مرز بین عالِم واقعی و جاهل نبی مکرم اسلام ﷺ می‌فرمایند؛ «مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة» هر کس که بميرد و امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلیت مرده است. مناقب ابن شهرآشوب، ج۱، ص۲۴۶ در حدیث فوق به دو نکته بسیار بسیار مهم اشاره گردیده است، که به صورت اختصار به شرح آن میپردازیم؛ ۱ - ضرورت شناخت امام زمان عجل الله همانگونه که قبلاً نیز اشاره شد، شناخت به دانستنِ اسم و محاسن اخلاقی امام حاصل نمی‌شود، بلکه شناخت واقعی زمانی رخ می‌دهد، که اعمال ما شبیه به حضرت باشد. شاهد کلام 👇 با سِیری در تاریخ می‌توان متوجه شد، که حتی دشمنان درجه یک اهل بیت علیهم السلام نیز، می‌دانستند که حضرات معصومین علیهم السلام، چه شخصیتی داشته و در چه جایگاهی قرار گرفته‌اند. (مثلاً ؛ معاویه نیز مدح مولا علی علیه‌السلام را می‌گفت) نتیجتاً ، خیلی از ماها، #توهّمِ‌شناختِ امام زمانمان را داریم. به عمل کار برآید ، به سخن‌دانی نیست. ۲ - جاهلیت جهل متضاد عقل است و عقل زمانی حاصل می‌گردد، که انسان به هر آنچه که می‌داند دستور خداوند و معصوم است، عمل کرده و آنچه خلاف آن می‌باشد را ترک کند. امروزه مهمترین دستور امام عصر عجل الله زمینه سازی ظهور است. آیا افرادی که خود را هیأتی و یا عارف و عالِم و مذهبی می‌دانند، به صورت عقلانی به این دستور حضرت عمل کرده‌اند ؟