ا ﷽ ا #روضه /۹ حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها حضرت سکینه علیها السلام اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يَا سُکَینَهَ بِنْتَ الْحُسَيْنِ(علیه السلام) ✅در طی روایتی؛ امام علی(علیه السلام) می فرماید : وقتی از غسل حضرت فاطمه(سلام الله علیها) فارغ شدم، پيكر مباركش را در ميان كفن جاى دادم و وقتی تصميم گرفتم، بندهای كفن او را گره بزنم، صدا زدم : 📋《يَا أُمَّ كُلْثُومٍ! يَا زَيْنَبُ! يَا سُكَينَةُ! يَا فِضَّةُ! يَا حَسَنُ! يَا حُسَيْنُ! هَلُمُّوا تَزَوَّدُوا مِنْ أُمِّكُمْ فَهَذَا الْفِرَاقُ‏ وَ اللِّقَاءُ فِي الْجَنَّةِ》 ♦️اى امّ كلثوم، زينب، سكينه، فضّه، حسن و حسين(علیهم السلام) بياييد و مادر خود را براى آخرين بار ببينيد، روز فراق آمد و ملاقات شما در بهشت خواهد بود. حسن(ع) و حسين(ع) در حالى آمدند كه فرياد مى‏ زدند : 📋《وَا حَسْرَتَا! لَا تَنْطَفِئُ أَبَداً مِنْ فَقْدِ جَدِّنَا مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى(ص) وَ أُمِّنَا فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ(س) يَا أُمَّ الْحَسَنِ(ع) يَا أُمَّ الْحُسَيْنِ(ع) إِذَا لَقِيتِ جَدَّنَا مُحَمَّداً الْمُصْطَفَى(ص) فَأَقْرِئِيهِ مِنَّا السَّلَامَ وَ قُولِي لَهُ إِنَّا قَدْ بَقِينَا بَعْدَكَ يَتِيمَيْنِ فِي دَارِ الدُّنْيَا》 ♦️آه از اين حسرتى كه هيچ وقت به علّت از دست دادن جدّمان، پيامبر خدا و مادرمان، فاطمه زهرا(س) از بين نخواهد رفت. اى مادر حسن و حسين! هنگامى كه جدّ ما حضرت محمّد مصطفى(ص) را ملاقات نمودى، سلام ما را به آن حضرت(ص) برسان و به آن بزرگوار بگو : ما بعد از تو در دار دنيا يتيم مانديم! حضرت على(علیه السلام) مى‏ فرمايد : 📋《إِنِّي أُشْهِدُ اللَّهَ أَنَّهَا قَدْ حَنَّتْ وَ أَنَّتْ وَ مَدَّتْ يَدَيْهَا وَ ضَمَّتْهُمَا إِلَى صَدْرِهَا مَلِيّاً وَ إِذَا بِهَاتِفٍ مِنَ السَّمَاءِ يُنَادِي : يَا أَبَا الْحَسَنِ(ع)! ارْفَعْهُمَا عَنْهَا فَلَقَدْ أَبْكَيَا وَ اللَّهِ مَلَائِكَةَ السَّمَاوَاتِ فَقَدِ اشْتَاقَ الْحَبِيبُ إِلَى الْمَحْبُوب‏》 ♦️من خداوند را شاهد مى‏ گيرم كه فاطمه زهرا(س) آه و ناله كرد، دستهاى خود را دراز نمود و حسنين(ع) را چند لحظه‏ اى به سينه خود چسبانيد. ناگاه هاتفى از آسمان ندا در داد : اى ابالحسن(ع)! حسن(ع) و حسين(ع) را از روى سينه فاطمه(س) بردار، به خداوند سوگند كه ملائكه آسمانها را گريان كردند، زيرا دوست مشتاق لقاى دوست است. اینجا بود که مولا(ع) با محبت پدرانه خود، در حالی که آنها را به آغوش می کشید، و اظهار همدردی می کرد، آنها را از روى سينه زهرای مرضیه(س) برداشت و دست نوازش بر سرشان کشید و بندهاى كفن فاطمه اش را بست.(۱) 🏴اما در کربلا نیز، صحنه ای این چنینی اتفاق افتاد که طفلی خود را بر روی جنازه ی بی سر پدرش انداخت. در مقاتل آمده است که ؛ 📋《ثُمَّ إِنَّ سُكَيْنَةَ(س) اعْتَنَقَتْ جَسَدَ أَبِيهَا الْحُسَيْنِ(ع) فَاجْتَمَعَتْ عِدَّةٌ مِنَ الْأَعْرَابِ حَتَّى جَرُّوهَا عَنْهُ》 ♦️سكينه(سلام الله علیها) پيكر پدرش امام حسين(علیه السلام) را در آغوش كشيد [ولى نگذاشتند كه سكينه در بالين پدر بماند] گروهى از اعراب اجتماع كردند و سكينه(س) را از روی بدن پدرش کنار زدند.