🎥 نمازخوان‌ها اگر کسی را می‌خواهند به #نماز دعوت کنند، قبلش به خودشون نگاه کنند ببینند با نماز کجای وجودشان را آباد کردند! 🎙 حجت‌الاسلام والمسلمین پناهیان ‌🆔 لینک کانال 👇 http://eitaa.com/joinchat/332070913C6cfce71bab

🎥 کاری کنید امیرالمومنین علیه السلام برایتان دعا کند 🎙 حجت‌الاسلام اسماعیل رمضانی

⭕️علت لزوم توسل به اهل بیت چیست؟! چرا مستقیم با خدا حرف نزنیم؟! 🎙استاد محمدی شاهرودی 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

✅چرا از فرزندان یوسف دیگر کسی به پیامبری مبعوث نشد؟ 🔸هنگامی که جناب یعقوب به طرف مصر روی آورد یوسف به منظور استقبال پدر از شهر خارج گردید و وقتی پدر را دید قصد کرد برای او پیاده شود ولی نظر به پادشاهی و مقام خویش که نمود پیاده نشد و زمانی که بر یعقوب سلام داد جبرئیل نازل شد و به او گفت: ای یوسف: خداوند تبارک و تعالی به تو می‏‌فرماید: از فرود آمدن در مقابل بنده صالح من تو را باز نداشت مگر آن مقام و پادشاهی که تو داری، دستت را بگشا. 🔹یوسف دست گشود، پس از بین انگشتانش نوری خارج شد. یوسف پرسید: این چه بود؟ جبرئیل گفت: این علامت آن است که از صلب تو هرگز پیامبر خارج نمی‌‏شود و جهتش کاری است که تو نسبت به یعقوب نمودی و در مقابلش پیاده نشدی. 📚علل الشرائع، ج‏1، ص205 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

#ادبستان_نماز نماز نردبانی برافراشته در تمام طول عمر است تا بتوان شبانه روزی و چندین بار- نه تنها در ساعتی مشخص – بر فرازش رفت، بی واسطه با معبود سخن کرد وبا حبیب درد دل کرد. #نمازاول_وقت

✍#نکات_قرآنی 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

صفحه ۳۴۷ مصحف شریف سوره مبارکه مومنون #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4

🔸ترتیل صفحه 347 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام سه گاه - عراق 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4

قرآن ترجمه المیزان سوره 23 سوره مبارکه المؤمنون صفحه 347 ۞ وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِمْ مِنْ ضُرٍّ لَلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (75) و اگر بر آنان رحمت آوريم و رنجى را که گرفتار آنند از ايشان برداريم با حالت کوردلى و سرگردانى، در سرکشى خود لجاجت مى کنند. (75) وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُمْ بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ (76) و همانا ما آنان را به عذاب گرفتيم، پس نه براى پروردگار خود خضوع کردند و نه زارى مى کنند. (76) حَتَّىٰ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ (77) تا وقتى که برايشان درى داراى عذابى سخت گشوديم، ناگهان آنها در آن [حال] نا اميد و غمزده مى شوند. (77) وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۚ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ (78) و او است که براى شما گوش ها و چشم ها و دل ها پديد آورد، ولى شما اندک سپاس مى گزاريد. (78) وَهُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (79) و او است که شما را در زمين آفريد و [سرانجام] به سوى او محشور مى شويد. (79) وَهُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (80) و او است که حيات مى بخشد و مى ميراند و جابه جا شدن شب و روز به اراده او است; پس آيا عقل خود را به کار نمى گيريد؟ (80) بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ (81) [آنان عقل خود را به کار نگرفتند] بلکه مانند همان را گفتند که پيشينيان گفتند. (81) قَالُوا أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (82) گفتند: آيا وقتى که مُرديم و [تبديل به] خاک و استخوان هايى شديم باز حتماً برانگيخته مى شويم؟ (82) لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَٰذَا مِنْ قَبْلُ إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (83) همانا اين را به ما و پدرانمان از پيش وعده دادند، اين جز افسانه هاى پيشينيان نيست. (83) قُلْ لِمَنِ الْأَرْضُ وَمَنْ فِيهَا إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (84) بگو: اگر معرفت داريد، زمين و هر که در آن است از کيست؟ (84) سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (85) خواهند گفت: از خدا است. بگو: با اين وصف آيا متذکر و هشيار نمى شويد؟ (85) قُلْ مَنْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ (86) بگو: چه کسى خداوندگار آسمان هاى هفتگانه و خداوندگار عرش بزرگ است؟ (86) سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ (87) خواهند گفت: [همه] از خدا است. بگو: با اين وصف آيا تقوا پيشه نمى کنيد؟ (87) قُلْ مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (88) بگو: اگر معرفت داريد، کيست که فرمانروايى هر چيزى به دست او است و او امان مى دهد و بر ضدّ او امان داده نمى شود؟ (88) سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ فَأَنَّىٰ تُسْحَرُونَ (89) خواهند گفت: [آنچه گفته شد] از آنِ خدا است. بگو: پس چگونه افسون مى شويد؟ (89 #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4

نکته تفسیری صفحه ۳۴۷: سه نعمت بزرگ: اگر برای چند دقیقه چشمان خود را ببندیم و گوش هایمان را بگیریم و در حالی که نه چیزی را می بینیم و نه می شنویم، به کارهای روزانه مان ادامه دهیم، ما در این لحظات، دنیای تاریک و ساکتی را تجربه می کنیم، از اتّفاقات اطرافمان ناآگاه می مانیم، از اخبار و حوادث جدید بی اطّلاع می شویم، تغییرات محیط اطرافمان را نمی بینیم، و خلاصه، در جهانِ بی خبری به سر می بریم! به‏ راستی یکی از تفاوت های مهم ما با گیاهان و جمادات، داشتن گوش و چشم است. ما با چشم هایمان، جهان را می بینیم و از مناظر زیبای آن لذّت می بریم. چهره های متفاوت را از یکدیگر تشخیص می دهیم و می توانیم اشکال گوناگون را از هم بشناسیم. همچنین با گوش هایمان صداهای متفاوت را می شنویم؛ از بسیاری از خطرات آگاه می شویم، و از همه مهم تر، می-توانیم سخنان انسان های دیگر را بشنویم و با آنان سخن بگوییم. امّا فراتر از این ها، ما قدرتی داریم که دیگر جانداران از آن بی بهرهاند؛ آن نیروی ارزشمند، قدرت اندیشه است که به انسان ها کمک می کند مسائل را تجزیه و تحلیل کنند، از چند مطلب به هم پیوسته نتیجه بگیرند، رازها و رمزهای جهان را کشف کنند و به اختراعات مهم دست یابند. در واقع، قدرت شنوایی و بینایی، ابزار ما برای شناخت جهان مادّی اند، و قدرت عقل و اندیشه، ابزار ما برای تجزیه و تحلیلِ یافته هایمان از راه چشم و گوش. همچنین مسائل ذهنی محض نیز با عقل بررسی می شود؛ مسائلی مانند ریاضیات و فلسفه. به هر حال، این سه نیرو، یعنی دیدن، شنیدن و اندیشیدن، سه نعمت بسیار بزرگ خدا به ما انسان هاست که به زندگیِ انسانیِ ما معنا و مفهوم بخشیده است. خدای مهربان در این آیات به بندگانش این سه نعمت مهم را یادآوری فرموده، از آنان گله می کند که چرا شکر این نعمت ها را بسیار اندک به جا می آورند. البتّه شکر، مراحل متعددی دارد که آسان ترین آن ها، مرحله‏ی زبانی، و والاترین آن ها، مرحله‏ی عملی است؛ یعنی انسان در عمل، نعمت های خدا را در مسیری به کار بندد که خدا می پسندد و برای آن، چنین نعمتی را به انسان بخشیده است. به‏ راستی، شکر نعمت گوش و چشم و دل چیست و این نعمت ها چه حقّی بر انسان دارند؟ آیا اگر ما پنجره‏ی چشم را به هر صحنه ای بگشاییم و دریچه‏ی گوش را به هر صدایی باز کنیم و هر دزد و راهزنی را به خانه‏ی قلبمان راه دهیم، به این نعمت های مهم کم لطفی نکرده ایم؟ پیشوای چهارم ما فرموده است: «حق گوش این است که آن را پاک نگاه داری و راهی به دل و جانت قرار دهی که فقط سخنان خوب از آن عبور کند تا بدین ‏وسیله در قلبت خوبی ایجاد کنی یا خلق وخوی پسندیده ای به‏ دست آوری؛ زیرا گوش، دریچه ای است که سخن از راه آن به دل می رسد و با آن، انواع و اقسام معانی خوب و بد به آن راه می یابد ... امّا حق چشم این است که از آنچه بر تو حلال نیست، آن را بپوشانی و آن را از این سو و آن سو نگریستن بازداری؛ مگر اینکه به جایی باشد که عبرتی در آن وجود داشته باشد که باید با چشم به آن بنگری و از روی علم و آگاهی از آن بهره گیری؛ زیرا چشم، دریچه‏ی عبرت آموزی است.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4

🔸 درس سوم : مواضع مخارج حروف در این درس به مواضع مختلف مخارج حروف و معرفی مخارج حروف پرداخته شده است.☘ 🌐@tadaboor_quran

🔸 درس ۳ - مواضع مخارج حروف

👇👇👇 ♨️سوال: 🔰زبان حضرت آدم چه بوده؟ چگونه با هم ارتباط برقرار میکردند؟ ✍️پاسخ: ✅ داده هاي تاريخي نسبت به اين كه حضرت آدم به چه زباني سخن مي گفته ساكت است. اما با توجه به اين كه خداوند هنگام وحي و سخن گفتن با انبياء قطعا بايد به يكي از زبانها با آنان سخن بگويد، همان گونه كه در قرآن نسبت به كيفيت ارسال پيامبران و ابلاغ پيام‏هاي خويش مي فرمايد: "و ما أرسلنا مِن رسول إلاّ بلسان قومه ليبين لهم ...؛ (۱) 👈ما هر فرستاده اي را با زبان مردمش فرستاديم تا بتواند حقايق را براي آنان به روشني بيان كند. ". 👈بايد ديد خداوند با آدم به چه زباني سخن گفته است. شايد همان زبان زبان محاورهاي آدم و حوا باشد. 👈از آن رو كه دقيقا معلوم نيست كه حضرت آدم (ع) به چه زباني حرف مي زده و زبان وي چه بوده است. در اين راستا گمانه زني هايي است كه خدمتتان ارائه مي شود. 👈الف: برخي مي گويند، خداوند همه زبان ها را به آدم (ع) آموخت و وي با همه زبان ها آشنا بودند. قرآن مى گويد: «و علّم الادم الأسماء كلّها؛ (۲) خداوند همه نام ها را به او آموخت... » برخى از مفسران در تفسير آيه گفته اند: "خداوند جميع لغاتى را كه فرزندان آدم تا روز قيامت به آن تكلّم مى كنند، به او آموخت. (۳) 👈ب: برخي ديگر مي گويند: زبان سرياني قديم، يعني مادر زبان هاي سامي و عربي زبان آدم ابو البشر است. (۴) 👈ج: احتمال مي رود با توجه به اين كه در برخي روايات عنوان شده كه اهل بهشت با زبان عربي سخن مي گويند و روايت شده كه زبان حضرت آدم عربي بوده ..»،(۵) بتوان اين احتمال دادكه با زبان عربي سخن مي گفته. 📚پي نوشت ها: ۱. ابراهيم (۱۴) آيه ۴. ۲. بقره (۲) آيه ۳۱. ۳. علامة المجلسي، بحار الأنوار، بيروت، دار إحياء التراث العربي، ۱۴۰۳ - ۱۹۸۳ م، ج ۱۱، ص ۱۴۶. ۴. عبدالحجت‏ بلاغي، حجه التفاسير و بلاغ الاكسير، ناشر: موسسه تحقيقات و نشر معارف اهل البيت، ج۱، ص۷. ۵. محمد باقر مجلسي، بحالارانوار، ج ۱۱، ص ۵۶، روايت ۵۷. 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

🎥 نماز خوان بی نشاط 📌 اگه نماز می خونی و شاد نیستی حتما یه ایرادی داری نمازتو کنار نذار👈 ایراد را برطرف کن. #نماز

☝️آیه ای برای کل زندگی ... لحظه‌هاتون پر از معجزات خداوند... هر وقت حس کردی که دیگه راهی وجود نداره ، حتما و حتما با خودت تکرار کن: آنجا که راه نیست ، خدا راه می‌گشاید. باید باور کنید که راه‌های رسیدن به خواسته از طریق خداوند برای شما باز میشه و خداوند تمام کائنات رو تحت فرمان شما درآورده تا بهترین‌ها رو جذب کنید 🎙#استادمسعودعـــالے 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

⭕️ سوال ❓ چرا پاداش بهشت منحصر در خوردن و آشامیدن است؟! 🎙 استاد محمدی شاهرودی 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

#ادبستان_نماز نمازجویبارپاکی است .نمازراه رسیدن به کمال است،نمازنورالانواراست✿⊱، نماز ستون نور است نماز پیچک راه عاشق است ،نماز تاج بهشتیان است ✿⊱ #نمازاول_وقت

✍#نکات_قرآنی 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

صفحه ۳۴۸ مصحف شریف سوره مبارکه مومنون 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

🔸ترتیل صفحه 348 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

قرآن ترجمه المیزان سوره 23 سوره مبارکه المؤمنون صفحه 348 بَلْ أَتَيْنَاهُمْ بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (90) [ما افسانه براى آنان نياورده ايم] بلکه حقّ را برايشان آورده ايم و بى شک آنان دروغگويند. (90) مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِنْ وَلَدٍ وَمَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَٰهٍ ۚ إِذًا لَذَهَبَ كُلُّ إِلَٰهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (91) خدا هيچ فرزندى برنگرفته است و با او هيچ معبودى نيست. [اگر معبودى جز خدا بود] در آن صورت هر معبودى مخلوق خود را تصاحب مى کرد و بعضى معبودان بر بعضى ديگر برترى مى جستند; منزّه است خدا از آنچه وصف مى کنند; (91) عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (92) همان داناى نهان و آشکار; پس او برتر است از شرک ورزى آنان. (92) قُلْ رَبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ (93) بگو: پروردگارا! اگر آن [عذابى] را که به آنان وعده داده مى شود، به من ارائه بدهى. (93) رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (94) پس مرا پروردگار! در ميان قوم ستمکار قرار مده [و در عذابشان شريک مکن]. (94) وَإِنَّا عَلَىٰ أَنْ نُرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ (95) و بى شک ما قادريم آن [عذابى] را که به آنان وعده مى دهيم، به تو ارائه کنيم. (95) ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ ۚ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ (96) بدى را با بهترين شيوه دفع کن، ما به آنچه [به ناحق ]وصف مى کنند آگاه تريم. (96) وَقُلْ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ (97) و بگو: پروردگارا! از وسوسه هاى شيطان ها به تو پناه مى برم. (97) وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَنْ يَحْضُرُونِ (98) و پروردگارا! به تو پناه مى برم از اين که نزد من حاضر شوند. (98) حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ (99) [کافران دست از کفر خود بر نمى دارند] تا وقتى که مرگِ يکى از آنان فرا رسد، مى گويد: پروردگارا! مرا برگردانيد. (99) لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ ۚ كَلَّا ۚ إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا ۖ وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (100) شايد من در مورد آنچه ترک کرده ام کارى شايسته انجام دهم، نه چنين است; بى شک اين سخنى [بى حاصل] است که او گوينده آن است، و پيش رويشان برزخى است تا روزى که برانگيخته مى شوند. (100) فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ (101) پس وقتى که در صور دميده شود، در آن روز نه ميانشان خويشاوندى هاى نَسَبى وجود دارد و نه از [حال] يکديگر مى پرسند. (101) فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (102) پس کسانى که اعمالِ وزن شده آنان سنگين (با ارزش) باشد آنها خود ظفرمندند. (102) وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ (103) و کسانى که اعمالِ وزن شده آنان سبک (بى ارزش) باشد، اينانند که [سرمايه هستى] خود را از دست داده و در جهنّم جاويدانند. (103) تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ (104) آتش چهره هايشان را مى گدازد و آنان در آن جا چهره سوختگانى بدمنظرند. (104) 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

نکته تفسیری صفحه ۳۴۸: جهانی در میان دو جهان: هم اکنون ما مشغول تجربه‏ی زندگی در جهانی به نام «دنیا» هستیم و برایمان روشن است که پس از چند دهه، زندگی دنیایی ما به پایان می رسد. از طرف دیگر، پیامبران از سوی خدا به ما گفته اند که در زمان مشخّصی که تنها خدا از آن باخبر است، عمر دنیا به پایان می رسد و جهان دیگری به نام «آخرت» به وجود می آید که در آن، همه‏ی انسان ها دوباره زنده می شوند و به پاداش و کیفر اعمال خود می رسند. امّا پس از مرگِ جسم انسان ها در دنیا تا زمانی که قیامت برپا می شود، چه اتّفاقی برای ارواحشان می افتد و در کجا به سر می برند؟ از آیات قرآن و روایات معصومان فهمیده می شود که ارواح انسان ها پس از مرگ، وارد عالمی به نام «برزخ» می شوند و تا قیامت که دوباره به بدن ها باز می گردند، در آن عالم می مانند . واژه‏ی برزخ به معنای چیزی است که در میان دو چیز دیگر قرار گیرد. به‏ همین ‏علت، به عالمی که در میان دنیا و آخرت قرار گرفته، برزخ گفته می شود. بر اساس آیات قرآن و روایات معصومین، ارواح انسان ها در برزخ، بر اساس داشتن ایمان و کارهای شایسته یا نداشتن آن ها پاداش یا کیفر می بینند. در حدیثی از امام سجاد علیه السلام می خوانیم: «قبر، باغی از باغ های بهشت یا گودالی از گودال های دوزخ است.» باید توجّه داشت که منظور از «قبر» در این حدیث و احادیث مشابه آن، عالم برزخ است؛ زیرا محیط ظاهری قبر، مربوط به دنیا و جایگاه جسم بی جان مردم است. بر اساس روایت دیگری از پیامبر اسلام صلوات الله علیه، در هنگام جان دادن انسان باایمان، شمار زیادی از فرشتگان زیباروی خدا با پارچه های بهشتی زیبا و معطّر نزد او می آیند و فرشته‏ی مرگ، جان او را با احترام و تشریفات خاصّی می گیرد و به آسمان های ملکوت می برد و فرشتگان هر آسمان به او درود و سلام می فرستند و او را بدرقه می کنند. هنگامی که به آسمان هفتم می رسد، مورد لطف خاص خدا قرار می گیرد و آنگاه دوباره با عزّت و احترام به عالم قبر و برزخ بازگردانده می شود. در این هنگام، دو فرشته نزد او می آیند و از اعتقادات او در باره‏ی خدا، دین، پیامبر و کتاب آسمانی اش سؤال می کنند و پس از پاسخ او به این سؤالات، دری از درهای بهشت برایش باز می شود و اعمال شایسته‏ی او به صورت شخص زیبارویی در می آید و همراه او خواهد بود، و او آن قدر از نعمت های بهشتِ برزخی اش خوشحال می شود که آرزو می کند هر چه زودتر قیامت برپا شود و او به پاداش اصلی و نهایی خود برسد. در مقابل امّا هنگامی که مرگ یکی از دشمنان خدا فرا می رسد، فرشتگانی سیاه رو به استقبال او می آیند و فرشته‏ی مرگ با خشونت تمام، جان او را می گیرد و در پارچه های بدبو و متعفّنی قرار می دهد و به سوی آسمان می برد؛ ولی هنگامی که به آسمان اوّل می رسد، درهای آسمان به روی او باز نمی شود و از سوی خدا مورد عتاب و سرزنش قرار می گیرد. از این رو، روحش را با خواری و ذلّت به عالم قبر و برزخش می افکنند و در آنجا دری از دوزخ به رویش می گشایند، و کارهای ناشایستش به صورت شخصی زشت رو در می آید و تا قیامت همراه او می ماند، و او آن قدر از این وضعیّت در رنج و عذاب خواهد بود که آرزو می کند که ای کاش قیامت هیچگاه برپا نشود ! 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd