نیاز اصلی انسان ✍🏻 #هدایت و آسمانی شدن نیاز اصلی بشر است. در آن صورت بی‌تاب می‌شود؛ بی‌قرار و مشتاق و تشنه‌ کسی می‌شود تا او را به پرواز درآورد. 🔰 امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام قرآنی را بعد از پیغمبر ارائه می‌کند و می‌فرماید: "تک تک آیات این قرآن را خودم از پیغمبر شنیدم؛ با شأن نزول و تفسیرش، با ناسخ و منسوخش، با محکم و متشابهش، با عام و خاصش، همه را نوشتم." آنها گفتند: به قرآن تو نیازی نداریم. حضرت قرآن را برداشت به منزل رفت. تا امروز چشم بشر به این قرآن نرسیده است ،مگر بعد از #ظهور، #امام_عصر عج الله تعالی فرجه الشریف از آن رونمایی کند. ✍🏻 این بشر در همین حد می‌فهمد. فقط کافی‌ست بفهمد زمین کمی ارزان شده برای بدست آوردنش همدیگر را تکه‌تکه میکنند. ⬅️ و این قرآن کتاب هدایت است و تا ابد همه چیز را برای تو معلوم کرده است. کتاب «فاطمه سلام الله علیها» همینطور است. ✍🏻 این استغنا از جانب ماست که ما را محروم می‌کند. عطش و طلبی نیست. چرا عطش و طلب نیست؟! چون ما نیازمان را این نمی‌بینیم، ما خودمان را این نمی بینیم. دنبال یک لقمه و شغل و پول و.... هستیم. 📌 برگرفته از جلسات «برای امامت»

🔖امام چه چیزی دارد که پیامبر ندارد؟ ✍🏻 پیامبر راهنماست؛ او هم راه رفته را بلد است و هم راهنمایی می‌کند. اما #امام بالاتر از اینهاست. هدایتی که پیامبر می‌کند با هدایتی که امام می‌کند تفاوت دارد. 🔰 مقام امام از زبان قرآن: در سوره سجده می‌فرماید "وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا" ما تعدادی از اینها را امام کردیم، به امر ما هدایت می‌کنند. اصلی‌ترین ویژگی‌ای که قرآن برای امام میگوید، این است که به امر من #هدایت می‌کند. 🔖 اما چه کسانی شایستگی مقام امامت را دارند؟ "لَمَّا صَبَرُوا وَ كانُوا بِآياتِنا يُوقِنُونَ" محک می‌زنم، وقتی اوج #صبر و #یقین در او بود. ✍🏻 پس شناسنامه قرآنی امام این است؛ امام کسی است که سرآمد صبر و یقین است. از اینجا به بعد خدا به او امر می‌کند. ⬅️ کلید واژه اصلی، هدایت به امر است. در آیه ۸۲ سوره یس میفرماید، امر خدا فقط این است؛ إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا؛ وقتی خدا چیزی را اراده کند، أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ. ✍🏻 امر تکوینی گفتن و تحققش از خداست. امام، یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا؛ با امر تکوینی ما هدایت می‌کند نه امر تشریعی ما. هدایت امام کن فیکون است، تخلف‌بردار نیست. ✍🏻 دو نوع هدایت وجود دارد؛ یک وقت راه را نشانت می‌دهد یک وقت تو را می‌رساند. هدایت امام صرفا با گفتن و راهنمایی کردن نیست بلکه بردن و رساندن به مقصد است. 📌 برگرفته از جلسه « مقام ولی امری امام »

