برای گذران زندگی به کار در کوره آجرفشان مشغول بود. روحيه و وجود او چنان الهی بود که صحبت ديگر دوستانش در کوره هنگام کار کردن درباره جبهه و شهادت تاثیر بسیاری بر او گذاشت. بعد از مدتی، دلِ ماندن و کارکردن را نداشت، کوره را رها کرد و به همسرش گفت، من بايد برای ياری امام و ادامه دادن راه شهدا به جبهه بروم. فرزندانمان را اول دست خدا و بعد دست شما می‌سپارم، به امید خدا تا۲۰روز دیگر برمی‌گردم. در جبهه بسیار فعال بود و از هیچ خدمتی برای رضای خدا فروگذار نمی‌کرد. زمان حمله دشمنان، به دفاع همه جانبه از اسلام می‌پرداخت و در غير زمان حمله، در نقش تدارکات پشت خط، به ديگر رزمنده‌ها خدمت می‌کرد. به خاطر ايثار و از خود گذشتگی که داشت آخرين کسی بود که غذا می‌خورد و می‌گفت: «اگر غذا به خودم نرسد طوری نيست، اول بايد ديگر برادران رزمنده غذا بخورند.» این شهید والامقام،پس از رشادت‌های بسیار۸آبان۱۳۶۰ که مصادف با اول محرم‌ آن سال بود، در منطقه عملیاتی بازی‌دراز بر اثر اصابت ترکش به فیض شهادت نائل آمد و به امام حسین(ع) و یارانش پیوست. سفر ۲۰ روزه‌اش به پایان رسیده بود و به جای ديدار با خانواده از جبهه، به سوی ديدار با معبودش شتافت. متولد:۱۳۳۳ .... شهادت:۱۳۶۰ #شهید_فریدون_علیپور @yazahrayamahdi313