⚠️سخنی با همشهریان عزیز⚠️ در شهر پر حادثه ، تماشاچیان مرگ هم کم نیستند، با وجود اینکه برخی از روانشناسان ریشه حضور افراد در محل وقوع حوادث را هیجان های تخلیه نشده می دانند اما از نقش وظیفه شهروندی و انسانی هم نمی توان صرف نظر کرد. دانستن اسیب های حضور در محل وقوع حوادث یا نوع اختلالی که این کار در امدادرسانی به افراد ایجاد می کند شاید باعث شود تا از تعداد تماشاچیان و خسارت های جانی حوادث کاسته شود. مردم فکر می کنند کمک کردن در حادثه ها یعنی انجام کاری خارق العاده، فکر می کنند اطلاعات داشتن برای کمک به همنوعان این است که مانند اعضای یک تیم امدادی عمل کنند؛ در حالی که شاید ترک محل بهترین کمک باشد. بخشی از انرژی ما صرف این می شود که مردم را از محل وقوع حادثه پراکنده کنیم، همین موضوع باعث می شود که سرعت عملیات هم کم شود. همچنین بر تصمیم‌گیری فرمانده عملیات که هم مردم و هم نیرویش درگیر هستند تاثیر می گذارد. می توان حادثه دلخراش چند شب پیش محور خور فرخی را مثال زد اگر تصاویر منتشر شده در کانال های خبری را دیده باشید می بینید که  در همان لحظه هایی که عوامل انتظامی و امدادی مشغول انجام وظیفه بودند متوجه شدیم مردم نسبت به ایمنی چقدر ناآگاه هستند. اما خود این تجمع ممکن بود باعث حوادث خطرناک تر و جبران نا پذیری برای افرادی که در محل تجمع حضور داشتند رخ بدهد. اگر در تاریکی شب کامیونی از محور اصلی منحرف میشد و یا آتش سوزی و انفجاری رخ می داد قطعا تماشاچیان جزو افرادی بودند که جان خود را از دست می دادند. ویا موردی دیگر یکی از افراد حاضر در محل حادثه همراه با کودک خردسال خود تماشاچی صحنه دلخراش بود، آیا به آینده روحی و روانی فرزند خود فکر کرده است؟ متاسفانه برخی مردم نمی دانند که در شرایط اضطراری چه کاری درست و چه کاری غلط است. در مجموع آدم ها باید به محض حضور نیرو های امدادی محل را ترک کنند، مگر اینکه نیروی داوطلب کاربلدی باشند که آن هم باید با تشخیص فرمانده عملیات انجام شود و گاهی نیاز به نیروهای داوطلب هم نیست. ⭕️ روابط‌عمومی جمعیت هلال‌احمر‌ شهرستان خوروبیابانک #جمعیت_هلال_احمر #شهرستان_خوروبیابانک 🌴به کانال #نمکزارخور بپیوندید. 🆔🇮🇷👉 @Namakzarekhoor