♨️شیخ نهاوندےازعلمای مشهد فرمود:یکےاز زهاد نقل کرد:عهد بستم هرشب قبل ازخواب به اندازه معین صلوات بفرستم.شبی دوستان به حجره ام آمدند.وتا دیروقت ماندند‌.خسته بودم ولی مثل هرشب صلوات هایم را فرستادم وخوابیدم.خواب دیدم رسول الله«ﷺ»وارد حجره شدند وازتشرُّف وجود مقدس حضرت،در ودیوار منوَّر شد.به سویم آمد وفرمود:کجاست دهانی که برمن صلوات می فرستد؟تاببوسم. خجالت کشیدم بگویم(من)،ولی آقا جلو آمد وصورتم رابوسه زد.از شدت خوشحالی از خواب پریدم. 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

#کلیپ | #حرف_خاص | #استاد_شجاعی ✘ چرا مشکلاتت رو با این ذکرها حل نمی‌کنی؟ 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

⁉️چگونگی گسترش نسل آدم : ⭕️پاسخ: #ابراهیم_افشاری 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

صفحه ۲۲۶ مصحف شریف سوره مبارکه هود 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

🔸ترتیل صفحه 226 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام نهاوند 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

قرآن ترجمه المیزان سوره 11 سوره مبارکه هود صفحه 226 وَيَصْنَعُ الْفُلْكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ مَلَأٌ مِنْ قَوْمِهِ سَخِرُوا مِنْهُ ۚ قَالَ إِنْ تَسْخَرُوا مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنْكُمْ كَمَا تَسْخَرُونَ (38) و [نوح] به ساختن کشتى مى پردازد و هرگاه گروهى از قومش بر او گذر مى کردند او را مسخره مى کردند; (او) مى گفت: <اگر ما را به تمسخر مى گيريد ، بى گمان ما [نيز ]شما را مسخره خواهيم کرد ، همان گونه که شما مسخره مى کنيد>. (38) فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُقِيمٌ (39) پس به زودى خواهيد دانست: کيست که بيايدش عذابى که خوارش کند و فرود آيد بر او عذابى جاودانه. (39) حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فِيهَا مِنْ كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَنْ سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ وَمَنْ آمَنَ ۚ وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلَّا قَلِيلٌ (40) تا آن گاه که فرمان ما فرا رسيد و تنور فوران کرد; گفتيم: <حمل کن در آن يک جفت دوتايى از همه [حيوانها] و [نيز ]خانواده ات را جز کسى که پيشتر آن سخن (حکم غرق شدن) عليه او رفته است و [نيز] کسانى که ايمان آوردند> و جز اندکى ايمان نياوردند و همراهى او نکردند. (40) ۞ وَقَالَ ارْكَبُوا فِيهَا بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا ۚ إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَحِيمٌ (41) و [نوح] گفت: <در آن سوار شويد که حرکت کردنش و لنگر انداختنش تنها با نام خداوند است. بى هيچ ترديد پروردگارم آمرزنده و مهربان است>. (41) وَهِيَ تَجْرِي بِهِمْ فِي مَوْجٍ كَالْجِبَالِ وَنَادَىٰ نُوحٌ ابْنَهُ وَكَانَ فِي مَعْزِلٍ يَا بُنَيَّ ارْكَبْ مَعَنَا وَلَا تَكُنْ مَعَ الْكَافِرِينَ (42) و آن [کشتى] ايشان را در ميان موجهايى بسان کوهها مى برد و نوح ، پسرش را که در کنارى بود ندا در داد که: <اى پسرک من! سوار شو و همراه ما باش و با کافران مباش>. (42) قَالَ سَآوِي إِلَىٰ جَبَلٍ يَعْصِمُنِي مِنَ الْمَاءِ ۚ قَالَ لَا عَاصِمَ الْيَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِلَّا مَنْ رَحِمَ ۚ وَحَالَ بَيْنَهُمَا الْمَوْجُ فَكَانَ مِنَ الْمُغْرَقِينَ (43) گفت: <به زودى به کوهى که مرا از اين آب نگاه دارد ، مأوى مى گيرم [نوح ]گفت: <امروز هيچ نگهدارنده اى در برابر فرمان خدا نيست ، مگر کسى که رحم کرده است [واوهمان خداوند است]> و موج ميان آن دو حايل شد. پس [او] از غرق شدگان گرديد. (43) وَقِيلَ يَا أَرْضُ ابْلَعِي مَاءَكِ وَيَا سَمَاءُ أَقْلِعِي وَغِيضَ الْمَاءُ وَقُضِيَ الْأَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ ۖ وَقِيلَ بُعْدًا لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (44) و گفته شد: <اى زمين! آبت را فرو بر و اى آسمان! باز ايست> و آب کاستى يافت و کار پايان داده شد و آن [کشتى ]بر کوه جودى قرار گرفت و گفته شد: <[از رحمت خدا ]دور باشند مردم ستمگر!> (44) وَنَادَىٰ نُوحٌ رَبَّهُ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنْتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ (45) نوح ، پروردگارش را ندا کرد. [او ]گفت: <پروردگارا! همانا پسرم از خانواده من است و بى ترديد وعده تو راست است و تو بهترين داورانى>. (45) 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

