#وصف_انسان_بصیر #نهج_البلاغه ◽️فَلْيَنْتَفِعِ امْرُؤٌ بِنَفْسِهِ، فَإِنَّمَا الْبَصِيرُ مَنْ سَمِعَ فَتَفَکَّرَ، وَ نَظَرَ فَأَبْصَرَ، وَانْتَفَعَ بِالْعِبَرِ، ثُمَّ سَلَکَ جَدَداً وَاضِحاً يَتَجَنَّبُ فِيهِ الصَّرْعَةَ فِي الْمَهَاوِي، وَالضَّلاَلَ فِي الْمَغَاوِي 🌎هر کس بايد از (مواهب و امکانات) خويشتن بهره گيرد; چرا که شخص بصير و بينا کسى است که (با گوش خود) بشنود و بينديشد و (با چشم خود) ببيند و عبرت گيرد; سپس در جاده روشنى گام نهد که در آن از راه هايى که به سقوط و گمراهى و شبهات اغواگر منتهى مى شود دورى جويد» 📘#خطبه_153

#نهج_البلاغه ◽️إنَّ الْمُؤْمِنِينَ مُسْتَکِينُونَ إِنَّ الْمُؤْمِنِينَ مُشْفِقُونَ. إِنَّ الْمُؤْمِنِينَ خَائِفُونَ 🔴اما مومنان فروتند، همانا مومنان مهربانند، همانا مومنان از آینده ترسانند 📘#خطبه_153

وصف گمراهان و غافلان #نهج_البلاغه ▫️وَ هُوَ فِي مُهْلَة مِنَ اللّهِ يَهْوِي مَعَ الْغَافِلِينَ، وَ يَغْدُو مَعَ الْمُذْنِبِينَ، بِلاَ سَبِيل قَاصِد، وَ لاَ إِمَام قَائِد 🟠او (انسان گمراه) در اين چند روزى که خدا به او مهلت داده (تا با اعمال صالح، سعادت جاويدان را براى خود فراهم سازد) پيوسته با غافلان به سوى سقوط مى رود و همه روز با گنهکاران به سر مى برد، بى آن که در طريقى گام نهد که او را به حق رساند، يا پيشوايى برگزيند که قائد و راهنماى او باشد» ✍️آرى! اسباب بدبختى او در اين چهار امر خلاصه مى شود، با غافلان همراه بودن و سقوط کردن و با گنهکاران همنشين شدن، از راه راست حرکت نکردن و پيشواى صالحى برنگزيدن. 📘#خطبه_153

#نهج_البلاغه ▫️إِنَّ الْبَهَائِمَ هَمُّهَا بُطُونُهَا; وَ إِنَّ السِّبَاعَ هَمُّهَا الْعُدْوَانُ عَلَى غَيْرِهَا; وَ إِنَّ النِّسَاءَ هَمُّهُنَّ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ الْفَسَادُ فِيهَا; إِنَّ الْمُؤْمِنِينَ مُسْتَکِينُونَ إِنَّ الْمُؤْمِنِينَ مُشْفِقُونَ. إِنَّ الْمُؤْمِنِينَ خَائِفُونَ 💠چهارپايان تمام همّتشان شکم هاى شان است و درّندگان تمام همّتشان تجاوز و تعدى به ديگران است و زنان (هوسباز) تمام فکرشان زينت زندگى و فساد در آن است; در حالى که مؤمنان، خاضع و متواضعند و مؤمنان نسبت به ديگران بيمناکند (مبادا آسيبى به آن ها برسد). و (در برابر مسئوليت هاى شان در پيشگاه خدا) خائف و ترسانند» ✍آرى! مؤمنان صالح و درستکار و وظيفه شناس هم در برابر خالق خائفند و هم در برابر خلق خدا. در برابر خالق به دليل وظايف سنگينى که بر عهده دارند و در برابر خلق به علت اين که مبادا حقى از حقوق کسى را پايمال کنند; به عکس انسان هاى درنده خو و هوسباز و شکم پرور که جز اسطبل و علف نشناسند و غير از غارت و چپاول ديگران کارى ندارند.در واقع، امام عليه السلام مظاهر دنيوى را در سه چيز خلاصه کرده: شکم پرورى، درنده خويى و بهره گيرى از تجملات و زينت ها. يکى را برنامه چهارپايان ذکر کرده و يکى را حيوانات درنده و ديگرى را زنان هوسباز. 📘#خطبه_153

وصف انسان بصیر #نهج_البلاغه ▫️فَلْيَنْتَفِعِ امْرُؤٌ بِنَفْسِهِ، فَإِنَّمَا الْبَصِيرُ مَنْ سَمِعَ فَتَفَکَّرَ، وَ نَظَرَ فَأَبْصَرَ، وَانْتَفَعَ بِالْعِبَرِ، ثُمَّ سَلَکَ جَدَداً وَاضِحاً يَتَجَنَّبُ فِيهِ الصَّرْعَةَ فِي الْمَهَاوِي، وَالضَّلاَلَ فِي الْمَغَاوِي 🟠 خويشتن بهره گيرد; چرا که شخص بصير و بينا کسى است که (با گوش خود) بشنود و بينديشد و (با چشم خود) ببيند و عبرت گيرد; سپس در جاده روشنى گام نهد که در آن از راه هايى که به سقوط و گمراهى و شبهات اغواگر منتهى مى شود دورى جويد» ✍در اين تعبيرات امام عليه السلام نخست خود و مخاطبان را خطاب مى کند تا سخن تأثير بيشترى بگذارد; چرا که شنونده هنگامى که ببيند گوينده سخنان خود را باور دارد و به کار مى بندد، تأثير بيشترى خواهد پذيرفت.و به دنبال آن به همگان هشدار مى دهد که خداوند مواهب بسيارى در اختيارشان گذاشته و استعدادهاى مهمى در درونشان نهفته، بايد از آن ها به نفع خويش بهره گيرند و راه بهره گيرى را در گوش شنوا و چشم بينا و استفاده از تجارب ديگران و سپس گام نهادن در جاده هاى روشن دوراز پرتگاه ها و عوامل گمراهى مى شمرد. 📘#خطبه_153