🌷 نکته تفسیری صفحه ۵۳۵🌷 گستره ای خالی از هر سخن نادرست: جهان آخرت، جهانی بسیار وسیع تر از دنیا است و ما نمی توانیم تصوّر دقیقی از آن داشته باشیم. شاید بتوان نسبت دنیا به آخرت را به نسبت عالم جنینی به دنیا تشبیه کرد. قرآن در مورد نعمت های بهشت فرموده است: «هیچ کس نمی داند چه پاداش هایی که چشم را روشن می کند، در انتظار اوست.» یا در حدیثی از امیر مؤمنان علی می خوانیم: «تمام چیزهای دنیا، شنیدنش بزرگ تر از دیدنش است، و تمام چیزهای آخرت، دیدنش بزرگ تر از شنیدنش است.» از این رو، قرآن، توصیفی در حدّ فهم و درک ما از بهشت ارایه کرده، و در آیات 12 تا 37 این سوره نیز وضعیّت مقرّبان را در بهشت وصف کرده است. در میان نعمت های فراوانی که این آیات برای مقرّبان برمی شمرد، یک نعمت معنوی بزرگ قرار دارد که با وجود آن، طعم نعمت های دیگر در کام اهل بهشت شیرین می شود. به فرموده‏ ی آیات 25 و 26، بهشتیان هیچ گونه سخن زشت و بیهوده ای نمی شنوند و هیچ گاه کسی به آنان تهمت نمی زند. آری، آنان در جایی به سر می برند که نه دروغ و تهمت وجود دارد و نه مسخره کردن و غیبت؛ نه سخنان نیشدار هست و نه حرف های گوش خراش. در آن مکان روحانی، کلمات زشت و دور از ادب، جایی ندارد و حتّی سخنان بیهوده و بی فایده به گوش کسی نمی رسد. اگر درست فکر کنیم، بیشترین ناراحتی ما در زندگی دنیا، از همین سخنان زشت و بیهوده و گناه آلود، همچنین از تهمت ها و غیبت ها و زخم زبان هاست. در بهشت امّا خبری از این سخنان نیست و فقط سخنانی سرشار از خوبی و سلامت و مهرورزی در میان بهشتیان رد و بدل می شود (اِلّا قیلاً سَلاماً سَلاما)؛ سخنانی مانند سلام و درود خدا بر بهشتیان، سلام و درود فرشتگان بر آنان، و سلام و درود آن ها به یکدیگر. به راستی اگر تمامی پیروان قرآن، زبان خود را از سخنان زشت و بیهوده و تهمت و زخم زبان حفظ کنند، محیط خانواده ها و مدارس و دانشگاه ها، و محیط های کاری، چقدر گرم تر و بانشاط تر می شود! در روایتی می خوانیم که مرد بیابان نشینی به پیامبر عرض کرد: ای پیامبر خدا، مرا به کاری راهنمایی کن که با انجام آن، وارد بهشت شوم، پیامبر فرمود: «به افراد گرسنه، غذا، و به افراد تشنه آب بده؛ امر به معروف و نهی از منکر کن، و اگر نمی توانی تمام این کارها را انجام دهی، [دست کم] زبانت را از هر سخنی به جز سخنان نیکو حفظ کن؛ زیرا بدین وسیله می توانی بر شیطان پیروز شوی.» ما نیز با عمل به این دستور پیامبر می توانیم خود را در جهان آخرت به بهشت برسانیم، و در دنیا نیز بهشت کوچکی را در خانه و محیط زندگی خود بنیان نهیم. #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

#منبر_تصویری سخنران : حجت‌الاسلام #فرحزاذ صدای آرام بخش قلب پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم....

مشایة الاربعین ... به نیابت از اهلبیت علیهاالسلام به نیابت از پیامبران الهی به نیابت از شهدا به نیابت از تمام التماس دعاگویان و اعضای محترم کانال نائب الزیاره ایم و دعاگو به شرط لیاقت

صفحه ۵۳۶ مصحف شریف سوره مبارکه واقعه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه ۵۳۶ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : صبا - سه گاه - رست #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

صفحه ۵۳۷ مصحف شریف سوره مبارکه واقعه و حدید #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه 537 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده مقام سه گاه - صبا - بیات 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊

نکته تفسیری صفحه ۵۳۷ قرآن و پاکی ظاهر و باطن: به فرموده‏ ی آیه ۷۹ سوره واقعه، فقط افراد پاکیزه می­ توانند با قرآن تماس پیدا کنند. البتّه پاکیزگی و تماس با قرآن، دو نوع است؛ جسمی و روحی. در صورتی که پاکیزگی مادّی را در نظر بگیریم، معنای آیه این است که فقط کسانی می­توانند به خط قرآن دست بزنند که وضو داشته باشند، و لمس کردن بدون وضوی خط قرآن، حرام است. اگر امّا پاکیزگی روحی را مورد توجّه قرار دهیم، معنای آیه این است که درک عمیق آیات قرآن و اثرپذیری از آن، تنها برای کسانی ممکن است که از گناهان و زشتی­های روحی پاک باشند و دل و جانی نورانی و پاکیزه داشته باشند. به این نکته، در آیات دیگری از قرآن نیز اشاره شده است: در آیه‏ ی 2 سوره‏ی بقره می­خوانیم که قرآن، مایه‏ ی هدایت افراد پرهیزکار است؛ و نیز آیه‏ ی 82 سوره اسراء می­فرماید که قرآن، روح و جان افراد باایمان را شفا می­بخشد و برایشان رحمت است؛ ولی افراد ستمگر، بهره­ ای جز تباهی و زیان از قرآن ندارند. آری، قرآن در اختیار همه‏ ی مردم قرار دارد؛ ولی کسانی می­ توانند از آن بهره برند که بدون لجاجت و برای یافتن حقیقت، سراغ آن می­آیند؛ بی­ شک چنین افرادی به وسیله‏ ی نور قرآن، راه سعادت را پیدا می­ کنند و به سرمنزل مقصود می­رسند. در آیات 15 و 16 سوره‏ ی مائده می­خوانیم: «به­ راستی از سوی خدا نور و کتابی روشنگر نزدتان آمده است که خداوند افرادی را که از خشنودی خدا پیروی کنند، به وسیله‏ ی آن، به راه­های سلامت و امنیت هدایت می­ کند و آنان را به فرمان خود از تاریکی خارج کرده، به نور می­رساند و به راه راست هدایت می­ فرماید.» البتّه هر قدر که پاکی جان انسان بیشتر باشد، بهره‏ ی او از قرآن بیشتر است. از این رو کسانی از قرآن بهره­ ی کامل می­ برند که کاملاً پاک و معصوم باشند؛ افرادی که به فرموده‏ ی آیه­ ی 33 سوره‏ ی احزاب، از هر پلیدی و بدی­ به کلی پاک شده­ اند. در آن آیه می­خوانیم که خدا به اهل­بیت می­ فرماید: «خداوند می­خواهد که فقط از شما اهل­بیت هر نوع بدی را بزداید و شما را کامل پاک کند.» آنان، چهارده نور پاک هستند که با قرآن کاملاً آشنا هستند و هیچ نکته‏­ ای نزدشان پوشیده و مبهم نیست. از این رو برای بهره بردن کامل از قرآن باید علاوه بر دقّت در آیات آن، به امامان معصوم و سخنان گهربارشان مراجعه کنیم و از درک صحیح آنان از قرآن بهره ببریم. پیامبر گرامی­مان نیز در حدیث معروف ثقلین، به چنگ زدن به هر دو گوهر قرآن و اهل­بیت توصیه کرده و تأکید فرموده که این دو منبع نورانی، هیچ­گاه از یکدیگر جدا نخواهند شد.