#مستند_داستانی_امنیتی_عاکف_سری_سوم #قسمت_چهارم به حاجی گفتم: +حاج کاظم من این یه کارو ازت میخوام. من کسی رو غیر عاصف درون ذهنم ندارم، حقیقتش هم اینه اصلا به غیر اون به کسی فکر نکردم. من با عاصف هماهنگم. ضمنا جدای این مسائل ، ما سال ها در پرونده های مختلف داخلی و بین المللی باهم دیگه کار کردیم. روحیاتمون به هم نزدیکه. فکرامون و هوشمون باهم نزدیکه. داشتم امروز پروندش و میدیدم، نوشته بود از هفت سال گذشته تاکنون حدود سیصد و شصت و چهارتا عملیات و ماموریت های موفق داشته. این کم چیزی نیست. خیلی ها از عاصف ده سال بزرگتر هستن و بشتر از اون داخل این سیستم بودن، وَ هنوز هم هستن، اما نصف عاصف موفقیت ندارن. پس کمک کن بیاد برای من بشه. حضورش برای من دلگرمیه، اونم در این واحد حساس. _باشه. بزار ببینم چی میشه. الان دارم میرم دفتر حاج آقا. حتما این مسئله رو خدمتشون مطرح میکنم. چندساعت قبل که بودم دفترشون چنددقیقه ای صحبت تو شد و پیگیرت بود. اما بازم تاکید میکنم عاکف جان، بهت قول نمیدم در این شرایط کنونی. ولی مثل همیشه از پیشنهاداتت تمام و کمال حمایت میکنم، وَ همچنین در جلسه ی با ریاست که تا چنددقیقه دیگه برگزار میشه این موضوع رو جهت اقدامات لازم عنوان میکنم. +به نظرت قبول میکنه؟ _ باز گیر دادیا. میگم نمیدونم.. فعلا نمیتونم نظری بدم.. اما بعید میدونم قبول نکنه. با روحیاتی که ازش سراغ دارم ،وَ اینکه پروندت و مطالعه کرده کامل، فکر میکنم 70 درصد این قضیه رو میپذیره. هادی هم که با منف ردیفش میکنم. از طرفی چون که عاصف هم رزومه پر و پیمونی داره دستم باز هست که بتونم روی این موضوع مانور بدم. اینطور دست من برای گفتگو بازتره. اما خب همین پر و پیمون بودن ممکنه کار و به جایی برسونه که رییس بگه عاصف نمیتونه بره ضدجاسوسی، باید بمونه همون جایی که هست تا جای عاکف و پر کنه. اینم ممکنه. +امیدوارم شیش بیارم، اونم در حد تیم ملی..خب! آقا اجازه میدید من برم؟ البته اگر کاری ندارید بامن. _نه پسرم.. کاری ندارم، برو خدا به همرات. حاجی بلند شد اثر انگشت زد در باز شد رفتم بیرون از دفترش، بعدشم مستقیم رفتم سمت دفتر خودم. بلافاصله با تیم های عملیاتی واحد ضدجاسوسی هماهنگ کردم و یه جلسه تشکیل دادم. اون عصری که پس از معارفه برگشتم اداره، تا ساعت 9 شب در جلسه بودم. چیزی حدود 5 ساعت. فقط موقع نماز مغرب رفتیم حسینیه ی اداره به امامت یکی از روحانیون محترم نماز جماعت خوندیم بعدش فوری برگشتیم بالای داخل اتاقم برای ادامه کار. در اون جلسه خیلی از مسائل و طرح ها بررسی شد. از اینکه چیکار باید کنیم و چیکار نباید کنیم و از بایدها و نبایدها و... پنج روز اول معارفه به طور مستمر با قسمت های مختلفی که زیرمجموعه ضدجاسوسی و ضد تروریسم میشدن جلسه میگذاشتم و کارها رو پیگیری میکردم. یه روز صبح که خاطرم هست سه شنبه بود رفتم اداره، بعد از اینکه وارد ساختمون شدم دیدم حاج کاظم داره سوار آسانسور میشه. فوری