکان در آن صحرا یاد اشتیاق مردان کاروان برای وصال یاد پایان روز دهم یاد دشتی پر از تن های بی سر یاد گریز و فرار بازماندگان واقعه یاد تمام سعی و تلاش عقیله بنی هاشم، برای یافتن راه گم کردگان و سامان دادن به زنان و کودکان آشفته حال و رسیدگی به همه امورات، بعد از آن همه مصیبت و داغ که از صبح تا غروب دلش را خونین کرده، یاد لحظه ای که در فرصتی اندک رو به سوی گودال نهاد و ناباوری آنچه پیش رویش بود... لبهای سوزانش که بر رگ های بریده ی برادر نهاد... و امان از دل زینب... یاد همه ی اینها که می افتم بند دلم پاره می شود و بی اختیار می نشینم به پای روضه و می پوشم لباس سیاه و با دستانی که هنوز از سیاهپوش کردن خانه، خاکی است بر سینه می زنم و زمزمه میکنم 😭😭😭 دوباره ماه محرم دوباره ماه غم... محرم رسید و باز هم از او خبری نشد... یا رب الحسین، بحق الحسین، اشف صدر الحسین بظهور الحجه🤲

🎤صابر خراسانی 🏴استقبال از محرم صحبت از جایزه و ملک ری است بیا برگردیم😭 خواهرت دل نگران است بیا برگردیم😭

🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 حی علی عزاء🖤 😭😭😭😭😭 🩸به فدای آن آقایی که با دست خود حتی به اسب‌های لشگر دشمن هم آب داد؛ همان اسب‌هایی که چند روز دیگر ... در نقل‌ها آمده است: 🥀 در منزل «ذو حَسْم» بود که لشکر هزار نفری حرّ ، از راه رسید و جلوی قافله سیدالشهداء علیه‌السلام قرار گرفت؛ إمام علیه‌السلام تا مشاهده نمود آنان تازه از راه رسیدند و تشنه هستند، رو به اصحاب خود نمود و فرمود: 📋 اُسْقُوا الْقَوْمَ وَ أَرْوُوهُمْ مِنَ الْمَاءِ وَ رَشِّفُوا الْخَیْلَ تَرْشِیفاً ▪️اين لشگر را آب دهيد و سيرابشان كنيد و دهان اسبان‌شان را نيز تَر كنيد. 🥀 پس چنان كردند، و پيش آمده كاسه‌ها و جام‌ها را از آب پر كرده نزديك دهان اسب‌ها مى‌بردند و همين كه سه دهن يا چهار يا پنج دهن مى‌خوردند، از دهان آن اسب دور مى‌كردند و اسب ديگرى را آب مى‌دادند تا همه را به اين كيفيت آب دادند. 🔖 على بن طعان محاربى گويد: 🥀 من آن روز در لشكر حرّ بودم و آخرين نفرى بودم كه دنبال لشكر بدان جا رسيدم. چون امام حسين عليه‌السّلام تشنگى من و اسبم را ديد، فرمود: «بياشام!» 🥀 من هرچه مى‌خواستم بياشامم، آب از دهانه مشك فرو‌ مى‌ريخت. آن حضرت تا دید من نتوانستم آب بنوشم، فرمود:«سرِ مشك را بپيچان! » من ندانستم چه بكنم. 📋 فَقَامَ فَخَنَثَهُ فَشَرِبْتُ وَ سَقَیْتُ فَرَسِی. ▪️پس خود آن حضرت از جای خود برخاست و آمد دهانه مشک را پيچاند. پس آشاميدم و اسبم را نيز سيراب كردم. 📚 بحارالانوار ج۴۴ ص۳۷۵