eitaa logo
امامزاده سلطان سید علی نائین علیه السلام
147 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
793 ویدیو
267 فایل
مدیر کانال: @ahlebeyt14
مشاهده در ایتا
دانلود
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «آزادی و حجاب اجباری؟!»         روز سه‌شنبه، ١۴٠٠/٠۴/٠٨ ✍️ مناسبت روز: دیروز به مناسبت هفتم تیر از سید شهدای انقلاب، شهید آیت الله بهشتی سخن گفتيم و عرض شد که حدیث بهشتی، روایت عجین شدن «درایت و همت» با «مظلومیت و غربت» است! بی‌شک یکی از ویژگی‌های بارز شهید بهشتی، قدرت منطق و استدلال ایشان بود، به صورتی که در برابر همه‌ی گروه‌های انحرافی سیاسی و عقیدتی، به پاخاست و با استدلالی بی‌نظیر، همه‌ی آنها را از میدان به در، کرد! و بسیاری از شبهات و سؤالاتی که امروز نیز در مسائل عقیدتی و سیاسی مطرح می‌شود توسط دکتر بهشتی جواب داده شده است که انشاالله سخن امروز را به یکی از این شبهات اختصاص می‌دهیم؛ «حجاب»، یک حکم صریح قرآنی است که متاسفانه این روزها جریانی مرموزی با بکار بردن تعبیر اختراعی «حجاب اجباری» درصدد ایجاد انحراف و حتی انکار این حکم الهی هستند! شهید متفکر آیت‌الله بهشتی در سخنانی در ٢٣ بهمن سال ١٣۵٩ در گرامیداشت شهدای هویزه به این شبهه، پاسخ کاملی داده‌اند که بخشی از آن را در این مجال کوتاه تقدیم می‌نمائیم: ✍️ دکتر بهشتی در ابتدای این سخنرانی از شهداء به عنوان اسطوره‌های آزادی و آزادگی نام برده و سپس با تبیین شعار سه‌گانه انقلاب گفتند: «آنهایی که شعار استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی (سر دادند) منظورشان آزادی بی‌بندوبارگونه نبود! هیچ مرد مسلمان ومتعهد و هیچ زن مسلمان و متعهد، خواستار آن نیست که زن و مرد در جامعه ما آزاد باشند و هیچ قید و بندی نداشته باشند؛ آنها هرگز نمی‌خواستند محیط اجتماعی ما به هر زن و مردی آن آزادی را بدهد که هر طور دلش می‌خواهد لباس بپوشد، زندگی کند و هر طور دلش میخواهد معاشرت کند! انقلابیون مسلمان ما دنبال این چنین آزادی نبودند... آزادی از دیدگاه اسلام عزیز ما در درجه اول، آزادشدن انسان از بندگی است؛ آیا نگریسته‌ای به آن انسانی که هوی و هوسش و تمایلاتش را می‌پرستد و بنده‌ی اوست؟... آزادی بدان معناست که انسان در برابر حاکمیت هوی و هوس‌ها و تمایلات درونی گوناگونش، بر انتخاب و رفتارش آزاد بماند، آزادیش را حفظ کند و این شهیدان عزیز ما چنین‌اند! اینها خودشان را در برابر بسیاری از هوس‌ها آزاد کردند و تا آزاد نشوند، بدین راه قدم نمی‌نهند، این است که آن آزادی که باید نظام حکومت اسلامی به زن و مرد و پیر وجوان...و همه قشرهای ما بدهد... تا ما در خط تسلط بر هوی‌ها حرکت نکنیم به این آزادی نمی‌رسیم و چون محیط اجتماعی تأثیر به سزائی دارد در آنچه درون من و شماها رشد می‌کند... پس باید بکوشیم محیط ما از در و دیوارش انگیزه فساد نبارد، و طبیعی است به محض اینکه ما خواستیم محیط را از این آلودگی‌ها پاک کنیم، خود به خود مقداری از آزادی‌های ظاهری گرفته می‌شود! اگر به آن خانم مسلمان گفتند... در کوچه و خیابان که می‌آیی لباس و پوشش شما باید ساده باشد، اندام‌های بدن و موی سر شما پوشیده باشد... و باوقار و سنگین و متین و درخور یک بانوی والاقدر مسلمان باشد، خوب در اینجا اگر این را شنید و به دلخواه خودش عمل کرد، بازهم تمام آزادی او حفظ شده چون خودش آزادانه شنیده! اما سؤال اینجاست که اگر نخواست آزادانه بشنود و عمل کند و بگوید این چیزهائی که شما می‌گوئید خوب است، ولی من دلم می‌خواهد نیمه برهنه از خانه بیرون بیایم و با آرایش تمام عیار در خیابان ظاهر شوم! در اینجا نظام اسلامی باید چه کند؟ آزادی ظاهری را حفظ و رعایت کند و به او بگوید آزادی خانم؟! ما حرف خودمان را به شما زده‌ایم، شما می‌خواهی گوش کن یا گوش نکن! شما آزاد هستی! گوش کردی، خوشا به سعادتت! و گوش نکردی، عذابش دامن خودت را می‌گیرد! «نخیر» در آنجا ما نهی ازمنکر می‌کنیم و در این صورت خود به خود مقداری از آزادی ظاهری این خواهرها را از دستشان می‌گیریم! اما نه به خاطر اینکه دشمن آزادی او و آزادی بشریت باشیم، به خاطر اینکه دوست و خواستار آزادی او و آزادی بشریت هستیم! (ما می‌گوییم) تو‌ای خانم! بنشین با خودت بیندیش در درونت چه انگیزه‌ای هست که تو را وامیدارد به جای پوشش با کرامتی که اسلام برای تو درنظر گرفته است، می‌خواهی بدون این پوشش به خیابان‌ها و کوچه‌ها بیائی؟ آیا خود آگاه یا ناخودآگاه در اعماق روحت، خودنمائی و میل به خودنمائی و نمایش دادن خویشتن در برابر دیدگان دیگران تو را به این گناه وا نمی‌دارد؟ و اگر تو نتوانستی این تمایل و یا جهل یا هر چیز را، در خودت مهار کنی و دوباره خواستی این گونه بیرون بیائی، باید به شما بگوئیم که جامعه ما چنین وضعی را در محیط اجتماعیش تحمل نمی‌کند! (اما این برای ایجاد و حفظ آزادی توست؛ نه به برای محدود کردن آن...) ✍️ این مبحث ادامه دارد... https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «آزادی و حجاب اجباری؟!» (٢)         روز چهارشنبه، ١۴٠٠/٠۴/٠٩ ✍️ مناسبت روز: در دو روز گذشته به مناسبت ایام شهادت آیت‌الله بهشتی (ره) در رابطه با این شخصیت ارزشمند سخن گفتیم و در روز قبل، عرض شد که یکی از ویژگی‌های بارز شهید بهشتی، قدرت منطق و استدلال ایشان بود و بسیاری از شبهات و سؤالاتی که امروز نیز در مسائل عقیدتی و سیاسی مطرح می‌شود، توسط دکتر بهشتی در اول انقلاب، جواب داده شده است و سپس در رابطه با واژه جعلی «حجاب اجباری» به جای «حجاب اسلامی» سخن گفتیم و از نگاه شهید بهشتی «آزادی فردی و اجتماعی و ضرورت رعایت حجاب و عفاف در جامعه اسلامی» را تبیین نمودیم و انشاالله امروز به ادامه سخنان آیت‌الله بهشتی (ره) در ٢٣ بهمن ١٣۵٩ می‌پردازیم: «...ما خواستار آزادی هستیم؟ اما شما این چنین آزادی می‌خواستید؟... بله، برپایه تعالیمی که از اسلام می‌شناسیم، انسان آزاد است، حتی آزاد است که خدا را اطاعت کند و یا اطاعت نکند! خداوند این آزادی را به من و شما داده است... این ویژگی انسان در قرآن هم آمده است: «وَقُلِ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ فَمَنْ شَاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَمَنْ شَاءَ فَلْيَكْفُرْ» وحی از جانب خدا می‌آید پس هرکه دلش می‌خواهد ایمان بیاورد و هر که دلش می‌خواهد کفر بورزد! ✅ اما اسلام، این آزادی را تشریح می‌کند: 👈 آنجا که من و شما به عنوان یک فرد هستیم، در برابر حرام و حلال واجب الهی هم آزادیم! اگر بخواهیم به واجبات عمل می‌کنیم و اگر نخواهیم عمل نمی‌کنیم... کسی ما را مجبور نمی‌کند که نماز بخوانيم؛ اصلاً نماز را که اگر انسان از روی اجبار بخواند، نماز نیست! ما باید از روی شوق نماز بخوانیم تا مقبول حق واقع شود؛ و برای ترس از خدا، معصیت نکنیم تا تقوایمان تقوای به معنای واقعی باشد و از روی اختیار و آزادی! 👈 اما وقتی در جامعه در مرآ و منظر هزاران نفر دیگر هستیم، آنجا دیگر محیط اجتماعی است! در آن محیط، گستاخی من در گناه، آن نوجوان عزیز را می‌لغزاند و او را به گناه می‌کشاند! بنابراین من به او خیانت کرده‌ام و اسلام، آزادی با خیانت را آزادی نمی‌داند! ضد آزادی می‌داند... پس جامعه باید محیطش، محیطی باشد، پاک از مظاهر گناه! لذا هرگز نمی‌توان به کسی گفت که چرا نهی از منکر می‌کنی! نهی از منکر، شعار اسلام است: «كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ» قرآن می‌فرماید: شما بهترین جامعه‌ای هستید که از شکم تاریخ به دست توانای خداوند و با حرکت سازنده نیرومند پیغمبر خدا بیرون کشانده شده‌اید، اما ویژگی شما چیست؟ این است که امربه معروف و نهی از منکر می‌کنید! بعضی می‌گویند، جامعه مسلمان‌ها، جامعه فضول‌هاست، بله مسلمان‌ها، کار دارند، ببینند، من چه‌کاری در جامعه می‌کنم! البته اگر در خانه تک و تنها باشم، نه، آنجا تجسس نمی‌کنند: «وَلَا تَجَسَّسُوا» در آنجا نباید تجسس کرد... اما اگر پای حراست از مسائل اجتماعی و کیان انقلاب اسلام در میان باشد... همه مسلمانان اعتراض می‌کنند و بسیار کار خوبی می‌کنند! مثلاً نگاه می‌کنند اگر کسی از خط ممتد عبور می‌کند، همه اعتراض می‌کنند! اگر این آدم در کوچه و خیابان، چشمش دنبال ناموس مردم باشد، به او بیشتر از همه اعتراض می‌کنند! چطور وقتی فردی از خطوط راهنمائی عبور می‌کند و خلاف انجام می‌دهد، اعتراض می‌خواهد! اما اگر خط عفاف و پاکدامنی را شکست، اعتراض نمی‌خواهد؟! این جا، جامعه اسلامی است! همانطور که نظم عبور و مرور محترم است، عفت و پاکدامنی، هزاربار از آن محترم‌تر است! نمی‌توان گفت که خط راهنمائی یک چیز اجتماعی است و عفت و پاک چشمی، امری فردی است! اینجاست که اسلام ما از اسلام دیگران جدا می‌شود، اینجاست که ما می‌گوئیم انقلاب اسلامی یعنی انقلابی که به این ارزش‌ها اهمیت فراوان بدهد... بنابراین جامعه اسلامی، جامعه‌ای است که انسان در آن محیط که وارد می‌شود، برخی آزادی‌های ظاهریش، محدود به حدود اسلامی می‌شود تا همه افراد در آن جامعه، آزاد واقعی داشته باشند...» 📚 جاودانه تاریخ، ج ۴، گفتارها ٢، ص ١٩٣ تا ٢٠۵ https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «جرعه نوش غدیر»         روز شنبه، ١۴٠٠/٠۴/١٢ ✍️ مناسبت روز: امروز سالروز رحلت و روز بزرگداشت «علامه امینی (ره)» از علمای بنام شیعه و نویسنده کتاب گرانقدر «الغدیر» است، دانشمند بزرگی که در مقام اجتهاد، منزلت و جایگاه والایی داشته و در تفسیر، حدیث، تاریخ و علم رجال صاحب‌نظر بوده و شیعیان همواره به وجود او افتخار نموده‌اند، لذا ضمن گرامیداشت نام و یاد این عالم وارسته، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ علامه امینی (ره) در سال ۱۳۲۰ قمری در خانواده‌ای روحانی در شهر تبریز، چشم به جهان گشود و به سبب عشق وافر والدین ایشان به امام حسین علیه‌السلام، اسم ایشان را «عبدالحسین» گذاشتند. عبدالحسین از همان ابتدای کودکی، با استعداد و حافظه‌ای استثنایی و سرعت عجیبش در درك مسائل مختلف، همه نگاه‌ها را به خویش جلب كرد! اوّلین معلم علامه امینی (ره)، پدر بزرگوارشان میرزا احمد امینی تبریزی (ره) بود؛ وی که در زهد و تقوا و علم در بین اقران معروف بود، مقدمات خواندن و نوشتن و برخی از کتاب های رایج را در خانه به او آموخت و هنگامی که متوجّه استعداد فوق العاده و هوش سرشار فرزندش شد، او را برای تکمیل تحصیلات به معروف ترین مدرسه علمیه آن روز تبریز برده و از آن پس علامّه امینی نزد استادان ممتازی چون استاد سیدمحمد موسوی (ره) معروف به «مولانا» و آیة اللّه سیدمرتضی خسروشاهی (ره) و آیة اللّه حسن توتونچی (ره) به آموختن دانش پرداخت. سپس با توصیه اساتید خویش برای تکمیل مدارج عالی تحصیلی به حوزه علمیه نجف رهسپار شد و در این شهر، علاوه بر کسب فیض از محضر اساتید مبرزی همچون آیة اللّه سیدابوالحسن اصفهانی (ره) و آیة اللّه میرزا محمد نائینی (ره) و آیة اللّه محمد حسین کمپانی (ره) و شیخ محمدحسین کاشف الغطاء (ره)، از برکات بی پایان معنوی بارگاه مولی الموحدین علی بن ابی طالب (ع) نیز برخوردار گردید. ایشان به سبب هوش سرشار، و تلاش و اهتمام فوق العاده ای که در تحصیل داشتند، در مدت کوتاهی، موفق به اخذ درجه اجتهاد از جانب مراجع طراز اوّل شیعه شدند! 