صداش زدم و از حفاظتم جدا شدم رفتم به سمتش. سوار آسانسور شدیم که بریم بالا، باهاش درمورد مراحل جابجایی عاصف و بهزاد صحبت کردم که گفت: « امروز معرفی میشن به واحد ضدجاسوسی و میتونی ازشون استفاده کنی، ان شاءالله تا ساعت 10 میان اونجا بهت دست میدن. » درب آسانسور باز شد، از حاجی جدا شدم. خوشحال بودم بابت اون خبر، چون وقتی میتونستم یه تیم قوی تشکیل بدم، پیروی خودمم در پرونده ها بیشتر میشد و درصد شکست و اشتباه هم کمتر! رفتم سمت دفترم اثرانگشت زدم درب اتاق باز شد وارد شدم مستقیم رفتم پشت میزم تا شروع به کار کنم. همون اول کار چندتا کار مهم داشتم که انجامشون دادم. زنگ زدم به موبایل عاصف اما جواب نداد. زنگ زدم اتاقش که تلفن رو برداشت. ⛔️ #کپی و هرگونه استفاده (تاکید می‌شود هرگونه استفاده) از این مستند داستانی امنیتی فقط باذکر منبع و لینک کانال یاسین عصر در ایتا و سروش که در پایین درج شده است #مجاز می باشد وگرنه رضایتی وجود ندارد. ( #عاکف_سلیمانی )⛔️ 🔰با ما همراه باشید👇 ایتا👇 http://eitaa.com/joinchat/787611652C944ad0e6a9 سروش👇 https://sapp.ir/yasinasr

#قسمت_چهارم یک روز صبح وقتی که از ورزش و تمرینات صبحگاهی بر میگشتم، وقتی نزدیک ویلا یا همون محل اسکانم شدم، چشمم خورد به یک خانومی که روبروی ویلا بود و داشت میرفت داخل خونه ی پیر زنی که صاحبش مادر یکی از شهدای اون منطقه بود. من اون خانواده رو خوب میشناختم... صاحب اون خونه که پیر زن و مادر شهید بود، از دوستان چندسال اخیر مادرم بود و همچنان هست. داخل اون خونه فقط همین مادر شهید زندگی می‌کرد، وَ تا جایی که اطلاع داشتم بچه هاش همه ساکن شهر بودند. تیپ اون خانوم جوان هم اصلا با پوشش محلی اون منطقه سِنخییَت نداشت. با خودم گفتم شاید یکی از نوه های دختری یا پسری حاج خانوم هست. القصه، فقط یک لحظه دیدم و دیگه توجه نکردم.. نمیدونم چرا چندلحظه ذهنم درگیر شد. همین و بس. وارد خونه شدم و دوش گرفتم و بعدش اومدم مشغول مطالعه شدم.. دو ساعتی از ورودم به منزل گذشته بود که مشغول آماده کردن دم نوش برای خودم بودم‌؛ و در همین حین، آیفون به صدا اومد. حیاط این ویلا حدود 100 متر بود و درب اون هم طوری بود که میشد از دور بیرون و دید. رفتم پرده رو کنار زدم و از پشت پنجره بیرون و چک کردم.. برگشتم سمت آیفون تصویری... دیدم همون خانوم هست که یه لحظه جلوی خونه اون مادر شهید دیدمش. دکمه آیفون و نزدم. چون نمیشناختمش... رفتم سمت پله ها و داشتم میرفتم پایین که یه لحظه سرم گیج رفت و با کمر خوردم به تیزی سر پله... درد وحشتناکی رو بر روی کمرم و پای سمت راستم حس کردم... داشتم از درد به خودم میپیچیدم که صدای درب خونه و زنگ آیفون همچنان به گوشم میرسید. به هر زر و زوری بود خودم و از پله ها رسوندم تا حیاط و پشت در. در و که باز کردم، خواستم سلام کنم که یه هویی زیر پام خالی شد و نزدیک بود بیفتم روی زمین، اما به زور خودم و جمع کردم. دیدم اون خانوم جوان داره با یک حالت عجیبی بهم نگاه میکنه. نمیدونستم چی بگم... درد شدیدی روی مچ پای سمت راست و کمرم احساس میکردم... بزارید دلیل سرگیجه م و بگم... برگردیم به سال 86... سال 86 در یک ماموریتی بسیار مهم در یکی از کشورهای غرب آسیا «منطقه خاورمیانه» بنده مدتی توسط یکی از سرویس های امنیتی بازداشت شدم و قرار شد با یکی از افسران امنیتی اون کشور که در بازداشت سازمان ما بود، تبادل بشم. در طول اون زمانی که در اختیار سرویس بیگانه بودم، در بازجویی ها شکنجه فیزیکی و روحی شدیدی بر روی من انجام شد. یکی از دلایل سرگیجه های مفرط من همین ماجرا بود که البته با فوت همسرم اون مشکل تشدید شد و از لحاظ روحی آسیب بیشتری دیدم. اون خانوم غریبه همچنان داشت بهم نگاه میکرد. نمیدونستم داره چه اتفاقی می افته وَ آیا این شروع یک اتفاق پر رمز و راز با این خانوم بود یا نه! اصلا حضورش دم در ویلا، برام معنایی نداشت! نمیدونم شما تصورتون تا اینجا چیه. اما بگذارید بریم جلوتر تا اتفاقات مهم زندگیم و براتون بگم... دیدم اون خانوم، یه چیزی رو گذاشت کنار و خم شد و نشست روبروم با دستپاچگی گفت: «ببخشید چیزی شده؟» از درد داشتم به خودم میپیچیدم... اما در اون بین محو چشماش شدم... خیره شدم به چشم های اون خانوم غریبه ی نا آشنا؛ یا بهتره بگم مهمون ناخونده ی سرزده!!! اون خانوم هم با چشم های عنابی تیره ش بهم خیره شده بود... یادمه وقتی نشست نزدیکم و گفت «چیشده؟»، به چشماش خیره شدم، بعدش چشام و تیز کردم و مارک عینکش و چک کردم. عینکی داشت که در اصطلاح عُرف بهش میگن تلسکوپی، اما مارک عینک و چک کردم شَنِل «chanel» بوده و یه عینکی هم که زنجیر داشته و دور گردنش بوده با مارک رِد رز «red rose» بود. حالا اینارو با اون درد چطور فهمیدم، بماند! گفتم: +موبایل همراتونه؟ _بله.. به کی باید زنگ بزنم؟ بگید شماره ش و ! +اول بهم بگو شما کی هستی؟ برای چی اومدی اینجا؟ اصلا چی میخوای از اینجا؟ آب دهنش و قورت داد و هراسون گفت: _من مستاجر اون خونه روبرویی هستم. با درد و عصبانیت گفتم: +چی میخوای اینجا؟ با صدای لرزان گفت: _حاج خانوم آش دادند گفتند بیارم برای شما... با این حرفاش دردم یادم رفت و این سوالات اومد در ذهنم!!! «مستاجر همسایه روبرویی؟! آش؟! اصلا به تو چه که اومدی جلوی ویلا؟! تو کی هستی و چی میخوای؟! حاج خانوم چطور فهمید من اینجام که آش فرستاده؟! من همیشه بیرون کلاه سرم میزارم و خیلی اتفاقی پیش بیاد صورتم وَ حتی دستهای من و کسی ببینه چون بنا بر یکسری ملاحظات امنیتی و آموزش هایی که دیدیم، دستم و توی جیبم میزارم یا اگر دستم و توی جیبم نگذارم، حتما دستکش دستم میکنم!!» نگاهی غضب آلود بهش انداختم. خودش و جمع و جور کرد! کاسه آش و گذاشت همونجا روی زمین و بلند شد رفت. اما نگاهم و ازش برنداشتم. این خانوم تا خونه بی بی کلثوم که همون پیرزن معروف و مادر شهید هست برسه، دو سه باری یادمه برگشت و به من نگاه کرد.

#قسمت_چهارم #مستند_داستانی_امنیتی_جاسوس_کرمانی_موساد #فؤاد_ناصری من عملیات رو از پایتخت از طریق صوت و تصویر ماهواره ای پیگیر بودم طبق برنامه شخصی رو واسه خرید به فروشگاه سهیلا فرستادیم که با سوالات زیاد و بی جا زمینه ی عصبانیت و دعوا رو ایجاد کنه ، دعوای زرگری شروع شد و آخرش به اخراج سهیلا ختم شد. مرحله اول پیاده روی طولانی سهیلا به سمت منزلش بود که بچه های تعقیب و رصد تو موقعیت ، شکار رو از رصد بکشن بیرون دیگه داشت اعصابم خاکشیر میشد موندم خانم سهیلا این اشکاشو از کجا میاره ، نمیدونم از کی اما از وقتی یادمه گریه زن و مرد می‌ره رو مخچه ام اعصابمو فلج می‌کنه انصافا این زن میتونست اسکار بگیره والا بچه ها به چند نفر مشکوک شدن ردشونو زدن اما شک درستی نبود یا گزینه سهیلا حذف شده بود یا برنامه ی پیچیده تری نسبت به حمید واسش تدارک دیده بودن بر و بچه های مخلص حفاظت_امنیت کرمان ثانیه ای چشم برنمیداشتن و گزارش ممتد ارسال میکردند. ۳۱ /اردیبهشت/۱۴۰۱ با دستور حاجی به موقعیت اعزام شدم ، ساعت ۱۱ ظهر تو مقر تیم بودم و آقا سید مرد نیک روزگار با همون چهره ی آفتاب سوخته و دستهای کت و کلفتش زد پشتم گفت: به به نور چشمی حاجی! قدم رو چشم ما گذاشتی ،میشد منور واست می‌زدیم مدتی بود بخاطر کار زیاد و استراحت کم بی حوصله شده بودم با یه لبخند تمومش کردم تا ببینیم چکارا کردن آقا سید: عرضم به حضور انورتون آقا فؤاد گزینه ی "حمید" در حال آموزش دیدنه اونم چه آموزشی کامل مبتدی و ... چجور بگم انگار حمیدو واسه مردن و لو رفتن آموزشش میدن گفتم کجا آموزش می‌بینه ؟ آقا سید: همینش مهمه تو "واتس اپ" کاملا مجازی مثل کودنا ازش میخوان بعد از تموم شدن چت ها رو دیلیت کنه ویدیو چت ها رو که تو فلش بود زدن به تلویزیون پیام چت های طرف #موساد بیشتر جنبه ی روانی داشت تا امیدواری کاذب ایجاد کنن مبنی بر اینکه "محاله گیر بیوفتی" و "ما کامل مراقب تو هستیم" خو واقعا چجوری میخوان مراقب حمید باشن!!! از پشت گوشی مراقبشن ساده لوحی تا کجا می‌تونه نابود کننده باشه ، خودمو زدم جای یک فرد عادی در حد حمید...آیا میتونست تحت عملیات روانی #موساد قرار بگیره!؟ فرض بر زودباوری ، اونا ازش چی میخواستن؟ رو چی دارن سرمایه گذاری میکنن؟ پرسیدم سید جان آمار و رصدی هست که ممکنه چند نفر تو تور #موساد دارن آموزش میبینن؟ آقا سید: چند روزی میشه بچه های نیرو انتظامی یک بار قاچاق که شامل ۳۰ قبضه کلت کمری بود رو دستگیر کردن این بی شرفا دیگه از مواد مخدر دست کشیدن عملا سلاح گرم وارد میکنن... هیچ آماری هم نداریم داش فؤاد تو چت های واتس اپی حمید در مورد دوره سربازیش پرسیده بودن و مهارت هاش و آموزشاش در اون دوره کامل مشهود بود با یه زن چت می‌کنه گاهی میزد جاده خاکی تا حمیدو محک بزنه کیس مام هم پاش پیش رفته بود سوالات حمید کلا بدون جواب پیش می‌رفت همون روز واسه حمید حدود ۱۱ شب آزمون آنلاین گذاشته بودن سوالاتش رو مانیتور لپ تاپم بود کاملا عقیدتی و سیاسی ضد نظام ضد ولایت فقیه ضد رهبری ضد ملت! همه سوالات واسم تعجبی نداشت اما اونا چرا دنبال ریشه های "میهن پرستی" حمید بودن ! از دین و رهبری گذشتن هدفشون بسمت مردم و ملت سوئیچ شده! .... ادامه دارد... فوروارد بدون لینک کانال جایز نیست. مخلصِ بروبچه های انقلابی #فؤاد_ناصری 📌 لینک کانال #فؤاد_ناصری https://eitaa.com/joinchat/2337996898C97bfe13851