📖 #درمحضرقرآن 📝آیه ۵۴ ~سوره ۳۰(روم) ‌ 📄پیام ها ✔۱) انسان در آغاز خلقت، سراسر ضعف است. «خَلَقَكُمْ مِنْ ضَعْفٍ» ✔۲) توجّه كردن به آغاز تولّد، مايه‌ى تذكّر و تشكّر است. خَلَقَكُمْ مِنْ ضَعْفٍ‌ ... ✔۳) از ضعف و پيرى گلايه نكنيد كه برنامه‌ى حكيمانه‌ى خداوند است. اللَّهُ‌ ... جَعَلَ مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفاً ✔۴) مراحل ضعف و قدرت انسان، با يك برنامه ريزى حكيمانه طرّاحى شده است. (تكرار «جَعَلَ») ✔۵) آغاز و پايان انسان ضعف است، در چند روزى كه توان و قدرت داريم قدردانى كنيم. (يك قوّت ميان دو ضعف) «ضَعْفٍ‌- قُوَّةً- ضَعْفاً» ضعفِ دوران كودكى به قوّت تغيير مى‌كند، ولى ضعف دوم باقى مى‌ماند، زيرا كلمه‌ى‌ «شَيْبَةً» در كنار «ضَعْفٍ»، نشان آن است كه اين ضعف همراه پيرى و ثابت است) ✔۶) كسى كه ميان دو ضعف قرار گرفته، نبايد به چند روز قوّت مغرور شود. «ضَعْفٍ‌- قُوَّةً- ضَعْفاً» ✔۷) اگر اهل نظر باشيم، همه‌ى هستى كتاب مطالعه است. (باد و باران و حيات زمين، دوران كودكى و جوانى و پيرى انسان.) «مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفاً وَ شَيْبَةً» ✔۸) ضعفِ مخلوق، نشان ضعف خالق نيست. «وَ هُوَ الْعَلِيمُ الْقَدِيرُ» 📚تفسیر نور-جلد ۷- صفحه ۲۱۷ -------------------------- 🔶یاوران قرآن @yavaranQoran

✍قرآن درمورد کافری که مومن شود، 👈میگه:یبدل الله سیئاتهم حسنات....۷۰فرقان گناهانش به حسنات تبدیل میشه 🌷درمورد مومنی که کافربشه ، 👈میگه:لن تقبل توبتهم....۹۰ آل عمران هرگز توبه شون قبول نمیشه 🌺یاوران قرآن @yavaranQoran

✅ارزش شغل پرستاری‏ ✍حاج آقا قرائتی: شغل شما خيلى مقدس است. اگر شما با قرص، آمپول، محبت، تلاش و پرستاری يك نفر را از مرگ نجات داديد، این شخصی كه نجات پيدا كرد، تا آخر عمر هركار خوبى انجام دهد، شما هم در ثوابش شريك هستيد. قرآن می‌فرماید: «وَ مَنْ أَحْياها فَكَأَنَّما أَحْيَا النَّاسَ جَميعا» (مائده/ 32) هر كه انسانى را زنده كند (و از مرگ يا انحراف نجات دهد) گويا همه‏‌‌ى مردم را زنده كرده است‏. يك نفر را زنده كنى انگار همه مردم كره زمين را زنده كرده‌‌اى!!! 🍑یاوران قرآن @yavaranQoran

✍تفسر سوره دخان (۴) ✍پیامها ۱_آنان که دین را به بازی گرفته اند،روزی از غفلت و تردید بیرون آمده و به التماس خواهند افتاد. یَلْعَبُونَ ... رَبَّنَا اکْشِفْ 2- توبه به هنگام دیدن عذاب اثری ندارد. رَبَّنَا ... أَنّی لَهُمُ الذِّکْری 3- قهر خداوند پس از اتمام حجّت است. هذا عَذابٌ أَلِیمٌ ... وَ قَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ ... 4- هم کتاب خدا روشنگر است، «وَ الْکِتابِ الْمُبِینِ»[7]هم رسول او. «رَسُولٌ مُبِینٌ» ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ قالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ«14» سپس از او روی گرداندند و گفتند:او جن زده ای است که تعلیمش داده اند. إِنّا کاشِفُوا الْعَذابِ قَلِیلاً إِنَّکُمْ عائِدُونَ«15» البتّه ما برای مدّت کمی بر طرف کننده عذاب هستیم(لکن)شما دوباره از سر گیرنده هستید. یَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَهَ الْکُبْری إِنّا مُنْتَقِمُونَ«16» روزی که ما با قدرتی بزرگ(شما را)خواهیم گرفت،همانا که انتقام گیرنده ایم. نکته ها: * انتقام خداوند از ظالمان برای تشفّی خاطر نیست،بلکه به خاطر اجرای عدالت است. * کلمه ی«بطش»به معنای گرفتن با صولت و هیبت و شدّت است و بعضی مراد از گرفتن با شدّت را شکست مشرکان در جنگ بدر دانسته ند. پیام ها: 1- خلافکار برای کار خود توجیه تراشی می کند. تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ قالُوا ... 2- لجاجت،هم انسان را در عمل منحرف می کند «تَوَلَّوْا» و هم در گفتار. «مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ» 3- مشرکان،تعالیم انبیا را برگرفته از تعالیم جنّیان می دانستند. «قالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ» 4- خداوند بارها ناله ها را پاسخ و خطرها را برطرف کرده است. «إِنّا کاشِفُوا الْعَذابِ» 5-گنهکار،هرگاه قهر الهی را مشاهده کند می گوید:ایمان آوردم. «إِنّا مُؤْمِنُونَ» ولی همین که خطر بر طرف شد بر می گردد. «إِنَّکُمْ عائِدُونَ» 6- انسان فراموشکار است،چند روزی از قهر خدا نگذشته باز به خلافکاری بر می گردد. «قَلِیلاً إِنَّکُمْ عائِدُونَ» 7- خداوند سرچشمه رحمت است،ولی در مواردی قهر سخت دارد.کسانی که وحی را به بازی بگیرند،گرفتار قهر شدید خواهند شد. «الْبَطْشَهَ الْکُبْری» 8-خداوند حامی انبیاست.از کسانی که پیامبر را جنّ زده و تعلیم دیده خواندند، انتقام می گیرد. «إِنّا مُنْتَقِمُونَ» وَ لَقَدْ فَتَنّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَ جاءَهُمْ رَسُولٌ کَرِیمٌ«17» و همانا ما قبل از این کفّار،قوم فرعون را آزمودیم و پیامبرِ با کرامتی به سراغشان آمد. أَنْ أَدُّوا إِلَیَّ عِبادَ اللّهِ إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ«18» (موسی به آنان گفت:بنی اسرائیل،این)بندگان خدا را به من واگذارید(تا آزادشان کرده و از استثمارشان نجات دهم)همانا من برای شما پیامبری امین هستم. ✅یاوران قرآن http://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

✍قصه های قرانی 📖اصحاب رس كذبت قبلهم قوم نوح و اصحاب الرس و ثمود. و عاد و فرعون و اخوان لوط. (سوره ق : 15) اصحاب رس : گروهى بودند كه (بعد از سيلمان بن داود) در كنار رود بزرگى سكونت داشتند كه نام آن (رس ) بود. در اطراف آن رود بزرگ كه هموازه آب فراوانى در آن جريان داشت ، آباديها و مزارعى بوجود آورند كه از هر جهت رضايت بخش بود. آب گوارا، درختان پرميوه : نعمت فراوان : هواى مطبوع و مناظر فرح آور: به زندگى آنان جلوه و طراوات خاصى مى بخشيد. در كنار آن رودخانه : درخت صنوبرى بود كه به واسطه مساعدت آب و هوا: رشد فوق العاده اى نموده و سر به آسمان كشيده بود. شيطان آن قوم را فريب داد و به پرستش آن درخت دعوت نمود. قوم هم وسوسه او را پذيرفتند و تن به عبادت درخت صنوبر دادند و پس از آن شاخه هائى از آن درخت را به آباديهاى ديگر بردند و پرورش دادند و به عبادت آنها پرداختند. رفته رفته : اعتقاد آنان به درخت صنوبر قوت گرفت و يكباره خدا را فراموش ‍ كردند. براى صنوبر قربانى مى كردند و در مقابل آن به خاك مى افتادند. جهل و نادانى آن قوم از اين درجه هم بالاتر رفت و آب آن رود بزرگ را بر خود حرام كردند و براى مصرف خودشان از آب چشمه هاى ديگر مصرف مى نمودند. زيرا مى گفتند حيات و زندگى خداى مابسته به اين آب است و جز خدا كسى نبايد از آن مصرف كند. هر انسان و حيوانى از آن آب مى آشاميد بى رحمانه او را مى كشتند. آن قوم هر سال روز عيدى داشتند كه پاى درخت صنوبر جمع مى شدند و گوسفندانى قربانى مى كردند و سپس آن قربانى ها را با آتش مى سوزاندند. چون شعله و دود آن به سوى آسمان ميرفت : همه به خاك مى افتادند و در مقابل درخت : به گريه و تضرع وزارى مى پرداختند و شيطان هم به وسائلى ، آنان را دلگرم مى نمود و از پرستش درخت خوشندشان مى ساخت . سالها به اين ترتيب گذشت و آن قوم در چنين گمراهى و ضلالت عظيمى بسر مى بردند. خداوند براى رهبرى و نجات آنان ، پيامبرى از نواده هاى يعفوب از ميان آنها بر انگيخت و او را ماءمور هدايت قوم ساخت . او براى هدايت قومش ، مانند ساير انبياء، شروع به فعاليت و تبليغ كرد و گاه و بى گاه ، آنان را از پرستش درخت منع كرد و به عبادت خداى بزرگ ، يعنى آفريننده جهان و جهانيان دعوت كرد. تبليغات او، در دل آن قوم اثرى بجاى نگذاشت و ذره اى آنان را از پرستش ‍ درخت منصرف ننمود. اتفاقا ايام عيد آن قوم فرا رسيد و براى انجام مراسم عيد، هيجان و شورى در ميان آن قوم ديده مى شد. همه در تلاش بودند كه در انجام تشريفات عيد شركت كنند. آن پيامبر محترم ، وقتى سرسختى قوم را ديد، به درگاه خدا مناجات كرد و از خدا در خواست نمود كه درخت صنوبر را بخشگاند تا اين مردم بفهمود، درخت قابل پرستش نيست . دعاى او مستجات شد و درخت يكباره خشگيد و برگهاى سبز و زيباى آن ، زرد شد و بر زمين فرو ريخت . ولى اين حادثه به جاى اينكه دل مردم را تكان دهد و آنان را از عبادت درخت ، سرد كند، عكس العمل هاى ديگرى داشت . جمعى از مردم ، خشك شدن درخت را در اثر سحر آن پيامبر دانستند و گروهى آن را اينطور تفسير كردند كه چون اين مرد ادعاى پيغمبرى كرد و به خداى شما به نظر تحقير و استهزاء نگريست و شما هم او را مجازات نكرديد، خداى شما غضب كرد و به اين صورت در آمد. اينك بايد آن مرد را به سخت ترين وجه بكشيد تا خشنودى معبود خود را فراهم سازيد. به دنبال اين سخنان ، تصميم قطعى براى قتل آن پيامبر گرفته شد. چاهى عميق كندند و آن پيامبر را در آن چاه افكندند و سنگى بزرگ بر روى آن گذاشتند. ساعتها ناله پيامبرشان از ميان چاه شنيده شد و سپس براى هميشه آن صدا خاموش گرديد و آن فرستاده خدا در درون چاه از دنيا رفت . اين رفتار ظالمانه و وقاحت قوم درياى غضب الهى را متموج ساخت و هنوز ساعتى نگذشته بود كه آثار عذاب خداوند آشكار شد. باد سرخى به شدت وزيد و آنان را بر زمين كوبيد آنگاه ابر سياهى بر آنان سايه افكند و در يك لحظه آن جمعيت تبهكار به آتش عضب پروردگار سوختند و عبرت عالميان شدند. 🔰یاوران قرآن http://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

📽 حتما ببینید👆 ❤ مصلحت خداوند برای بندگانی که دوستشان دارد 🌳یاوران قرآن @yavaranQoran