(۲) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : گفتم تویی بابای خوب و مهربان، زد  گفتم من چیزی نگفتم، بی امان زد  تاریک بود، چشمم جایی را نمی دید  تا دید تنهایم، رسید و ناگهان زد  تا دستهای کوچکم روی سرم بود  با ضربه ای محکم به ساق استخوان زد  قدَّم فقط تا زیر زانویش می آمد  از کینه اما تا نفس تا داشت جان زد  👤علیرضا لک  📚منابع : ۱)بحارالأنوار مجلسی، ج‏۴۳، ص۱۷۹ ۲)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۸۰ منبع: اسناد المصائب حضرت #فاطمه_الزهرا سلام الله علیها حضرت #سکینه علیها السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham #اینجا

ا ﷽ ا #روضه /۱۰ /حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها /حضرت علی علیه السلام 《السَّلامُ عَلَى مَوْلانَا یَا وَصِیَّ الرَّسُولِ(ص) یَا أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ عَلِيَّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام ✅امام علی(علیه السلام) در بخشی از نامه ای که به «عثمان بن حُنیف»(حاکم بصره) نوشت، فرمود : 📋《وَاللهِ لَو تَظَاهَرَتِ الْعَرَبُ عَلَی قِتَالِی لَمَّا وَلَّیتُ عَنْهَا》 ♦️به خدا سوگند! اگر تمام عرب، به قصد قتال با من، پشت به پشت هم در آیند، و علیه من، رو در روی من قرار بگیرند، به آنها پشت نکرده و از مقابلشان فرار نمی کنم.(۱) علی(ع) ای که در جنگ خیبر؛ با آنکه دروازه قموص به قدری سنگین بود که چهل مرد جنگی لازم بود تا دروازه را باز یا بسته کنند، حضرت(ع) آن درب آهنین را یک تنه از جا کَند و براى خود سپر قرار داد و جنگ نمود. ابن شهر آشوب می نویسد : 📋《لَقَدْ تَكَلَّفَ حَمْلَهُ أَرْبَعُونَ رَجُلاً فَمَا أَطَاقُوهُ》 ♦️علی(علیه السلام) دری را از جای ‏كَند، كه چهل نفر قدرت حمل آن را نداشتند.(۲) 🏴اما داغ زهرای مرضیه(سلام الله علیها) چه کرد با علی(ع) خیبر شکن؟! وقتی حضرت فاطمه(س) در حالت احتضار قرار گرفت، امیرالمومنین علی(علیه السلام) در این هنگام، در مسجد حضور داشت. بلافاصله اسماء بنت عمیس، حسنین(ع) را به دنبال پدرشان فرستاد و گفت : 📋《يَا ابْنَيْ رَسُولِ اللَّهِ(ص)! انْطَلِقَا إِلَى أَبِيكُمَا عَلِيٍّ(ع) فَأَخْبِرَاهُ بِمَوْتِ أُمِّكُمَا》 ♦️ای فرزندان رسول خدا(ص) نزد پدرتان بروید و او را از رحلت مادرتان، آگاه سازید. آن دو بزرگوار دوان دوان، به مسجد رفتند. امام علی(علیه السلام) وقتی حالت مضطربانه حسنین(ع) را در مسجد دید، سراسیمه فرمود : چه اتفاقی افتاده است؟ آن دو عرض کردند : 📋《قَدْ مَاتَتْ أُمُّنَا فَاطِمَةُ(س)》 ♦️مادرمان فاطمه(س) از دنیا رفت! در این هنگام ؛ 📋《فَوَقَعَ عَلِيٌّ(ع) عَلَى وَجْهِهِ》 ♦️علی(علیه السلام) با صورت به زمین افتاد.(۳) وقتی حضرت فاطمه(س) به شهادت رسید، امام علی(علیه السلام) ایشان را دفن کرد، در حالی که؛ 📋《أَرْسَلَ دُمُوعَهُ عَلَى خَدَّيْهِ》 ♦️اشک از چشمان مبارک به گونه ها می ریخت و در رثای فاطمه(س) می فرمود : 📋《اِنّمَا أَبكِی مَخَافَةَ أَن تَطُولَ حَیاتِی‏》 ♦️گریه می ‌کنم از اینکه مبادا بعد از تو زیاد زندگی کنم و عمرم طولانی باشد.(۴) و هنگام دفن حضرت فاطمه(سلام الله علیها) ایشان مشتی از خاکِ قبر مطهر دختر پیغمبر(ص) را برداشت، که در منابع حالات حضرت(ع) اینگونه وصف کرده اند که؛ 📋《هَاجَ بِهِ الْحُزْنُ》 ♦️حزن و اندوه عجیبی سرتاسر وجود امام(ع) را فرا گرفت.(۵) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : من علی ام که خدا قبله نما ساخت مرا جز خدا و نبی و فاطمه نشناخت مرا من که یکباره، در از قلعه ی خیبر کَندم داغ زهرا به خدا از نفس انداخت مرا! 👤صبوحی 📚منابع : ۱)امالی شیخ صدوق، ص۵۱۴، مجلس۷۷ ۲)مناقب ابن شهرآشوب، ج۲، ص۱۲۵ ۳)کشف الغُمه اربلی، ج۱، ص۵۰۱ ۴)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۲۱۳ ۵)أمالی شیخ طوسی، ص۱۰۹، مجلس۴ منبع: اسناد المصائب حضرت #امام_علی علیه السلام حضرت #فاطمه_الزهرا سلام الله علیها #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ا ﷽ ا #روضه /۱۱ حضرت علی اکبر علیه السلام 🔹🔷《اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ الحُسَینِ(علیه السلام)، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللهِ(ص)، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خِیَرَةَ اللَّهِ و َابْنَ خِیَرَتِهِ》🔷🔹 ✅آنچه در مقاتل آمده است اینکه؛ امام حسین(علیه السلام) در روز عاشورا، صورت مبارک خود را فقط بر روی صورت دو شخص گذاشته است. یعنی عبارت «وَضَعَ خَدَّهُ عَلَى خَدِّهِ» فقط برای دو نفر ذکر شده است. 1⃣ #حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام : وقتی امام حسین(ع) در روز عاشورا، جوان برومندش را، در حالی که بر زمین افتاده بود و نفس آخر را می کشید، مشاهده کرد، او را به آغوش کشید. 📋《وَ لَم يَزَل كَذَلِكَ عَلَى صَدرِهِ حَتَّى مَاتَ! فَلَمَّا نَظَرَ إِليَه مَيِّتَا! قَالَ : عَلَى الدُنيَا بَعدَكَ العَفَا!》 ♦️و همچنان سیدالشهدا(ع) او را به سینه چسبانیده بود، تا اینکه جوانش جان داد. هنگامی که سید الشهد(ع) به بدن بی جان علی اکبر(ع) نظر نمود، فرمود : بعد از تو وای بر دنیا!(۱) در این هنگام؛ 📋《وَضَعَ خَدَّهُ عَلَى خَدِّهِ》 ♦️حضرت(ع) صورت خود را بر صورت على اکبر(ع) گذاشت.(۲) 2⃣ #اسلم_بن_عمرو_ترکی_رحمه_الله : یک غلام ترکی بود که در مورد اسم او اختلاف است و برخی او را «اسلم» و برخی او را «واضح ترکی» آورده اند. خوارزمی می نویسد : 📋《ثُمَّ خَرَجَ غُلَامٌ تُرْکِیٌّ مُبَارِزٌ، قَارِئٌ لِلْقُرْآنِ، عَارِفٌ بِالْعَرَبِیَّهِ، وَ هُوَ مِنْ مَوَالِی الْحُسَیْنِ(ع)؛ فَجَعَلَ یُقاتِلُ فَقَتَلَ جَمَاعَهً، فَتَحَاوَشُوهُ فَصَرَعُوهُ، فَجَاءَهُ الْحُسَیْنُ(ع) وَ بَکَى》 ♦️سپس غلامی ترک که قاری قرآن و آشنا به عربی و از غلامان امام حسین (ع) بود به میدان رفت و به نبرد پرداخت و گروهی را کشت. سرانجام، از هر طرف محاصره‌اش کردند و بر زمین افتاد. امام(ع) به بالین او آمد و گریست. 📋《وَ وَضَعَ خَدَّهُ عَلَى خَدِّهِ》 ♦️سپس امام حسین(ع) صورت خود را بر صورت غلام گذاشت. 📋《فَفَتَحَ عَیْنَیْهِ وَ رَآهُ فَتَبَسَّمَ، ثُمَّ صَارَ إِلَى رَبِّهِ》 ♦️پس وی چشم خود را گشود و امام(ع) را دید، لبخندی زد و به سوی خدا پر کشید.(۳) این صحنه ی عجیب؛ منحصر به همین غلام بود و حضرت علی اکبر(ع) و درباره کس دیگری، تاریخ چنین چیزی را ننوشته است. {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : آن روز که به داغ غمت مبتلا شدیم دل خون‌تر از شقایق دشت بلا شدیم   ما یادمان که نیست ولی راستی حسین با درد غربت تو کجا آشنا شدیم   ممنون از اینکه آمدی آقای ما شدی ممنون از اینکه نوکر این خانه ما شدیم   شکر خدا که فاطمه ما را خریده است شکر خدا که خرج بساط شما شدیم   عزت سرای ماست عزا خانۀ شما با گریه بر تو بود عزیز خدا شدیم   ما را خدا به عشق تو می‌بخشد عاقبت ما عاقبت به خیر تو در روضه‌ها شدیم 👤متولّی 📚منابع : ۱)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۲، ص۳۱ ۲)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۱۴ ۳)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۲، ص۲۴ منبع : اسناد المصائب حضرت #امام_حسین علیه السلام حضرت #علی_اکبر علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ا ﷽ ا #روضه /۱۲ حضرت امام علی علیه السلام حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها اَلسَّلامُ عَلَیكَ یَا امینَ اللهِ فی اَرْضِهِ وَ حُجَّتَهُ عَلَی عِبادِهِ، اَلسَّلامُ عَلَیكَ یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ(علیه السلام) ✅طبق نقل تاریخ، امام علی(علیه السلام) در دو جا با صورت مبارک بر زمین افتاده اند. اما بسی جای تعجب است، که این دو جا در میدان جنگ و نبرد نبوده است. چون امام علی(ع) در بخشی از نامه ای که به «عثمان بن حُنیف»، حاکم بصره نوشته بود، فرمود : 📋《وَاللهِ لَو تَظَاهَرَتِ الْعَرَبُ عَلَی قِتَالِی لَمَّا وَلَّیتُ عَنْهَا!》 ♦️به خدا سوگند! اگر تمام عرب به قصد قتال من، پشت در پشت هم درآیند و مقابل من قرار بگیرند، و علیه من شمشیر بکشند، هرگز به آنها پشت نمی کنم و از مقابلشان نمی گریزم.(۱) امام علی(ع) با این یک جمله، معرفی شد! اما باید این دو جائی که حضرت(ع) در آن با صورت به زمین افتاده است، باید حادثه سنگینی باشد که حضرت(ع) را مجبور به افتادن به این حالت کرده است. اما آن دو جا؛ 1⃣جایی که ابن ملجم لعین در صبح روز نوزدهم سال ۴۰ هجری، در حین نماز، به امام علی(ع) حمله ور شد، و با شمشیر سمّی، ضربتی سنگین بر فرق مبارک حضرت(ع) زد، که تاریخ می نویسد : 📋《فَضَرَبَهُ بِالسَّيْفِ عَلَى أُمِّ رَأْسِهِ》 ♦️پس ابن ملجم با شمشیر بر فرق سر مبارک امام علی(ع) فرود آورد.(۲) 📋《ثُمَّ أَخَذَتِ الضَّرْبَةُ إِلَى مَفْرَقِ رَأْسِهِ إِلَى مَوْضِعِ السُّجُودِ، فَلَمَّا أَحَسَّ الْإِمَامُ(ع) بِالضَّرْبِ لَمْ يَتَأَوَّهْ وَ صَبَرَ وَ احْتَسَبَ وَ وَقَعَ عَلَى وَجْهِه》 ♦️پس ضربه ی شمشیر آن لعین، سر مبارک امام علی(ع) را تا سجده گاهِ آن حضرت(ع) شکافت. پس در این هنگام، امام(ع) اثر ضربه ای را که عادتاً قابل تحمل نبود، احساس کرد. اندکی صبر کرد و به همان اکتفاء نمود و ناگهان با صورت بر زمین افتاد.(۳) 2⃣دومین جا، اونجایی است که «اسماء بنت عمیس» بعد از اینکه متوجه شد حضرت فاطمه(س) از دنیا رفته است، بلافاصله حسنین(علیهما السلام) را به دنبال پدرشان به مسجد فرستاد و گفت : 📋《يَا ابْنَيْ رَسُولِ اللَّهِ(ص)! انْطَلِقَا إِلَى أَبِيكُمَا عَلِيٍّ(ع) فَأَخْبِرَاهُ بِمَوْتِ أُمِّكُمَا!》 ♦️ای فرزندان پیامبر اکرم(ص) نزد پدرتان بروید و او را از رحلت مادرتان، آگاه سازید. در این هنگام، حسنین(ع) سراسیمه وارد مسجد شدند و امام علی(ع) وقتی حالت پریشانی آنان را دید و از آنان پرسید : 📋《مَا الخَبَرُ؟》 ♦️چه اتفاقی افتاده است؟ آنان گفتند : 📋《قَدْ مَاتَتْ أُمُّنَا فَاطِمَةُ(س)!》 ♦️مادرمان فاطمه(س) از دنیا رفته است. وقتی امام علی(ع) این سخن آنان را شنید، در این هنگام ؛ 📋《فَوَقَعَ عَلِيٌّ(ع) عَلَى وَجْهِهِ》 ♦️علی(ع) با صورت بر زمین افتاد.(۴) ﴿وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ﴾ 📝شعر : داغ تو بُرد تاب پدر را وگر نه صد لشگر حریف فاتح خیبر نمی شود! 👤احمدی 📚منابع : ۱)امالی شیخ صدوق، ص۵۱۴ ۲)اعلام الوری طبرسی، ج۱، ص۳۰۹ ۳)بحارالأنوار مجلسی، ج۴۲، ص۲۵۹ ۴)کشف الغمه اربلی، ج۱، ص۵۰۰ منبع: اسناد المصائب حضرت #امام_علی علیه السلام حضرت #فاطمه_الزهرا سلام الله علیها #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

💢معرفی برخی مقاتل معتبر 🎙استاد عندلیب همدانی #مقتل #مقتل_شناسی #استاد_عندلیب_همدانی •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ا ﷽ ا #روضه /۱۳ حضرت علی اکبر علیه السلام اَلسَّلامُ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ(علیه السلام در روز عاشورا اصحاب تا زنده بودند اجازه ندادند کسی از اهل بيت امام حسین(علیه السلام) به ميدان برود، اما آخرين فرد از اصحاب که به شهادت رسید، شور و ولوله‏ اى ميان جوانان بنی هاشم افتاد. همه از جا حركت كردند و آماده جان فشانی برای امامشان شدند. 📋《اِجتَمَعُوا يُوَدِّعُ بَعضُهُم بَعضَاً》 ♦️بنی هاشم جمع شدند و شروع كردند با يكديگر وداع كردن و خداحافظى كردن!(۱) اولین كسى كه از امام حسین(ع) كسب اجازه كرد، حضرت علی اکبر(ع) بود. طبری سنی می نویسد : 📋《وَ کانَ اولُ قَتَیلٍ مِن بَنی‌ طَالِب(ع) یَومَئِذٍ؛ عَلَیُّ الأَکبَرُ(ع) بنُ الحُسَینِ(ع) بنُ عَلیِّ(ع)》 ♦️نخستين كشته از خاندان ابوطالب(ع) در روز عاشورا، على اكبر(ع)، فرزند حسين(ع) بود.(۲) در مورد حضرت علی اکبر(ع) آمده است که؛ وقتی حضرت علی‌ اکبر(ع) در روز عاشورا به عنوان اولین نفر از بنی‌ هاشم به میدان رفت، امام حسین(ع) هنگام رفتن او، گریست و فرمود : 📋《اَللهمَّ اشْهَدْ عَلَی هؤُلاءِ، فَقَدْ بَرَزَ اِلَیهِمْ اَشْبَهُ النّاسِ بِرَسولِک مُحَمّدِِ خَلْقاً وَ خُلْقاً و مَنْطِقاً》 ♦️خدایا! تو را بر این قوم شاهد می‌گیرم، در برابر اینها شخصی به رزم آمده که شبیه‌ترین مردم به رسول تو محمد(ص) در خلقت ظاهری و اخلاق باطنی و گفتار است. و در ادامه فرمود : 📋《اَللَّهُمَّ وَ کنّا اِذَا اشْتَقْنا اِلی رُؤیةِ نَبِیِّکَ نَظَرْنا اِلیهِ》 ♦️خدایا! هرگاه ما شیفته ی دیدار پیامبر(ص) تو می‌ شدیم، به علی اکبر(علیه السلام) نظر می‌انداختیم.(۳) خورازمی از علمای اهل تسنن، در مقتل خود می نویسد : وقتی حضرت علی اکبر(ع) به میدان رفت و جانانه جنگید، در این هنگام از شدت جراحت برای مرکب افتاد. 📋《فَاعتَنَقَ الفَرَسُ فَحَمَلَهُ الفَرَسُ إلى عَسكَرِ عَدُوِّهِ》 ♦️پس دو دست علی اکبر(ع) بر روی مرکب بر گردن اسب به حالت حلقه افتاد و اسب او را به سمت لشگر دشمن بُرد. 📋《فَقَطَّعُوهُ بِأَسيَافِهِم إِرْبَاً إِرْبَاً، فَلَمّا بَلَغَت روحُهُ التَّراقِيَ، نَادَى بِأَعلَى صَوتِهِ : يَا أَبَتَاهُ》 ♦️پس دشمن نیز با شمشیرهایشان او را قطعه قطعه کردند که در این هنگام که لحطات آخر حیات حضرت علی اکبر(ع) سپری می شد، با صدای بلند فریاد زد : ای پدرم! امام حسین(ع) شتابان خود رو به بالین جوانش رساند. 📋《فَأَخَذَهُ الحُسَينُ(ع)، فَضَمَّهُ إِلَيهِ! فَجَعَلَ يَقُوُلُ لَهُ : يَا أَبَةَ! هَذَا رَسُوُلُ اللهِ(ص) يَقُوُلُ لِي : عَجِّل القُدُومَ عَلَينَا!》 ♦️سید الشهداء(علیه السلام) علی اکبر(ع) را گرفت و به سینه ی مبارک چسبانید. در این هنگام علی اکبر(ع) به امام(ع) عرض کرد : ای پدر! این رسول خدا(ص) است که به من می فرماید : تعجیل کن در آمدن به نزد ما! 📋《وَ لَم يَزَل كَذَلِكَ عَلَى صَدرِهِ حَتَّى مَاتَ! فَلَمَّا نَظَرَ إِليَه مَيِّتَا! قَالَ : عَلَى الدُنيَا بَعدَكَ العَفَا!》 ♦️و همچنان سید الشهدا(ع) او را به سینه چسبانیده بود، تا اینکه جوانش جان داد. هنگامی که ابی عبدالله(ع) به بدن بی جان علی اکبر(علیه السلام) نظر نمود، فرمود : بعد از تو وای بر دنیا!(۴) و دراین هنگام؛ 📋《وَضَعَ خَدَّهُ عَلَى خَدِّهِ》 ♦️حضرت(ع) صورت خود را بر صورت على اکبر(ع) گذاشت. در این حین، حضرت زینب(س) از خمیه گاه بیرون آمد و نُدبه کنان خود را به نعش بی جان پسر برادر رساند. وقتی زینب کبری(س) با بدن قطعه قطعه ی علی اکبر(ع) مواجه شد؛ 📋《فَأَكَبَّتْ عَلَيْهِ》 ♦️خود را بر روی بدن بی جان علی اکبر(ع) انداخت. در این حین از آنجایی که امام حسین(ع) توسط دشمنان محاصره شده بودند، و در مقابل نگاه های آنها قرار گرفته بودند. 📋《فَأَخَذَهَا وَ رَدَّهَا إِلَى النِّسَاءِ》 ♦️نعش علی اکبر(ع) را رها کردند و دست خواهر را گرفتند و به سمت خیمه گاه، نزد زنان خیام برگرداندند.(۵) سپس به جوانان بنی هاشم فرمود : 📋《إِحمِلُوا أَخَاکُم》 ♦️جنازه برادرتان را به سوی خيمه ها ببريد.(۶) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : دل ز قرص قمر خویش کشیدن سخت است  نازها از پسر خویش کشیدن سخت است  سر زانو کمکم کرد که پیدات کنم  ورنه کار از کمر خویش کشیدن سخت است  مشکل این است بغل کردن تو مشکل شد  تکه ها را به بر خویش کشیدن سخت است  خواستی این پدر پیر خضابی بکند  خون دل را به سر خویش کشیدن سخت است  نیزه بیرون بکشم از بدنت می میرم  خار را از جگر خویش کشیدن سخت است   لطیفیان 📚منابع : ۱)بحارالانوار ، ج۴۵ ۲)تاریخ طبری، ج۵ ۳)اللهوف ۴)مقتل خوارزمی ۵)اللهوف ۶)الارشاد منبع: اسناد المصائب حضرت #علی_اکبر علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham