✍#نکات_قرآنی 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

🌑این صفحه سجده واجب دارد🌑 صفحه ۵۹۷ مصحف شریف سوره های مبارکه تین و علق #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4

🔸ترتیل صفحه 597 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده مقام حجاز 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4

قرآن ترجمه المیزان سوره 95 سوره مبارکه التين صفحه 597 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ (1) قَسَم به انجير و به زيتون، (1) وَطُورِ سِينِينَ (2) و به طور سينا، (2) وَهَٰذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ (3) و به اين شهر اَمْن (مکّه)، (3) لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ (4) که همانا ما انسان را در بهترين قوام (در اعتدال) آفريديم. (4) ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ (5) سپس او را پست ترينِ پَست ها گردانديم. (5) إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (6) مگر کسانى که ايمان آوردند و کارهاى شايسته انجام دادند که آنان اجرى پايان ناپذير دارند. (6) فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِ (7) پس چه چيز تو را بعد از اين به تکذيب [روز ]جزا وامى دارد؟ (7) أَلَيْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحَاكِمِينَ (8) آيا خداوند بهترين حکم کنندگان نيست؟ (8) سوره 96 سوره مبارکه العلق بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ (1) بخوان به نام پروردگارت که [جهان هستى را ]خلق کرد. (1) خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ (2) انسان را از خون بسته اى خلق کرد. (2) اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ (3) بخوان و پروردگار تو ارجمندتر است. (3) الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ (4) همان که به وسيله قلم [نوشتن ]آموخت. (4) عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ (5) و به انسان چيزهايى آموخت که نمى دانست. (5) كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَىٰ (6) حقّا که انسان طغيان مى کند. (6) أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَىٰ (7) همين که خود را بى نياز ببيند. (7) إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الرُّجْعَىٰ (8) به يقين بازگشت فقط به سوى پروردگار تو است. (8) أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَىٰ (9) به من خبر بده، آن کس که نهى مى کند، (9) عَبْدًا إِذَا صَلَّىٰ (10) بنده اى را وقتى که نماز مى گزارد [آيا مستحق عذاب نيست؟] (10) أَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ عَلَى الْهُدَىٰ (11) به من خبر بده، اگر [اين بنده نمازگزار ]بر هدايت باشد، (11) أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَىٰ (12) يا به تقوا امر کند [سزاى نهى کننده او چيست؟] (12) أَرَأَيْتَ إِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (13) به من خبر ده، اگر [اين نهى کننده] به تکذيب بپردازد و روى بگرداند [خدا با او چه خواهد کرد؟] (13) أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَىٰ (14) آيا ندانسته است که خدا مى بيند؟ (14) كَلَّا لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ (15) چنين نيست که [که او مى پندارد] اگر دست بر ندارد، قطعاً [در قيامت ]موى پيشانى اش را به قهر خواهيم گرفت. (15) نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ (16) موى پيشانى دروغگوى خطاپيشه را. (16) فَلْيَدْعُ نَادِيَهُ (17) پس او اهل محفل خويش را [به يارى ]بخوانَد. (17) سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ (18) ما نيز مأموران آتش را خواهيم خواند. (18) كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ۩ (19) نه، او را اطاعت نکن و سجده [و نماز ]به جا آور و تقرّب بجوى. (19) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4

نکته تفسیری صفحه ۵۹۷: تا 5(سوره‏ ی علق). آغاز وحی: در شب بیست­ وهفتم رجب سال چهلم عام­ الفیل، در حالی که پیامبر صلوات الله علیه در غار حرا به عبادت مشغول بود، پیک وحی یعنی جبرائیل امین از سوی خدا بر پیامبر(ص) فرود آمد و پنج آیه‏ ی ابتدایی سوره‏ ی علق را بر آن حضـرت نازل کرد، و بدین ترتیب، مأموریت جهانی پیامبر صلوات الله علیه آغاز شد؛ مأموریتی برای مبارزه با هر گونه شرک و بت­ پرستی و ظلم و ستم؛ مأموریتی برای رشد انسان­ها و راه­نمایی آنان به سوی سعادت حقیقی­شان. این آیات به پیامبر صلوات الله علیه فرمان داد که خواندن وحی الهی را در حالی آغاز کند که با نام و یاد خدا همراه باشد؛ خدایی که جهانیان را آفریده و انسان را از لخته­ ای خون پدید آورده است؛ خدایی که بزرگوار و سخاوتمند است و در میان انسان­ها، قلم را قرار داده و به وسیله‏ ی آن، علم و دانش را به آنان آموخته است؛ مطالبی که انسان­ها از آن خبر نداشتند و جز به لطف الهی نمی­ توانستند از آن آگاه شوند. البته در مورد جزئیات نخستین وحی الهی بر پیامبر صلوات الله علیه ، مطالبی نقل شده که مقبول نیست؛ مانند این­که گفته­ اند «پیامبر(ص) پس از نزول این آیات، به شدّت پریشان شد و حتّی شک کرد که آنچه بر او نازل شده، از سوی خدا بوده یا نه. پس ماجرا را برای همسر گرامی­ اش خدیجه… بیان کرد. او نیز نزد عموزاده­ اش «ورقة بن نوفل» ـ که فردی مسیحی و آگاه از کتاب­های آسمانی بود ـ رفت و ماجرا را برای او بازگو کرد. ورقه نیز پس از شنیدن سخنان خدیجه، به او دلداری داد که ویژگی­ های همسرش در کتاب­های آسمانی آمده و او پیامبری­ست که عیسی علیه السلام نویدش را داده است. بدین ترتیب، پیامبر صلوات الله علیه از نگرانی و اضطراب بیرون آمد.»! به­ راستی آیا پیامبری که برای هدایت تمام جهانیان مبعوث شده و قرار است قافله‏ ی بشریت را به سرمنزل مقصود برساند، باید حقّانیّت خود را از فردی مسیحی دریافت کند؟ آیا امکان دارد کسی که پیام­های خدا را به مردم می­ رساند، در نبوّت خود شک داشته باشد؟ آیا ممکن است پیامبر تفاوت وحی و غیرِ وحی را نفهمد؟ به هیچ­وجه. در قرآن کریم بارها چنین آمده که آن حضرت دلیل روشنی بر نبّوت خود دارد و با بصیرت و بینایی کامل به راه خود ادامه می­ دهد. در روایات اهل­بیت علیهم السلام نیز آمده است که پیامبر وحی را با یقین کامل دریافت می­ کرد.[1] از این فراتر، در روایتی از امیر مؤمنان علی علیه السلام می­ خوانیم که آن حضرت نیز نور وحی را می­ دید و بوی خوش نبوت را می­ شنید؛ و به فرموده‏ ی پیامبر، آنچه را که آن حضرت می­ دید، مشاهده می­ کرد، و آنچه را که آن حضـرت می­ شنید، می­ شنید؛ ولی او پیامبر نبود و بر او وحی نمی­ شد؛ بلکه جانشین پیامبر بود[2]. آری، حرکت اسلام، با نام و یاد خدای بزرگ و با توجّه دادن بندگان به علم و قدرت بی­پایان او و با تشویق به دانش­ اندوزی و علم­ آموزی آغاز شد. پیامبر در میان مردمی مبعوث شد که جهل و نادانی آنان در تاریخ مشهور و معروف است؛ امّا نخستین آیات نازل­شده بدو، سخن از «خواندن»، «علم» و «قلم» می­ گوید، و این نشان­ دهنده‏ ی اهمیتی­ است که دین اسلام به علم و دانش می­ دهد؛ چرا که منشأ همه‏ ی بدبختی­ های انسان، جهل و نادانی­ست و برای ورود به مسیر نورانی هدایت، باید ابتدا پرده­ های جهل را کنار زد. بنابراین شایسته است که امت مسلمان همواره در میدان علم و دانش حقیقی، پیشرو باشد و گوی سبقت را از دیگران برباید. [1] - در نگارش این متن از تفاسیر نمونه و المیزان (بحث روایتی)، ذیل آیات مورد بحث استفاده شده است. [2] - ر.ک به نهج­ البلاغه، خطبة192، فراز پایانی خطبه(فضل الوحی)   #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4

💠 خاطره جالب استاد قرائتی ... 📚درس های از قرآن 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

#قصه_های_قرآنی ﷽ ··🍃″حکمت‌یادکرد قرآن‌از‌داستان دوبرادر″🍃·· 🟨▪️خدای متعال بعد از بیان داستان عبرت ­آموز دو تا از فرزندان حضرت آدم(علیه السلام)، طی بیان یک حكم کلی می فرماید: «مِنْ أَجْلِ ذلِكَ كَتَبْنا عَلى‏ بَنِی ­إِسْرائِیلَ أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَیرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فِی ­الْأَرْضِ فَكَأَنَّما قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعاً وَ مَنْ أَحْیاها فَكَأَنَّما أَحْیا النَّاسَ جَمِیعا...» «بخاطر همین موضوع بر بنى اسرائیل مقرر داشتیم كه هر گاه كسى انسانى را بدون ارتكاب قتل، و بدون فساد در روى زمین به قتل برساند، چنان است كه گویا همه انسانها را كشته است و كسى كه انسانى را از مرگ نجات دهد، گویا همه انسانها را از مرگ نجات داده است...»(مائده۳۲) 🟧▪️شخص قاتل با قتل خود در خلقت بشریت فساد به وجود آورده و غرض الهی را که بقاء کثرت افراد و انسانیت بر طریق جانشینی آنهانست، باطل می کند که "هابیل" در منطق خود به این قتل ناحق که در حقیقت منازعه با خداست، اشاره نمود. لذا حقیقت انسانیت است که زنده می شود و می­میرد و آن حقیقت در تمام بشریت، یک حقیقت است و لازمه آن اینست که قتل یک فرد، به منزله کشتن نوع انسانیت و حقیقت بشریت است و در مقابل زنده کردن یک فرد، به منزله زنده کردن حقیقت تمام بشریت است. 🟥▪️دو روایت تفسیری که مربوط به بطون آیات بوده و جنبه هدایتی و تربیتی دارد: 1. اگر کسی یك نفر را گمراه نماید، مثل آن است كه تمام مردم را گمراه كرده، و اگر یك نفر را هدایت نماید، گویا تمام مردم را هدایت كرده که هدایت مانند حیات و گمراهی مانند قتل است. 🟩▪️2. هر كس پیغمبر یا امام عادلی را بكشد، گویا همه مردم را به قتل رسانده؛ چرا كه مردم را از هدایت ایشان محروم گردانیده و هر كه نبى یا امامى را یاری كند، مانند این است كه همه مردم را زنده گذاشته است. #قصص_قسمت_دهم 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

🍁 تاثیر فرد بی نماز در منزل ! 🎙آیت الله مجتهدی (ره) 🆔 لینک کانال 👇 http://eitaa.com/joinchat/332070913C6cfce71bab