تاریخچه یهود يهود یا جهود یکی از ادیان الهی است که بنیانگذار آن حضرت ابراهیم (ع) است. اما چون حضرت موسی صاحب شریعت بود وقوم بنی اسرائیل را از مصر نجات داد، این دین به نام وی شهرت یافت. واژه یهودی که خود منسوب به «یهودا» یکی از فرزندان حضرت يعقوب، بعد از حضرت سلیمان و تجزیه بنی اسرائیل متداول شد، قبل از آن چنانچه خواهیم دید، از زمان حضرت یوسف در مصر، این قوم را بنی اسرائیل میگفتند. بنابراین در زمان حضرت موسی هم به آنها بنی اسرائیل می گفتند نه يهود. گاهی هم در اصطلاح به آنها کلیمی می گویند که این واژه منسوب به کلیم الله که از القاب حضرت موسی می باشد. قدیمترین واژه ای که این قوم بدان نامیده شده اند، کلمه عبری است، زیرا یهودیان عبری نژادند که آن شاخه ای از نژاد سامی می باشد. "بنا نوشته تورات سام یکی از فرزندان نوح پیغمبر است و گروهی از خاور شناسان اقوام عرب، آشور و عبری را سام خوانده اند. مسکن همه اقوام سامی نژاد شبه جزیره عربستان بود و تا چهار هزار سال پیش از میلاد مسیح در آن سرزمین زندگی شبانی داشته اند. چادرنشینان عبرانی در حدود هزار و چهارصد سال قبل میلاد از رود اردن گذشته وارد سرزمین فلسطین شدند. پیش از ورود عبرانیها در سرزمین فلسطین یا کنعان، مردم زندگی می کردند که سامی نبودند. این مردم با همان فلسطینی ها قرنها با عبرانیها جنگیدند و حتی پس از تسلط عبرانیها و تشکیل دولت اسرائیل از رقبای سرسخت دولت اسرائیل بودند. #یهود #آشنایی_باتاریخ_ادیان #ابراهیم #یهودیت