﷽ ماه رمضان از نیمه گذشت! 🔖 میخواهی بدانی از این روزه‌های روزه داری و شب‌های شب زنده داری بهره‌ای برده‌ای؟ ⬅️ به ارتباطت با #قرآن نگاه کن! اگر رابطه‌ تو با قرآن قوی‌تر شده، پس از این ماه عظیم بهره برده‌ای! 🔖 قوی‌تر شدن ارتباط با قرآن یعنی؛ کثرت خواندن آن؟! ✍🏻 البته این موضوع هم مطرح است که خود آن کتاب کریم فرمود؛ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ (مزمل: ۲۰) هرچقدر می‌توانید، قرآن بخوانید. 🔰 اما شاه کلید دیگری نیز وجود دارد که تعیین می‌کند رابطه‌ ما با قرآن در چه سطحی است! این شاه کلید مربوط به هدف نزول قرآن است! 🔖 خدا قرآن را نازل کرد که چه خلاء و نقصانی را پر کند؟ طبق کلام الله، هدف کلان از نزول قرآن، #هدایت بشر است؛ یعنی هدایت، مقصد نهایی نزول قرآن است. ⬅️ اما طریق به سمت این هدایت مقوله‌ دیگری ست؛ انذار. ✍🏻خدای متعال می‌فرماید قرآن را نازل کردم چون من منذر هستم (دخان: ۱) انذار یعنی؛ بیداری بخشی و هوشیار سازی نسبت به موضوع یکی بودن خدا... ✍🏻 پس اگر می‌خواهیم بدانیم ماه رمضان چقدر در ما اثر داشته، باید توجه کنیم که چقدر انذار در ما شکل گرفته و چقدر نسبت به یکی بودن خدا بیدارتر شدیم! 📌 برگرفته از جلسات «دنبال نور» #ماه_رمضان

﷽ 🔰 گلدسته هدایت ▫️امام صادق(علیه‌السلام) فرمودند: «إنَّ هذَا القُرآنَ فيهِ مَنارُ الهُدى‏» [1] این قرآن، چراغ هدایت است. ✍️🏻 منار، نشانه‌ای نورانی است که رهروان بیابان و راه‌های تاریک را راهنمایی می‌کند. قرآن نیز چنین است؛ چراغی که مسیر حقیقت را آشکار می‌کند. اما دیدن این نور، نیازمند چشمی باز و قلبی بیناست: «فَإِنَّ التَّفَكُّرَ حَياةُ قَلبِ البَصيرِ» [2] تفکر، حیات قلب بصیر است. ⬅️ اما نه هر تفکری! قرآنی که نور هدایت است، معیار صحت اندیشه است. اندیشه‌ای که از قرآن نور بگیرد، دل را زنده می‌کند و انسان را در تاریکی‌های دنیا به مسیر حق هدایت می‌نماید. [1] وسائل الشیعه، ج۲، ص ۱۷٠. [2] نزهه الناظر، ج۱،ص ۷۳. 📌 برگرفته از جلسات «فضل القرآن» #تفکر_قرآنی #هدایت #نور_قرآن #ماه_رمضان

﷽ 🔰 مناره حکمت ✍️🏻 پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در وصف قرآن فرمودند: «لَهُ نُجُومٌ وَ عَلَى نُجُومِهِ نُجُومٌ‏ لَا تُحْصَى عَجَائِبُهُ وَ لَا تُبْلَى غَرَائِبُهُ فِیهِ مَصَابِیحُ الْهُدَى وَ مَنَارُ الْحِكْمَةِ وَ دَلِیلٌ عَلَى الْمَعْرِفَةِ لِمَنْ عَرَفَ الصِّفَةَ فَلْيَجْلُ جَالٍ بَصَرَهُ وَ لْيُبْلِغِ اَلصِّفَةَ نَظَرَهُ نَظَرَهُ يَنْجُ مِنْ عَطَبٍ وَ يَتَخَلَّصْ مِنْ نَشَبٍ» [1] ▫️قرآن ستارگانی دارد و بر ستارگان آن، ستارگانی دیگر است. عجایب آن قابل شمارش نیست. غرائب آن هرگز فرسوده نمی‌شود. چراغ‌های هدایت در قرآن است و قرآن، مناره حکمت است برای کسی که حقیقت را بشناسد. ✍️🏻 کسی که می‌خواهد جولان دهد، باید در قرآن به جولان بپردازد. هرکس دنبال کشف و استخراج معدنی است که تمام‌نشدنی و بکر باشد، و همه آن منطقه از آنِ او باشد، باید به سراغ قرآن بیاید. نگاه به قرآن، انسان را از تباهی نجات می‌دهد و از گرفتاری رها می‌کند. [1] کافی ج ۲، ص ۵۹۸. 📌 برگرفته از جلسات «فضل القرآن» #قرآن #هدایت #شناخت_حقیقت