🌷نکته تفسیری صفحه ۲۲۶🌷 توفان نوح: نزدیک به هزار سال از شروع رسالت نوح می گذشت. 950 سال، زمان کمی برای دریافتن حقیقت نبود؛ ولی قوم نوح به سبب لجاجت و گناه، از دیدن حقیقت کور و از شنیدنش کر شده بودند، و نتیجه‏ ی ده قرن تلاش پیامبر خدا برای هدایت مردم، ایمان آوردن جمعیّت اندکی در حدود هشتاد نفر بود! فرصت ایمان آوردن دیگر رو به پایان بود و زمان دیدن وعده های نوح نزدیک می شد. وحی خدا بر آن پیامبر کهن سال فرود آمد که غیر از همین افراد باایمان و اندک، کسی به تو ایمان نمی آورد و چنین مقرّر شده است که کافران لجوج دیگر، گرفتار توفان شوند. به همین‏ علّت، از این به بعد، تو مأمورِ ساختن کشتی بسیار بزرگی هستی تا با آن، جان افراد باایمان و نسل حیوانات بی گناه حفظ شود. نوح و مؤمنان همراهش، بر اساس آموزش ویژه ی خدا که از طریق وحی به نوح می رسید، شروع به ساختن کشتی کردند؛ البته در سرزمینی که از دریاها بسیار دور بود. به همین‏ سبب، هرگاه گروهی از کافران قومش بخصوص اشراف و سران مغرور و سرمست از کنارش می گذشتند، به او می خندیدند و مسخره اش می‏کردند؛ ولی نوح که می دانست چه اتّفاقی خواهد افتاد، با صبر و استقامت به ساختن کشتی ادامه می داد و به آنان می فرمود: «اگر شما اکنون ما را مسخره می کنید، در آینده ای نزدیک، زمانی فرا می رسد که ما شما را مسخره خواهیم کرد.» پس از سالها تلاش و زحمتِ حضرت نوح و مؤمنان، آن کشتی غول‏ پیکر ساخته شد و زمان مقرّر فرا رسید. چون توفان، عالم گیر بود و هیچ موجود هوازی را بر سطح زمین زنده نمی گذاشت، نوح از سوی خدا مأمور شد که برای بقای نسل انسان و حیوانات، یک جفت از هر نوع حیوان را بر کشتی سوار کند و خود و خانواده اش و افراد باایمان نیز بر کشتی سوار شوند. البته همسر و پسر نوح که از کافران بودند، سوار کشتی نشدند. پس به فرمان خدا، تنوری که محل آتش و گرما بود، ناگاه فوران کرد و آبی سیل آسا از آن خارج شد. نوح که می دانست این نخستین نشانه‏ ی عذاب الهی است، آماده‏ ی توفان شد. آری، آسمان و زمین، مأموریت خود را آغاز کردند. آسمان با تمام قدرت بارید و زمین، آبهای درون خود را بیرون داد. مردمی که صدها سال نوح را دروغگو می شمردند، با حیرت و وحشت به جهان اطراف خود نگاه می کردند که به سرعت پر از آب می شد؛ امّا نوح و افراد باایمان که با آرامش و لبخند بر عرشه‏ ی کشتی ایستاده بودند، با یاد خدا و کمک خواستن از او، سیر تاریخی خود را آغاز کردند. توفان، بی‏نهایت مهیب و وحشتناک بود؛ تا آنجا که ارتفاع برخی از امواج، به بلندی یک کوه می رسید. طبق احادیث امامان، کشتی نوح، شش ماه بر روی آب سرگردان بود، و در این مدّت، از روی سرزمین های متعدّدی مانند مکّه و کربلا عبور کرد. تا اینکه سرانجام فرمانروای جهان به آسمان فرمان آرامش داد و زمین را مأمور کرد که آبها را به درون خود فرو برد. بدین‏ ترتیب، توفان عالمگیر نوح، پس از پاکسازی زمین از وجود آلوده‏ ی کافران و منکران خدا، به پایان رسید و کشتی نوح بر فراز کوه «جودی» فرود آمد و سرنشینان آن با سلامت و امنیّت به زمین پا گذاشتند. 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd