✍ تفسیر سوره بقره آیه 125 📖 وَ إِذْ جَعَلْنَا اَلْبَیْتَ مَثٰابَةً لِلنّٰاسِ وَ أَمْناً وَ اِتَّخِذُوا مِنْ مَقٰامِ إِبْرٰاهِیمَ مُصَلًّى وَ عَهِدْنٰا إِلىٰ إِبْرٰاهِیمَ وَ إِسْمٰاعِیلَ أَنْ طَهِّرٰا بَیْتِیَ لِلطّٰائِفِینَ وَ اَلْعٰاكِفِینَ وَ اَلرُّكَّعِ اَلسُّجُودِ. و چون خانه [کعبه ] را برای مردم محل اجتماع و[جای ] امنی قرار دادیم، [و فرمودیم:] «در مقام ابراهیم، نمازگاهی برای خود اختیار کنید»، و به ابراهیم و اسماعیل فرمان دادیم که: «خانهء مرا برای طواف کنندگان و معتکفان و رکوع و سجودکنندگان پاکیزه کنید.» 🔰بعد از اشاره به مقام والای ابراهیم علیه‌السلام در آیه گذشته به یادگار او یعنی کعبه اشاره نموده و می‌فرماید کعبه را برای مردم « مثابه » قرار دادیم کلمه « مثابه » از ریشه «ثوب» به معنای بازگشت به حالت اول است کعبه محل بازگشت و میعادگاه همه مردم است میعادگاهی امن و مقدس. ♻️خداوند جسم نیست تا نیازمند خانه باشد کلمه ( بیتی ) همانند ( شهر الله ) درباره ماه رمضان است که به منظور کرامت بخشیدن به مکان یا زمانی خاص خدا آن را به خود منصوب می‌کند. ♻️شخصیت حضرت ابراهیم شخصیتی جهانی است در آیه قبل ابراهیم را امام برای همه مردم قرار داد و در این آیه کعبه را میعادگاه همه مردم قرار داده است « جعلناالبیت مثابه للناس ». ♻️کسی که تسلیم محض خداوند شود باید تمام سرها در جای پای او برای خداوند خاک و رصد « مصلی ». ♻️عبادت با طهارت پیوند دارد « طهرا....والرکع السجود ». ♻️عبادت و نماز به قدری مهم است که ابراهیم و اسماعیل برای انجام مراسم آن مامور پاک‌سازی می شوند « طهرا بیتی....الرکع السجود ». ♻️مسجد باید پاکیزه و رغبت انگیز باشد « طهرا بیتی» ✅ کانال یاوران قران http://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

💧 اگر حاجت مهمی داشتید این سوره را بخوانید. 💧 کدام سوره خلاصه کل #قرآن است؟ 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

🎙من دیده‌ام آنچه را كه دیدن سخت است... 🔻روضه #امام_سجاد(ع) ⏱#بیش_از_ده_دقیقه | 11:28 👤حاج مهدی #سماواتی

🏴ای داغدار آینۀ کربلا سلام معنای صبر و داغ و سجود و دعا سلام 🏴سجاد، ای صحیفۀ تو مصحف شهود سجادۀ گشوده به سمت خدا سلام 🏴ای نورِ صادر از صدفِ پنج تن، درود ای وارث حقیقت آل عبا، سلام 🏴جان داده با تمام شهیدان حسین را سجّاد، ای شهادت بی‌انتها، سلام

وقـتی رفـیقِ خـدا شدی💞 دیگه فرقی نمیکنه کی باشی💞 خـــدا حـسـابی ازت دفـاع می‌کنـه💞 چه جبرئیل باشی،چه پیامبر وچه مؤمن💞 «هركه با خدا و فرشتگان و رسولانش و جبرئیل و میكائیل دشمن باشد بی‌تردید خدا دشمن كافران است» ❤️حســین (ع) هم رفیق خدا بود❤️ بقره آیه ۹۷-۱۰۰ #به_ترجمه_آیات_دقت_کنید 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

بدی راباخوبی جواب دهیدتادشمنتان دوستتان شود 🌷...ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ ٣٤فصلت،۹۶مومون 🌷...يَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ...٢٢رعد خرمندان،بدی راباخوبی جواب میدهند. 🌷وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا.۶۳فرقان بندگان خوب خدا،درجواب رفتاربی ادبانه جاهلان میگن سلام. 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

✍#قصه های قرانی 🌹ماجراي زندگي ذي الكِفْل (ع) و ويژگي‌هاي او يكي از پيامبراني كه نام او دو بار در قرآن (انبياء - 85، صاد - 48) آمده «ذي الكفل» است. اين پيامبر در آيه 85 انبياء در رديف اسماعيل و ادريس به عنوان صابر ذكر شده است. و در آيه 48 صاد هم طراز اسماعيل و اَلْيسَع به عنوان اخيار (مردان نيك) ياد شده‌اند. درباره ذي الكفل - عليه السلام - كه چه كسي بوده اختلاف نظر است، معروف اين است كه از پيامبران بوده و ذكر نام او در كنار پيامبران در دو آيه مذكور اين مطلب را تأييد مي‌كند. به گفته بعضي، او از فرزندان حضرت ايوب - عليه السلام - بود و نام اصليش بشر بن ايوب (يا بشير) بود، در شام مي‌زيست، 95 سال عمر كرد، پسرش به نام «عبدان» را وصي خود كرد، و خداوند بعد از او، حضرت شعيب - عليه السلام - را به عنوان پيامبر مبعوث كرد.(1) و بعضي نوشته‌اند: او 75 سال عمر كرد.(2) روايت شده حضرت عبدالعظيم - عليه السلام - نامه‌اي براي امام هادي - عليه السلام - نوشت و در آن نامه چنين سؤال كرده بود: «نام ذي الكفل چيست؟ آيا او از رسولان بود؟» امام هادي - عليه السلام - در پاسخ نوشت: «خداوند 124 هزار پيامبر مبعوث نمود كه پيامبران مرسل در ميان آنها 313 نفر بودند، كه ذي الكفل از آنها (مرسلين) است... نام او «عويديا» بود، او همان است كه در قرآن (در آيه 48 صاد) از او ياد شده است.(3) درباره ذي الكفل مطالب ديگري نيز گفته شده است.(4) سه خصلت در زندگي ذي الكفل روايت شده: يكي از پيامبران به نام اَلْيسَع به قوم خود گفت: «آرزو دارم شخصي را در زندگيم جانشين خود سازم تا ببينم با مردم چگونه رفتار مي‌كند (كه اگر خوش رفتار بود، او را جانشين خودم بعد از مرگم نمايم). براي اين كار، مردم را جمع كرد و به آنها گفت: «هر كس كه انجام سه خصلت را متكفّل و متعهّد شود، او را جانشين خود بعد از مرگم مي‌كنم، و آن سه خصلت عبارت است از: 1. روزها را روزه بگيرد 2. شبها را به عبادت به سر آورد 3. و خشم ننمايد (يعني رعايت اخلاق نيك را كند و بر اعصابش كنترل داشته باشد). از ميان جمعيت، جواني برخاست و گفت: من متكفّل و متعهّد انجام اين سه كار مي‌شوم. اَلْيسَع به او توجه ننمود، و بار ديگر سخن خود را تكرار كرد، باز كسي جز همان جوان پاسخ نداد، اَلْيسَع اين بار نيز به او توجه نكرد و سخن خود را تكرار نمود، باز در ميان آن همه جمعيت، تنها همين جوان پاسخ مثبت داد. اَلْيسَع آن جوان را جانشين خود قرار داد، و خداوند او را از پيامبران نمود، آن جوان همين ذي الكفل است كه به خاطر متكفل شدن سه خصلت مذكور، به اين نام ناميده شد.(5) نعمت بودن مرگ محدّث معروف، ثَعْلبي در كتاب العرائس نقل مي‌كند: نام ذي الكفل، «بشر بن ايوب» بود، خداوند بعد از پدرش ايوب - عليه السلام -، او را براي هدايت مردم روم، به پيامبري مبعوث كرد، مردم روم به او ايمان آوردند و او را تصديق نمودند و از او پيروي كردند. سپس فرمان جهاد از طرف خداوند صادر شد، و حضرت ذي الكفل فرمان خدا را به مردم ابلاغ كرد. مردم در مورد جهاد، سهل‌انگاري و سستي كردند و نزد ذي الكفل آمده و گفتند: «ما زندگي را دوست، و مرگ را اكراه داريم، در عين حال دوست نداريم كه از خدا و رسولش نافرماني كنيم، اگر از درگاه خدا بخواهي كه به ما طول عمر بدهد و مرگ را از ما دور سازد مگر آن گاه كه خودمان آن را بخواهيم، در اين صورت خدا را عبادت مي‌كنيم و با دشمنانش جهاد مي‌نماييم.» ذي الكفل - عليه السلام - گفت: در خواست بسيار بزرگي كرديد و مرا به زحمتهاي فراوان افكنديد. سپس برخاست و نماز خواند و دست به دعا برداشت و عرض كرد: «خدايا به من فرمان دادي تا با دشمنانت جهاد كنم، تو مي‌داني كه من تنها اختيار جان خودم را دارم، و قوم من از من درخواستي دارند كه به آن آگاه هستي، به خاطر گناه ديگران مرا مجازات نكن، من به خشنودي تو از غضبت، و به عفو تو از عقوبتت پناه مي‌برم.» خداوند به ذي الكفل - عليه السلام - چنين وحي كرد: «اي ذي الكفل! من سخن قوم تو را شنيدم و درخواست آنها را اجابت مي‌كنم...» ذي الكفل وحي الهي را به قوم ابلاغ كرد. اجابت خداوند باعث شد كه قوم ذي الكفل عمرهاي طولاني كردند، و مرگ به سوي آنها نيامد، مگر آنها كه مرگ را مي‌خواستند، جمعيت آنها بر اثر افزايش فرزندان و عدم وجود مرگ، به قدري زياد شد كه زندگي آنها در فشار و تنگناي بسيار سختي قرار گرفت، و اين موضوع به قدري آنها را در رنج و زحمت افكند كه از پيشنهاد خود پشيمان شده و نزد ذي الكفل آمده گفتند: «از خداوند بخواه كه هر كسي طبق اجل تعيين شده خودش بميرد.» خداوند به ذي الكفل وحي كرد: «آيا قوم تو نمي‌دانند كه آن چه من برايشان برگزيده‌ام بهتر از آن است كه خودشان براي خود برگزينند.» آن گاه عمرهاي آنان را مطابق معمول اجل‌هايشان قرار داد.(6) و همه فهميدند كه مرگ در حقيقت نعمت است. محروم شدن شيطان از خشمگين نمودن ✍ادامه دارد ....ان شاءالله 🆔 لینک کانال