👈 مرحوم علامه امینی (ره) در طول زندگی پربار خود کتاب های بسیاری تألیف نمودند که بی نظیرترین تألیف ایشان، مجموعه «الغدیر» است؛ به‌صورتی که علامه امینی (ره) حدود چهل سال و هر روز حدود شانزده ساعت از وقت ارزشمند خود را در تهیه این دائرة المعارف بزرگ اسلامی صرف نمود! وی در تبیین هدف خود از نگارش «الغدیر» می‌نویسد: «الغدیر، ملل اسلامی را در یک صف واحد، متحد و متشکل می سازد! مجموعه مطالب این اثر، اتحادی را که در زمان رسول خدا (ص) در سایه همدلی اسلامی بین صفوف مسلمین بود، دوباره به جوامع اسلامی برمی‌گرداند!»در یک نگاه، تمامی مطالب «الغدیر» را می‌توان در دو موضوع کلی خلاصه کرد: 1️⃣ اثبات ولایت مطلقه ائمه اطهار (علیهم السلام) از طریق اثبات خلافت بلافصل امیرالمؤمنین (ع)؛ 2️⃣ نفی ولایت غیر معصومین در تاریخ اسلام!👈 یکی دیگر از کارهای بزرگ علاّمه امینی (ره)، احداث کتابخانه عظیم امیرالمؤمنین (ع) در نجف اشرف بود که در روز عید غدیر سال ۱۳۷۹قمری، با حدود چهل و دو هزار جلد کتاب راه اندازی شد؛ و هم‌اکنون بیش از هفتاد هزار جلد کتاب دارد! 👈 ایشان در کنار تدریس، کارهای تحقیقاتی ارزشمند و خدمات فرهنگی بزرگ، از تبلیغ و منبر نیز غافل نبوده و در زمان خود به‌عنوان یکی از مبلغان سرآمد به حساب می آمدند! علامه امینی (ره) پس از هفتاد سال زندگی با برکت، در سال های پایان عمر، دچار کسالت و ناراحتی جسمی شدند و در نهایت در روز ۲۸ ربیع الثانی ۱۳۹۰ قمری (برابر با ۱۲ تیرماه ۱۳۴۹ شمسی) به هنگام اذان ظهر، دعوت حقّ را لبیک گفتند. ✅ آيت اللَّه سيد محمدتقی آل بحرالعلوم نقل می کند: پس از وفات علامه امینی، شبی در عالم رؤيا ديدم قيامت برپا شده و عالم حَشْر است و بيابانی سرشار از جمعيت! ولی مردم، همه متوجه يک جا هستند! پرسيدم: «آن جا چه خبراست؟» گفتند: «آن جا حوض کوثر است!» من جلو رفتم و ديدم حوضی است و وجود مقدس علی بن ابی طالب (ع)، کنار آن ايستاده‌اند و جام‌های بلورین را پر ساخته، به افرادی که خود می شناسند، می‌دادند! در اين هنگام، همهمه‌ای برخاست! پرسيدم: «چه خبر است؟» گفتند: «علامه امينی آمده!» سپس امیرالمؤمنین (ع) جام‌های بلورین را در جای خود گذاشتند و دو مشت خود را از آب کوثر پرساخته و به روی علامه امينی پاشيدند و فرمودند: «خدا روی تو را سفيد کند، که روی ما را سفيد کردی!» 📚 منابع: ✨لطفی، مهدی، علامه امینی جرعه‌ نوش غدیر. ✨شاکری، حسین، ربع قرن مع العلامة الأمینی. ✨اميني، محمد، سيری درالغدير. ✨حکيمي، محمدرضا، حماسه غدير. https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «دحوالارض، نسیم رحمت الهی»         روز سه‌شنبه، ١۴٠٠/٠۴/١۵ ✍️ مناسبت روز: روز بیست و پنجم ذی‌القعده، روز «دحوالارض» و گسترش یافتن زمین از محل خانه کعبه است لذا ضمن گرامیداشت این روز بزرگ، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ فرصت های معنوی در زندگی بشر، نعمت‌هایی هستند که جسم و روح آنان را نوازش داده و موجبات شادمانی و آرامش بشریت را فراهم می سازند؛ چنانچه رسول خدا (ص) در این‌باره می‌فرمایند: «انَّ لِرَبِّکُمْ فی ایامِ دَهْرِکُمْ نََفَحاتٌ فَتَعَرَّضُوا لَها»: «همانا در طول زندگی شما، نسیم‌های رحمتی از سوی پروردگارتان می‌وزد؛ پس به هوش باشید تا خود را در معرض آنها قرار دهید!» (کافی، ج٣، ص٢١٢) بی‌شک روز دحوالارض، یکی از نسیم‌های رحمت الهی است که برای اهل مراقبت و سیر و سلوک، اهمیت ویژه‌ای داشته و دارد، ولی متأسفانه کمتر مورد توجه عامه مردم قرار گرفته و بسیاری از مؤمنین، خود را از این نسیم رحمت الهی محروم نموده‌اند! ✍️ دحوالارض، روزی است که خداوند با نظر به کره زمین، به جهان خاکی، حیات بخشیده و زمین را از زیر کعبه گسترانیده و پس از آنکه تمام سطح کره زمین به مدت طولانی در زیر آب فرو رفته بود، خداوند اراده نمود تا آن را از زیر آب بیرون آورده و برای زندگی انسان و سایر موجودات مهیا نماید! از این رو، بخش‌هایی از کره زمین، شروع به خشک شدن نمود تا کم کم به شکل امروزین درآمد و طبق روایات اسلامی، اولین نقطه‌ای که از زیر آب سر برآورد، مکان کعبه شریف و بیت اللّه الحرام بود! که مفسران، آیه ٣٠ سوره نازعات «وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذلِک دَحاها» را به همین واقعه تفسیر نموده‌اند. ✅ البته گذشته از واقعه دحوالارض، رویدادهای بزرگ دیگری نیز بر شرافت این روز افزوده است که در روایات به چند مورد از آنها اشاره شده است: 1️⃣ روز میلاد شیخ الانبیاء حضرت ابراهیم (ع)؛ 2️⃣ روز میلاد حضرت عیسی مسیح (ع)؛ 3️⃣ روز ساخت کعبه توسط حضرت ابراهیم و اسماعیل (ع) به همراهی حضرت جبرئیل (ع) و نصب سنگ حجرالاسود؛ 4️⃣ خروج رسول اکرم (ص) از مدینه به همراه هزاران نفر به سوی مکه، به قصد حجت‌الوداع؛ 5️⃣ روز قیام قائم آل محمد (عج). ✅ در این روز پرفضیلت، اعمال ويژه‌ای در روایات توصیه شده است که عبارتند از: 1️⃣ احیاء و شب زنده‌داری در شب دحوالارض که برابر با عبادت صد سال است؛ 2️⃣ روزه گرفتن در روز دحوالارض که از چهار روزی است که در تمام سال به فضیلت روزه گرفتن، ممتاز است و در روایت آمده که هر کس این روز را روزه بدارد، روزه اش کفاره هفتاد سال می‌باشد! 3️⃣ غسل روز دحوالارض؛ 4️⃣ خواندن دو رکعت نماز در وقت چاشت (اول بالا آمدن آفتاب) که در هر رکعت بعد از «حمد»، پنج مرتبه سوره «الشمس» خوانده و بعد از سلام نماز بگوید: «لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ»، سپس دعا کند و بخواند «یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِی عَثْرَتِی یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِی یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِی وَ ارْحَمْنِی وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی وَ مَا عِنْدِی یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ» (وسایل الشیعه، ج٨، ص١٨٢) 5️⃣ خواندن این دعا است که شیخ در «مصباح» فرموده: «اللَّهُمَّ دَاحِیَ الْکَعْبَةِ وَ فَالِقَ الْحَبَّةِ...»؛ بقیه دعا را در کتاب شریف مفاتیح‌الجنان بخوانید؛ 6️⃣ زیارت حضرت رضا (ع) یکی از بهترین و با فضیلت‌ترین عمل مستحبی در این روز است. https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «حجةالوداع و دو مأموریت بزرگ الهی»         روز چهارشنبه، ١۴٠٠/٠۴/١۶ ✍️ مناسبت روز: در سالروز خروج پیامبر گرامی اسلام از مدینه برای حجةالوداع، در سال دهم هجری قمری قرار داریم، مراسم مهمی که تنها حج‌گزاری عمومی مسلمانان به همراه پیامبر خدا (ص) بود و دارای اهمیت سیاسی و فرهنگی بسیار است و آن را حجةالاسلام، حجةالبلاغ، حجةالکمال و حجةالتمام نیز نامیده‌اند؛ لذا روزبرگ امروز را با این موضوع آغاز می‌نماییم؛ بعد از هجرت پیامبر(ص) از مکه به مدینه، حضرت تا سال دهم هجرت که آخرین سال حیات مبارکشان بود، فرصت به جای آوردن، حج تمتع را نداشتند، زیرا تا پیش از سال هشتم، مشرکان اجازه حج گذاشتن را نمی‌دادند و جنگ های متعددی هم صورت گرفته بود و بعد از آن نیز جریان صلح حدیبیه و فتح مکه در سال هشتم و نهم هجرت صورت گرفت، لذا پیامبر اکرم (ص) فقط در سال دهم هجری، فرصت به جای آوردن حج واجب را به دست آوردند! و به همین دلیل، آموزش چگونگی انجام حج به عنوان یکی از ارکان مهم دین اسلام، باقی مانده بود! و از طرف دیگر پیامبر (ص) در ماه‌های آخر عمر خود قرار داشتند و هنوز جانشینی برای خود معرفی ننموده بودند، که این رکن مهم یعنی ولایت و جانشینی نیز بر گردن حضرت باقی مانده بود! ✅ آموزش حج و ابلاغ ولایت، دو مأموریت بزرگ پیامبر (ص) امام باقر(ع) می فرمایند: «بُنِیَ الاسْلامُ عَلَی خَمْسٍ، اقَامِ الصَّلاةِ وَ إِیتَاءِ الزَّكَاةِ وَ حِجِّ الْبَیْتِ وَ صَوْمِ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ الْوَلایَةِ لَنَا أَهْلَ الْبَیْتِ»: «اسلام بر پنج پایه استوار است: برپاداشتن نماز، به مصرف رساندن زکات، حج خانۀکعبه، روزۀ ماه رمضان و ولایت ما خاندان» و سپس فرمودند: «ولم یُناد بشی ءٍ کما نُودیَ بالولایة»: «در میان این ۵ رکن، به هیچ چیزی همچون ولایت تأکید نشده است!» همچنین حضرت باقر (ع) در حدیث دیگری فرمودند: «جبرائیل در سال دهم هجرت بر رسول خدا(ص) نازل شد و عرض کرد: «یارسول الله! خداوند به شما، سلام می رساند و می فرماید که «من هیچکدام از پیامبران و رسولان خدا را قبض روح نکردم، مگر اینکه دین خود را کامل کرده بودند و حُجَّتم را بر آنها تمام کرده بودم، ولی از دین اسلام هنوز دو فریضه مهم باقی مانده است که لازم است آن دو را به مردم، ابلاغ نمایی، یکی از آنها فریضه حج است و دیگری ولایت و جانشینی، چراکه من هیچگاه زمین را از حجت خود خالی نمی گذارم» و سپس آیه ٧ سوره مبارکه حج برای دعوت عمومی مردم نازل شد: «وَ أَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوکَ رِجالاً وَ عَلي‏ کُلِّ ضامِرٍ يَأْتينَ مِنْ کُلِّ فَجٍّ عَميقٍ»: «و مردم را دعوت عمومی به حج کن تا پیاده و سواره بر شتران لاغر اندام تیزرو، از هر راه دوری بسوی تو بیایند...»؛ پس از نزول این آیه، پیامبر(ص) منادی و پیک هایی را به بلاد مختلف اسلامی فرستادند تا به همه مسلمانان اعلام کنند که بنا دارند، به حج بروند و هر کس توان دارد، باید در فریضه حجِ امسال شرکت کند! 👈 حضور بیش از ١٢٠ هزار نفر از مسلمانان در حجةالوداع: مورخین در رابطه با تعداد حاجیان در حجةالوداع به اعداد مختلفی اشاره نموده‌اند که عدد مشهور، ١٢٠ هزار نفر است که از تمام مناطق اسلامی به مکه آمده بودند و بر اساس دستور و آموزش‌های پیامبر(ص)، مناسک حج خود را به جا آورده و در زمان بازگشت در منطقه غدیرخم به دستور حضرت جمع شدند! و طبق تصدیق مورخین، تمامی صحابه نامی و بزرگ پیامبر (ص)، همسران ایشان و وجود نازنین حضرت زهرا(س) در این مکان حضور داشتند! ✅ ابلاغ اصل ولایت و جانشینی امیرالمومنین(ع): در اسلام، «اصل ولایت و جانشینی» مانند «اصل نبوت» از اهمیت فراوانی برخوردار است و ممکن نیست که خداوند پس از ٢٣ سال رهبری و هدایت مردم به وسیله پیامبر رحمت، با رحلت ایشان، مردم را از برکت وجود حجت الهی در زمین محروم نماید! بنابراین به دستور خداوند، رسول خدا(ص) در آخرین مأموریت خود در غدیرخم، در خطبه‌ای مفصل، بر «اصل ولایت و جانشینی» تأکید نموده و حضرت علی (ع) را به‌عنوان امیرالمؤمنین و وصی و جانشین و ولی و امام مردم معرفی نمودند و سپس از همه مسلمانان خواستند تا با ایشان بیعت کنند! ✅ پس از بیعت مسلمانان با امیرالمؤمنین (ع) در غدیرخم، حضرت جبرئیل (ع) نازل شد و از رضایت خداوند و کامل‌شدن دین اسلام، خبر داد و «آیه اِکمال» را نازل نمود: «اَلْیوْمَ أَکمَلْتُ لَکمْ دینَکمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً»: «امروز دین شما را برایتان کامل و نعمت خود را بر شما تمام گردانیدم، و اسلام را برای شما [به عنوان] دین و آیین (نهایی) برگزیدم!» ﴿مائده/۳﴾ 📚منابع‌: بحارالانوار، ج٢١، ص ٣١٩، ٣٨۵و ۴٠۵؛ و فروغ ابدیت، ج٢، ص ٨ https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «جوادالائمه (ع)»(١)         روز شنبه، ١۴٠٠/٠۴/١٩ ✍️ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم؛ اما امشب، شب شهادت نهمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت، حضرت جوادالائمه (ع) است؛ لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ مطالعه سیره و زندگى ائمه اطهار(ع) و توجه به تلاش‌های علمى، اجتماعی و سیاسى آنان، نشان می‌دهد که آن بزرگواران، چشمه‌های جوشان معرفت و گنجینه‌های علوم الهى هستند که چون چراغى پرفروغ و خاموش نشدنى در وادى جهل و ظلمت، پرتوافشانى مى‌کنند، به طورى که در عرصه علم و دانش، تاریکى را از بین برده و در حوزه های اجتماعی و سیاسی، امید حق ستیزان را نومید می‌سازند! ✍️ امام جواد(ع) نیز همانند دیگر امامان معصوم داراى کمالات والای علمى و اندیشه‌های سیاسى در مرتبه‌ی اعلى بوده‌اند که بعد از شهادت پدر بزرگوارشان، در سنین کودکى، امامت و رهبرى شیعیان را به عهده گرفته و به رغم مشکلات حادّ جامعه مسلمین، نقش ویژه‌ای در راه گسترش دانش و فرهنگ حیات بخش اسلام ایفاء نمودند؛ حضرت در دوره‌اى، امامت خویش را آغاز کردند که به رغم اقتدار شیعیان، عرصه سیاسى و اجتماعى جامعه، گرفتار چالش‌های عمیق عقیدتى و سیاسی بود؛ دوران امامت آن حضرت با خلافت دو نفر از خلفاى مکار و ستم پیشه‌ی عباسى (مأمون و معتصم) مقارن بود! البته «مأمون» که از یک سو، به دلیل بدنامى و تزلزل بعد از شهادت امام رضا(ع)، و از سوی دیگر، به دلیل قدرت شیعیان در آن روزگار، تمام سعى خود را بر آرام نگه داشتن اوضاع مصروف می‌داشت، آن حضرت را نیز مانند پدر گرامیشان امام رضا(ع)، در قدرت سهیم نمود! امام جواد (ع) نیز ولایتعهدى را به ناچار با همان شروط پدر، قبول کردند، مشروط بر این که هرگز در کارى دخالت نکنند! که این امر، مشروع بودن حکومت خلیفه‌ی عباسی را با سؤال روبه رو مى‌کرد! و عملاً ناچار بودن امام به پذیرش ولایتعهدى را به نمایش می‌گذاشت؛ لذا حضرت، نقشه مأمون که درصدد کسب مشروعیّت بود را ناکام گذاشتند! هرچند که به گواهى تاریخ، مأمون که مکّارترین و منافق‌ترین خلفای عباسى بود، ضمن تزویج دخترش به امام جواد(ع)، براى کسب پیروزى بر اندیشه‌های شیعه، بسیار کوشید و با تشکیل جلسات متعدد مناظره با علماء و دانشمندان ادیان و مکاتب مختلف، سعی در شکست حضرت و در نهایت سقوط مذهب تشیّع داشت، امّا در چنین عصرى، امام جواد (ع) در سنین کودکی با اقتدار تمام، در برابر تمامی دسیسه‌های و مکرهاى باطل مأمون ایستادند و حقانیّت مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را به اثبات رساندند؛ ✍️ مسأله مخاطره آمیز دیگری که در این مقطع حسّاس، شیعیان را تهدید مى‌کرد، ایجاد مکاتب انحرافی و مخصوصاً قدرت گرفتن و پیشرفت «مذهب معتزله» بود! آنان دستورات ومطالب دینى را به عقل خویش عرضه می‌نمودند و آنچه را که عقلشان صریحاً تأیید مى‌کرد، می‌پذیرفتند! و بقیه‌ی مطالب دین را انکار مى‌کردند! و از آنجاکه نیل به مقام امامت در سنین خردسالى با عقل ظاهربین آنها، سازگار نبود! آن را انکار کرده و پرسش‌های بسیار دشوار و پیچیده‌اى را مطرح مى‌کردند تا به پندار خویش حضرت جواد(ع) را در میدان رقابت علمى و سیاسى شکست دهند! امّا آن امام همام با پاسخ‌های قاطع و استدلال‌های قوى از این سؤالات و مناظره‌ها، سربلند بیرون آمده و هرگونه تردید در مورد امامت خویش را از بین برده و «اصل امامت» را تثبیت نموده و اثبات کردند که برخوردارى از منصب الهى امامت با کودکی هیچ مغایرتی ندارد! ✍️ این مبحث ادامه دارد... با ما همراه باشید 👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «پیوند آسمانی (۱)» روز دوشنبه، ١۴٠٠/٠۴/٢١ ✍️ مناسبت روز: آخرین ماه از سال قمری با یکی از بهترین روزهای خلقت و پیوندی آسمانی آغاز می‌شود؛ یکم ذی الحجه، یادآور روز بزرگی در تاریخ اسلام است که امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) و بانوی دو عالم، حضرت فاطمه (س)، پیوند مبارکی را رغم زدند که یکی از ثمرات آن، شجره‌ی طوبای ولایت و امامت است، و بی‌شک این پیوند بلند آسمانی برای همه‌ی مسلمانان، شایسته‌ترین الگوی سعادتمندی و چراغ راه و مسیر روشن زندگی است، لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت این روز فرخنده، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ بی‌شک تأمل در زندگی کامل‌ترین و موفق‌ترین انسان هایی که کره خاکی به خود دیده، ما را به روش هایی کارآمد و الگوبرداری صحیح از آنان برای نیل به اهداف متعالی و به‌دست آوردن سعادت دنیا و آخرت، سوق می دهد؛ البته در این باره آثار متعددی نگارش یافته است؛ اما در کتابی که آقای محمدباقر حیدری کاشانی با عنوان خانواده و تربیت مهدوی به زیور طبع آراسته است، چهارده اصل تربیتی از زندگی مشترک حضرت زهرا و حضرت امیر (ع) بررسی شده که سعی می‌کنیم در طی چند روز، چکیده ای از آن را تقدیم شما گرامیان نماییم: 1️⃣ اصل خدامحوری و عبادت خانوادگی: در زندگانی مشترک امیرمؤمنان و بانوی دوعالم، همه‌چیز در عشق و شیفتگی پروردگار معنا می‌شد؛ چنانچه امیرالمومنین (ع) می‌فرمایند: «عشق به خداوند، آتشی است که بر چیزی نمی گذرد، جز آنکه به آن گرمی می‌دهد و نوری الهی است که بر چیزی پرتو نمی‌افکند، جز آنکه آن را غرق در نور می‌کند! پس کسی که به خداوند عشق ورزد، همه چیز مُلک و ملکوت خویش را به او می دهد؛ لذا هرگاه خداوند بخواهد بنده‌ای را گرامی بدارد، او را گرفتار عشق و محبت خویش می‌گرداند!» آری، آتش عشق پروردگار، خانه‌ی عشق آنها را غرق در نور الهی ساخته بود! چنانچه در آن خانه ملکوتی، اتاقی ویژه برای نماز و مناجات با پروردگار قرار داشت که در آن، تنها قرآن کریم، شمشیر و زیر انداز نماز، دیده می‌شد! ابن ابی الحدید، دانشمند بزرگ اهل سنت، درباره عبادت های امیرمؤمنان می نویسد: «علی (ع) عابدترین و پُرنمازترین مردمان بود، او از همه بیشتر روزه می گرفت و نمازهای مستحبی بر پا می داشت و همواره ذکر می گفت... و چه گمان می بری درباره مردی که پیشانی اش از بسیاری سجده، همانند زانوی شتر شده بود!» حسن بصری، نیز درباره عبادت محوری حضرت فاطمه (س) می گوید: «در تمام دنیا، عابدتر از فاطمه زهرا یافت نمی شود! او به حدی برای نماز و عبادت بر پا می‌ایستاد که پاهایش ورم کرده بود!» صدیقه کبری حتی در شیرین‌ترین و خاطره انگیزترین لحظه های زندگی نیز دل در گرو عشق خدا داشت و در شب ازدواج خطاب به یگانه کفو و همتایش حضرت علی (ع) فرمود: «انتقال از خانه پدرم به خانه خودم، مرا به یاد انتقال به خانه قبرم انداخت! تو را به خدا سوگند می دهم تا در این ساعات به نماز برخیزیم و امشب را با هم به عبادت پروردگارمان بگذرانیم!» پیامبر اعظم (ص) فردای آن شب از امیرالمؤمنین (ع) پرسیدند: همسرت را چگونه یافتی؟! و حضرت بی درنگ فرمود: «نِعمَ العَونُ عَلی طاعة اللّهِ: بهترین یار برای اطاعت و بندگی پروردگار». بله دوستان، حضرت زهرا (س) هر شب پس از فراغت از وظایف همسرداری و خانه داری، چنان خالصانه بر سجاده به نماز می ایستادند که پروردگار عالمیان بر فرشتگان مباهات کرده و فرموده: «فرشتگان من، اینک بر سرور زنان «فاطمه» بنگرید که بر درگاه من ایستاده، در حالی که بند بند وجودش از خوف من لرزان است! او با تمام وجودش به عبادت من روی نهاده و اینک شما را گواه می گیرم که پیروان و شیعیان او را از آتش ایمنی بخشیدم!» ✍️ این مبحث ادامه دارد... با ما همراه باشید 👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «خورشید یازدهم» (١) روز چهارشنبه، ١۴٠١/٠٨/١١ ✍️ مناسبت روز: امروز در تقویم مناسبت خاصی نداریم؛ اما امشب، شب میلاد با سعادت حضرت امام حسن عسکری (ع) است؛ لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ در هشتم ربیع الثانی سال ٢٣٢ هجری قمری، یازدهمین خورشید آسمان ولایت و امامت در شهر مدینه طلوع کرد و خانه‌ی حضرت هادی (ع) را غرق در نور و سرور نمود؛ فرشتگان دسته دسته از آسمان نازل شده و برای طواف دور گهواره حسن (ع)، جلوه‌ی حسن و زیبایی صف کشیده بودند؛ آن مولود مبارک در ٢٢ سالگی به امامت رسیدند و پس از شش سال رهبری و ولایت، در ٢٨ سالگی شربت شهادت نوشیده و ردای امامت و ولایت را به فرزند گرامیشان حضرت حجت (عج) سپردند؛ دوران حضرت عسکری (ع) را باید یکی از دشوارترین مقاطع تاریخی در طول زندگانی ائمه‌اطهار (ع) دانست به صورتی که به طور بی‌سابقه با محدودیت‌های سیاسی و اجتماعی مواجه بودند؛ تا آنجا که در هنگام حضور حضرت در منزل هم، جاسوسانی از ایشان مراقبت می‌کردند؛ و آزادی آن حضرت مشروط به آن بود که دوبار در هفته، حضور خود را به دارالخلافه عباسی اعلام کنند؛ (الغیبة طوسی، ص۱۳۹) عجیب‌تر این‌که مورخین نوشته‌اند که اصحاب حضرت، حتی اجازه صدا کردن نام ایشان در مکان‌های عمومی را نداشتند و گاهی به همین دلیل آنان را زندانی می‌کردند! (کشف الغمة، ج۳، ص۲۱۸) در چنین زمانی، اقدامات مدبّرانه حضرت عسکری (ع) برای حل مشکلات فکری، معنوی و مادی مسلمانان و هدایت جامعه‌ی اسلامی، به‌گونه‌ای بود که مورخین به افزایش شمار شیعیان در مناطق دور و نزدیک در این دوران بسیار سخت شهادت داده‌اند؛ (کمال‌الدین، ص۴۲۷) ایشان در حالی که در سنین جوانی و در ۲٢ سالگی به مقام امامت نائل شدند، اما روش و منش آن حضرت به‌گونه‌ای بود که اکثریت قریب به اتفاق پیروان امام هادی (ع) تبعیت محض از آن حضرت را پذیرفته و اندکی هم که منحرف شده بودند، پس از مدتی کوتاه به اشتباه خود اعتراف نمودند؛ (فرق‌الشیعة، ص۹۵) بنابراین نقش ویژگی‌های بارز شخصیتی امام حسن عسکری(ع) در مقبولیت حضرت نزد مردم، امری قطعی و مسلم است، و همین موضوع، باعث احساس ترس و فشار شدید حکومت عباسی گردیده بود؛ البته علاوه بر منش فردی و اجتماعی حضرت، باید به مقام بلند علمی ایشان نیز اشاره نمود که همه‌ی صاحبان اندیشه در آن زمان در برابر مقام علمی امام، سر تعظیم فرود آورده‌اند؛ چنانچه نقل است که وقتی خبر نگارش کتابی توسط یکی از علمای بزرگ غیر شیعه، درباره تناقض در قرآن به حضرت رسید، ایشان فردی را تعلیم داده و به نزد او فرستادند؛ وقتی آن عالم برجسته، سخنان این مرد را شنید، اظهار داشت: «این سخنان، قطعاً برای تو و کسی در شأن تو نیست!» و زمانی که متوجه شد استدلال مطرح شده از سوی امام حسن عسکری (ع) است، پس از اعتراف به مقام بلند علمی ایشان، دستور داد هرآنچه از کتاب مورد نظر را که نگاشته است، در آتش بسوزانند! (مناقب آل‌ابی‌طالب، ج۴، ص۴۲۴) شایستگی و فضایل آن حضرت تا بدان‌جاست که حتی مخالفان سیاسی ایشان، هم‌چون «احمد بن عبیدالله بن‌ خاقان» از گماشتگان ویژه حکومت عباسی نیز درباره مقام آن حضرت چنین می‌گوید: «مردی از اولاد علی (ع) را، از لحاظ رفتار، وقار، پاکدامنی، نجابت و بزرگواری در خانواده خودش و بنی‌هاشم مانند حسن‌بن‌علی‌ ندیدم و نشناختم! که خاندان خودش و بنی‌هاشم و سرلشکران و وزیران و همه مردم، آن جوان را بر سالخوردگان و اشراف خود مقدم می‌دارند... چنانچه از هر یک از بنی‌هاشم و سران و نویسندگان و قضات و فقها و مردم دیگر که می‌پرسیدم، ایشان را در نهایت احترام و بزرگواری و مقام بلند و سخن نیک و تقدم بر تمام بزرگترانشان معرفی می‌کردند! این چنین بود که مقام و ارزش او در نظرم بزرگ شد؛ زیرا هیچ دشمن و دوستی را ندیدم، جز آن‌که از ایشان به نیکی یاد کرده و مدحش می‌نمود.» (الکافی، ج۱، ص ۵۰۳) ✍️ و سخن امروز را با کلام ارزشمند رهبر فرزانه انقلاب به پایان می‌بریم که فرمودند: «این روزها متعلق به امام عسکری (ع) است، که می‌تواند الگوی همه‌ی مؤمنان، به‌خصوص جوانان باشد؛ این امامی که موافقان و شیعیان، و مخالفان و غیر معتقدان، همه، شهادت دادند و اعتراف کردند به فضل او، به علم او، به تقوای او، به طهارت او، به عصمت او، به شجاعت او در مقابل دشمنان، به صبر و استقامت او در برابر سختی‌ها... پدر امام زمان عزیز ما با آن همه فضیلت، با آن همه مقامات، با آن همه کرامات، وقتی با سم و جنایت دشمنان از دنیا رفتند، فقط بیست و هشت سال داشتند؛ این می‌شود الگو! جوان ما احساس می‌کند، یک نمونه‌ی عالی در مقابل چشم دارد...» (۱۳۹۰/۱۲/۱۰) ✍️ این مبحث ادامه دارد... https://eitaa.com/ROOZBARG
14.7M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎧 پادکست مناسبت: «شب ولادت باسعادت امام حسن عسکری (ع)» موضوع: «خورشید یازدهم» روز چهارشنبه، ١۴٠١/٠٨/١١ https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «جعفرطیار (ع)» روز سه‌شنبه، ١۴٠١/٠٩/٢٢ مناسبت روز: امروز در تقویم شمسی و قمری مناسبت خاصی را نداریم؛ اما در ایام جنگ موته در سال هشتم هجری قمری و شهادت حضرت جعفر بن ابیطالب مشهور به «جعفر طیار» سومین فرزند حضرت ابوطالب (ع) و حضرت فاطمه‌ بنت‌ اسد (س) و برادر بزرگ امیرالمؤمنین (ع) و پسر عموی‌ پیامبر اکرم (ص) و از صحابه و شهدای‌ بزرگ‌ صدر اسلام‌ می‌باشند، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این مجاهد فی سبیل‌الله که مصداق «السابقون السابقون» هستند، آغاز می‌نمائیم؛ جعفر طیار (ع) در سال‌ اول‌ بعثت‌، بلافاصله پس از برادر گرامیشان امیرالمؤمنین (ع) اسلام آوردند و بنا بر برخی روایات، ایشان پس از حضرت علی (ع) و حضرت خدیجه (س)، سومین مسلمان و بیعت کننده با پیامبر اکرم(ص) بوده‌اند؛ (اسدالغابة، ج۱، ص٢٨٧) مورخین و مفسرین، جناب جعفر را مردی خطیب، سخاوتمند، بردبار، متواضع و دارای مقامی بزرگ و سید شهیدان و مجاهدان معرفی نموده و ایشان را مصداق برخی از آیات قرآن از جمله آیه ۲۳ سوره احزاب دانسته‌اند: «مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیهِ ۖ فَمِنْهُم مَّن قَضَیٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن ینتَظِرُ ۖ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا»: «در میان مؤمنان، مردانی هستند که به آنچه با خدا عهد بستند، صادقانه وفا کردند، برخی از آنان به شهادت رسیدند و برخی از آنها در انتظارند و [هرگز عقیده خود را] تبدیل نکردند»‌؛ چنانچه امام باقر(ع) در تفسیر این آیه فرمودند: مراد از کسانی که بر عهد خویش وفادار ماندند و جان خویش را فدا کردند، حمزه و جعفر است. [تفسیر قمی، ج۲، ص۱۸۸] بنابر آن چه در منابع و متون اسلامی آمده، ایشان از مرتبت و منزلت بسیار والایی نزد رسول خدا برخوردار بودند؛ چنانچه پیامبر (ص) فرمودند: «مردم از درخت‌های مختلف خلق شده‌اند، اما من و جعفر مانند یک درخت هستیم و از یک گِل آفریده شدیم» [شرح الاخبار، ج۳، ص۲۰۵] و خطاب به او فرمودند: «جعفر! تو در صورت و سیرت شبیه من هستی» [بحارالانوار، ج۲۲، ص۲۷۶] و این شباهت به گونه‌ای بوده که افراد وقتی جناب جعفر را می‌دیدند، سلام بر رسول‌ خدا می‌دادند و ایشان در پاسخ می‌گفتند: من جعفر پسر عموی پیامبر هستم. [اعیان الشیعه، ج۴، ص۱۲۵] پیامبر (ص)، جناب جعفر (ع) را «صاحب‌الهجرتین) نامیده‌اند؛ چرا که به دستور رسول خدا، دوبار هجرت نمودند؛ ابتدا در سال‌ پنجم‌ بعثت به‌عنوان‌ امیر و سرپرست‌ مسلمانان‌ مهاجر، به همراه‌ همسر گرامیشان «اسماء بنت‌ عمیس‌» به‌ حبشه‌ رفته و سپس در سال‌ ششم‌ هجرت‌، به دستور مجدد رسول خدا به مدينه هجرت نمودند؛ (الطبقات الکبری، ج۴، ص١٠۶) مورخین آورده‌اند که وقتی‌ جعفر طیار (ع) به مدينه رسید، غزوه خیبر با شجاعت بی‌نظیر امیرالمؤمنین (ع) و پیروزی مسلمانان به پایان رسیده بود؛ و پیامبر (ص) چون جناب جعفر را دیدند، میان‌ دو چشمش‌ را بوسیده و او را در آغوش گرفتند و با شادی‌ بسیار فرمودند: «به خدا قسم نمی‌دانم برای کدام یک خوشحال‌تر باشم‌، از آمدن و دیدار تو یا از فتح‌ خیبر» (انساب‌ الاشراف، ج۲، ص۴۳)، سپس حضرت در کنار مسجدالنبی، خانه‌ای‌ را به‌ جعفر اختصاص‌ داده و از غنایم‌ غزوه خیبر سهمی‌ نیز به او عطا فرمودند و برای قدردانی از زحمات ایشان به عنوان هدیه‌، نمازی بسیار پرفضیلت به او آموختند که به «نماز جعفر طیار» مشهور است. (الطبقات الکبری، ج۴، ص۳۵) همچنین در روایات اسلامی به عقل‌ و درایت‌ و هوش‌ سرشار و اراده راسخ‌ جعفر طیار اشاره شده و او را شخصیت و سرداری‌ برجسته‌ و آشنا به‌ فنون‌ و اصول‌ جنگی دانسته‌اند؛ (سیر اعلام‌ النبلاء، ج‌١، ص٢٠۶) بر همین اساس در سال‌ هشتم‌ هجرت‌ هنگامی‌ که‌ رومیان، حارث‌ بن‌ عمیر، فرستاده پیامبر (ص) نزد پادشاه‌ بُصری‌ را در، روستای‌ موته‌ کُشتند، پیامبر اکرم (ص) بسیار ناراحت شدند و سپاهی‌ سه‌ هزار نفری‌ تدارک‌ دیده و فرماندهی‌ آن‌ را به جعفر واگذار نمودند؛ [تاریخ یعقوبی،‌ ج۲، ص۶۵] در این‌ نبرد نابرابر که شمار لشگر رومیان حدود دویست‌ هزار نفر ثبت شده، حضرت جعفر طیار پس از جنگی شجاعانه، هر دو دست‌ خویش را از دست داده و به شهادت رسیدند؛ از این‌رو، پیامبر فرمودند: «خداوند به‌ جعفر، به‌ جای‌ دستهایش‌، دو بال‌ از یاقوت‌ داده‌ است‌ و او با فرشتگان‌ در بهشت‌ به‌ هر جا که‌ می‌خواهد پرواز می‌کند» و به‌ همین‌ سبب‌، او را «جعفر طیار» و «ذوالجناحین‌» نامیدند. [السیرة النبویة، ج۱، ص۵۰۵] ✍️ در پایان بدیهی است که بر همه امت اسلا‌می لا‌زم است که همواره قدردان خاندان شریف حضرت ابوطالب (ع) بوده و خدمات و رنج و مصائب این خاندان شریف را در یاری رسول خدا و نصرت اسلام و اعتلا‌ی کلمه توحید، هرگز فراموش ننمایند. https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: « در » روز چهارشنبه، ١۴٠٣/٠١/٢٩ ✍️ مناسبت روز: امروز هشتم ماه شوال و سالروز تخریب حرم اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) در قبرستان بقیع به دست وهابیون جنایتکار است که ضمن عرض تسلیت، سخن امروز را به این جنایت بزرگ اختصاص می‌دهیم؛ «بقیع» منطقه‌ای وسیع و دارای انواع درختان در مدینه بوده، که آن را «جَنّةالبقیع» نیز نامیده‌اند؛ پیامبر اکرم (ص) با دفن یار وفادار خود، عثمان بن مظعون (ره) و همچنین فرزند عزیزشان ابراهیم (ع) در بقیع، به این قبرستان برای دفن مسلمانان رسمیت دادند و از آن پس مردم به ویژه صحابه به بقیع توجه ویژه داشتند. [تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، ص ۲۷۹] همچنین در روایت آمده که رسول خدا ﷺ توجه ویژه به این منطقه داشتند، به‌صورتی که هر شب به بقیع می‌رفتند و به مدفونین آنجا، سلام داده و برای آنان از خداوند آمرزش می‌طلبیدند» (صحیح مسلم، ج٢، ص۶۶٩) ✍️ مورخین آورده‌اند که از عصر رسول خدا (ص) قبایل عرب برای احترام و حفظ قبور بزرگان خود، بنا و بقعه‌ای بر روی قبور آنها می‌ساختند و هیچ‌گاه پیامبر خدا در سیره گفتاری و عملی خود، هیچ‌گونه منعی در این زمینه ننمودند! [تاریخ حرم ائمه بقیع، ص ۶۲-۶۶] ✍️ گنبد و بارگاه حرم ائمه بقیع (ع) در اواخر قرن پنجم ساخته شده بود و از استحکام بسیار بالایی برخوردار بوده، به‌گونه‌ای که به مدت هشتصد سال، برافراشته بوده است. [همان، ص۹۰] همچنین در طول سال‌های متمادی، سه ضریح در حرم ائمه بقیع (ع) نصب شده که آخرین ضریح به‌دست هنرمندان اصفهانی از جنس فولاد برای قبور ائمه بقیع به صورتی ظریف و زیبا ساخته و در قسمت‌های بالای آن اَسماء الهی با آب طلا و خط بسیار زیبا ترسیم شده بود؛ [همان،ص۱۰۶] همچنین مورخین آورده‌اند که نخستین فرد ملعونی که به تخریب قبر اولین مسلمان مدفون در بقیع یعنی «عثمان بن مظعون (ره)» اقدام کرده و نام خود را به‌عنوان اولین تخریب‌کننده قبور شریف بقیع در تاریخ ثبت نموده، «مروان بن حکم» است. [تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۲۸۲] «فرقه ضاله وهابیت» نیز با پیروی از بنی‌امیه، بار نخست در سال ۱۲۲٠ قمری، بخشی از قبور و بناهای بقیع را ویران کردند؛ که با مقابله نیروهای عثمانی روبرو شده و از سرزمین حجاز اخراج شدند؛ اما بعد از چند سال، بار دیگر قدرت گرفته و در هشتم شوال سال ۱۳۴۴ قمری، با اتکاء به فتوای ۱۵ تن از مفتیان افراطی خود، مبنی بر ممنوعیت ساختن بنا بر روی قبور و لزوم تخریب آنها، به بقیع حمله کردند و این‌بار تمامی بناهای بقیع، از جمله بارگاه ملکوتی امام حسن، امام سجاد، امام باقر و امام صادق (علیهم‌السلام) را کاملاً ویران و هتک حرمت نمودند؛ [تخریب و بازسازی بقیع به روایت اسناد، ص ۴۲] به‌گونه‌ای که علامه محسن امین (ره) در مقدمه «کَشْفُ الاِرْتیاب» می‌نویسد: «وهابیون پس از تخریب قبور ائمه (ع) و بزرگان مسلمین، این مکان مقدس را محل استراحت چهار پایان و ریختن کثافات و سرگین آنها و انواع جسارت‌های دیگر قرار دادند»؛ همچنین «مستر ریتر» جهانگرد غربی که ویرانی بقیع را شخصاً مشاهده کرده، در خاطرات خود این‌طور نوشته: «چون وارد بقیع شدم، آنجا را همانند شهری دیدم که زلزله شدیدی در آن به وقوع پیوسته و آن را به ویرانه‌ای مبدّل ساخته و به جز قطعات سنگ و کلوخ به هم ریخته و خاک‌ها و زباله‌های روی هم انباشته، چیز دیگری دیده نمی‌شد... البته این ویرانی‌ها با اراده انسان‌هایی به وجود آمده بود که خود را پیرو پیامبری می‌دانستند که همه آن گنبدها و بارگاه‌های زیبا، نشانه قبور فرزندان و یاران آن پیامبر الهی بود که با خاک یکسان شده بودند» [تاریخ حرم ائمه بقیع، ص ۱۱۰] ✍️ این هتک حرمت از حرم ائمه (ع) و مقابر نام‌آوران تاریخ صدر اسلام در بقیع، موجی از نگرانی و نفرت را در بین مسلمانان جهان به وجود آورد، و مراجع، علماء و حوزه‌های علمیه در ایران نیر مجالس بزرگی تشکیل دادند و با ارسال نامه و مخابره تلگراف، انزجار خود را از این عمل ننگین اعلام و خواستار برخورد قاطع با عوامل تخریب بقیع شده و بر حفظ و حراست اماکن باقیمانده به خصوص مقبره پیامبر گرامی اسلام (ص) تأکید ورزیدند؛ مجلس شورای ملی ایران نیز با حضور مؤثر آیت‌الله مدرس (ره)، این جنایت را محکوم و روز هشتم شوال را تعطیل عمومی اعلام نمود؛ همچنین کمیسیونی با عنوان «کمیسیون دفاع از حرمین شریفین» تشکیل در مجلس تشکیل شد؛ ✍️ و بالاخره امروز پس از گذشت یک قرن، هنوز این درد و غم و اندوه بی‌پایان بر قلب عاشقان خاندان عصمت و طهارت سنگینی می‌کند و ساختن حرمی بزرگ و باشکوه برای اهل‌بیت علیهم السلام در بقیع، آرزو و آرمان شیعیان جهان است. https://eitaa.com/ROOZBARG